Ανοίξτε τα όλα. Δεν πίστευα ότι θα εφθανα σε σημείο να το πω. Αλλά στοχεύουμε σταθερά λάθος. Ποιος διασπειρει τον ιό;
Βλέπω ανθρώπους να περπατούν στον δρόμο με κατεβασμένη την μάσκα μόνιμα. Κρατουν κι έναν καφέ στο χέρι. Για το “ελαφρυντικό”. Για την μάσκα στον λαιμό. Από τον λαιμό όμως αναπνέει ο μπακαλιάρος που έχει βράγχια. Φταρνιζονται, βηχουν, μιλούν δυνατά. Και άμα βρουν κάνα γνωστό, ξεκινούν τα πηγαδάκια.
Έχει καμιά σχέση αυτό το λοκνταουν με του Μαρτίου; Κοροιδευομαστε;
Μαζεύεται και στα σπίτια ο κόσμος. Συνέχεια. Με καλούν κι εμένα. “Καλά ρε, τρελοι είστε;”, τους απαντώ.
Να αφήσουμε και τα σχολεία κλειστά. Αιωνίως. Και επιλέξαμε για τα παιδιά να είναι 10 ώρες ημερησίως μπροστά σε οθόνες. Και δύο ώρες στην παιδική χαρά το ένα να κυλιεται πάνω στο άλλο, γιατί εκεί “δεν κολλάει εύκολα “.
Ουρές στην τράπεζα, ουρές και στα κουριερ απέξω. Υποκρισία.
Που είναι το κράτος σε όλα αυτά;
Για όλα υπάρχει λόγος. Και ορφανά κρούσματα δεν υπάρχουν. Τα “γενναμε” εμείς. Με την συμπεριφορά μας.
Την ώρα όμως που τα κάνουμε αυτά, ας σκεφτούμε ότι υπάρχει κόσμος που δεν έχει πια τρόπο να θρέψει την οικογένεια του. Που πάει στο μαγαζί του, το ξεκλειδώνει, κάνει ένα σφουγγαρισμα, κοιτάει τριγύρω, ρίχνει ένα κλάμα και γυρνά σπίτι άπραγος.
Μετά τον σεισμό, θα μετρήσουμε απολύσεις, ύφεση, λουκέτα. Και ένα μαύρο σεντόνι κατάθλιψης από δω ως την Γουχάν.
Για αυτό σας λέω, ανοίξτε τα όλα. Με κανόνες αυστηρούς και ελέγχους. Αμειλικτα, αλλά ανοικτά. Εαν θέλεις να μην κολλήσεις, γίνεται. Οι τρόποι είναι πια γνωστοί. Μάσκα, αποστάσεις, αντισηψια.
Για να προστατευσεις τον κόσμο από το AIDS, δεν χρειάζεται να απαγορεψεις το σ..ξ με προεδρικό διάταγμα.
Η ανοσία αργεί. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό. Και φέτος.
Δεν σας αρέσει, αλλά έτσι είναι.
Θα τα ξαναπούμε
Πηγή : singleparent.gr