Αρκετοί ογκολόγοι προσπαθούν ορθώς να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, όμως ακόμα κι αυτοί δηλώνουν πως πλέον δεν υπάρχει γυρισμός και ότι η επιστήμη έχει προχωρήσει.
Οι επιστήμονες, αυτή τη στιγμή, εξερευνούν διάφορες προσεγγίσεις για την ανοσοθεραπεία του καρκίνου . Η μία περιλαμβάνει την παρασκευή μονοκλωνικών αντισωμάτων. Δοκιμάστηκαν σ’ ένα φάρμακο που ονομάζεται Ipilimubab, το οποίο δεσμεύεται στα Τ-κύτταρα προκαλώντας τα να πολλαπλασιάζονται και να καταστρέψουν τα καρκινικά.
Η Bristol Myers Squibb , η οποία κατασκευάζει Ipilimubab , ανέφερε ότι μόνο φέτος, από 1.880 ασθενείς, με προχωρημένο καρκίνο του μελανώματος , το 22% ζει ακόμα μετά από 3 χρόνια και έχει υπάρχει μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με προηγούμενες θεραπείες.
Εν τω μεταξύ, στη Βρετανία μια εταιρεία που ονομάζεται Immunocore, έχει αναπτύξει ένα μόριο φαρμάκου που λειτουργεί σαν μια κόλλα διπλής όψης και σκοπό έχει να κολλήσει τα Τ-κύτταρα πάνω σε ορισμένα είδη καρκινικών κυττάρων και ενδεχόμενα να τα καταστρέψει.
Κανείς δεν μιλάει για λύση στο ζήτημα του καρκίνου, ενώ οι επιστήμονες επιθυμούν να πατούν στο έδαφος και να μην σπέρνουν ελπίδες.
Γι’ αυτό και επισημαίνουν:
«Μέχρι στιγμής, αυτή η στρατηγική αξιοποίησης της ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στους όγκους λειτουργεί μόνο για ορισμένες μορφές καρκίνου και σε μερικούς ασθενείς, γι’ αυτό είναι σημαντικό να μην υπερεκτιμούν τα άμεσα οφέλη.
Ωστόσο, πολλοί ειδικοί του καρκίνου βλέπουν τη γέννηση ενός σημαντικού νέου μοντέλου για τη θεραπεία του καρκίνου».
Ένας από τους επιλαχόντες στην επανάσταση του έτους ήταν μια τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας που ονομάζεται CRISPR που επιτρέπει στους επιστήμονες να αλλάξει οποιοδήποτε μέρος του γονιδιώματος των ζώων και των φυτών , ως τις μικρότερες αλλαγές στην αλληλουχία του DNA.