Παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία σήμερα, και το sportsfeed.gr επέλεξε να μιλήσει με έναν από τους πρωτοπόρους του αθλητισμού των ΑμεΑ στην Ελλάδα. Ο Χρήστος Αγγουράκης είναι ο αθλητής με την πιο μακρά ιστορία στον Παραολυμπιακό αθλητισμό καθώς έχει συμμετάσχει σε επτά Παραολυμπιάδες και είναι μαζί με τους Θωμά Πλησιώτη και Γρηγόρη Κομματά αυτοί που ξεκίνησαν τον Παραολυμπιακό κίνημα στην Ελλάδα.
Ο Χρήστος Αγγουράκης γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1952, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 1976, είναι ένας από τους τρεις αθλητές που συμμετέχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τορόντο, εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Πρόκειται για τη πρώτη συμμετοχή Ελλήνων αθλητών σε Παραολυμπιακούς Αγώνες η οποία καταγράφηκε στην ιστορία του κινήματος.
Η αθλητική του καριέρα είναι πλούσια με πολυάριθμες διακρίσεις και συμμετοχές σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και φυσικά σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Έχει αγωνιστεί στους Αγώνες του Τορόντο το 1976, του Άρνεμ το 1980, της Σεούλ το 1988, της Βαρκελόνης το 1992, της Ατλάντα το 1996 στις Η.Π.Α, του Σίδνεϊ το 2000 και ολοκλήρωσε την παρουσία του στο Παραολυμπιακό κίνημα, στους Αγώνες της Αθήνας το 2004. Την επομενη χρονιά βραβεύεται ως ο καλύτερος αθλητής με αναπηρία έχοντας κατακτήσει ένα αργυρό μετάλλιο στη σφαίρα και ένα χάλκινο στο ακόντιο, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στο Ελσίνκι. Αυτό ο αγώνας ήταν ο τελευταίος στη σπουδαία καριέρα του. Την περίοδο 2004-2008 αναλαμβάνει χρέη γενικού γραμματέα της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής και όπως αναφέρει αισθάνεται περήφανος γιατί η Εθνική Παραολυμπιακά ομάδα που συγκροτήθηκε επί των ήμερων του κατάφερε να κατακτήσει τα περισσότερα Παραολυμπιακα μετάλλια (24 στο σύνολο).
Κύριε Αγγουράκη είστε ο πρώτος Έλληνας αθλητής με αναπηρία που συμμετείχε σε Παραολυμπιακούς αγώνες το 1976, δικαιωματικά θεωρείστε πρωτοπόρος.
Το 1974 είχα ένα ατύχημα το οποίο μου προκάλεσε βαριά αναπηρία. Πήγα στο Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων στο Ίλιον. Τότε, στα 22 μου χρόνια στην αποκατάσταση έψαχνα διεξόδους καθώς δεν μπορούσα να δεχτώ ότι η ζωή μου θα τελειώσει τόσο σύντομα λόγω της αναπηρίας μου (τετραπληγία). Το 1975 γνώρισα τον Θωμά Πλησιώτη και αυτός άτομο με αναπηρία και μου ανέφερε ότι στην Αγγλία που είχε πάει είχε δει άτομα με αναπηρία να κάνουν αθλητισμό ανάλογα με την αναπηρία τους και μπορούν να κάνουν πολλά αθλήματα. Ε αυτό ήταν Έγινε η αρχή να ψάξουμε και να μάθουμε. Μαζί στην παρέα μας ήρθε και ο Γρηγόρης Κομματάς που και αυτός ήθελε να αθληθεί άλλα κυρίως να ζήσει. Έτσι αρχίσαμε να αλληλογραφούμε με συλλόγους στο εξωτερικό να μάθουμε πως θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε σε διεθνείς αγώνες κυρίως για να γνωρίσουμε τα αθλήματα. Στην Ελλάδα εννοείται ότι κάνεις δεν μπορούσε να μας δώσει πληροφορίες. Έτσι το 1975 ιδρύουμε στην Ελλάδα τον πρώτο αθλητικό σύλλογο ατόμων με αναπηρία. Το όνομα του ήταν Αθλητικός Σύλλογος Παραπληγικών. Η δημιουργία του σωματείου μας έδωσε την δυνατότητα να συμμετάσχουμε στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Τορόντο στον Καναδά το 1976 καθώς μέχρι τότε είχαν το δικαίωμα να συμμετέχουν και αθλητικά σωματεία. Με την βοήθεια της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού που μας κάλυψε τα έξοδα, μας δόθηκε η δυνατότητα να συμμετάσχουμε για πρώτη φορά σαν Ελλάδα. Για να καταλάβεις… πήγαμε στην ΓΓΑ και τους είπαμε ότι υπάρχουν Αγώνες και θέλουμε να συμμετάσχουμε και αυτοί ξαφνιαστήκαν γιατί δεν γνώριζαν καν την ύπαρξη τους.
Στα αθλήματα πως καταλήξατε;
Πολύ απλά. Ρωτούσαμε ο ένας τον άλλο. Τι ξέρεις εσύ; Να κολυμπάς. Εσύ; Ξιφασκία. Εγώ στίβο. Πήγαμε λοιπόν εκεί είδαμε και γνωρίσαμε απίστευτα πράγματα. Όταν γυρίσαμε και αρχίσαμε να περιγράφουμε τα όσα ζήσαμε όλοι άκουγαν τις εμπειρίες μας και τους καλούσαμε να αθληθούν. Τους λέγαμε ότι μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα αλλά μας αντιμετώπιζαν με πολύ επιφυλακτικότητα.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο sportsamea.gr