Ιδιωτική εταιρεία που είχε αναλάβει την υπηρεσία καθαριότητας σε δημόσιο νοσοκομείο χρησιμοποιούσε στους κάδους απορριμμάτων τις ειδικές κόκκινες σακούλες που αγόραζε στο νοσοκομεία για τη διαχείριση των μολυσματικών αποβλήτων. Σημειώνεται ότι στις συμβατικές υπηρεσίες της εταιρείας ήταν η αγορά στην τοποθέτηση των κοινών μαύρων σάκων απορριμμάτων.
Λόγω αυτής της συμπεριφοράς της αναδόχου, είχαν διπλασιασθεί τους τελευταίους μήνες τα μολυσματικά απόβλητα και το κόστος απενεργοποίησής τους στο νοσοκομείο. Ο υπάλληλος που εντόπισε το πρόβλημα ουδεμία σχέση είχε με τις επιτροπές ελέγχου διαχείρισης μολυσματικών αποβλήτων ή της καθαριότητας!
Η περίπτωση αυτή είναι χαρακτηριστική της απουσίας ελέγχου στις outsourcing υπηρεσίες του ΕΣΥ, γεγονός που επιτρέπει την ανάπτυξη μεθόδων διακίνησης «μαύρου» χρήματος.
Αντίστοιχο, παράθυρο έχει δημιουργηθεί και με την εφαρμογή των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσοκομείων: όταν ο ασθενής δεν διαθέτει κοινωνική ασφάλιση, που σημαίνει ότι θα πληρώσει ο ίδιος το κόστος, τότε συνήθως με την παρέμβαση του θεράποντος ιατρού ή κάποιου άλλου εργαζόμενου στη μονάδα υγείας η κοστολόγηση (αντιστοίχιση του ICD-10, δηλαδή της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας με το ΚΕΝ) γίνεται «οικονομικότερη» της ενδεδειγμένης. Έτσι, ο ασθενής εξοικονομεί χρήματα, ίσως για να «ευχαριστήσει» αυτόν που τον βοήθησε…
Πηγή: Η Καθημερινή