Υπάρχει ή όχι το “μάτιασμα” και πώς εξηγείται;
Οι εξηγήσεις είναι τρόποι με τους οποίους καταλαβαίνουμε τα πράγματα ή τους δίνουμε ταυτότητα. Το “μάτι” είναι μια εξήγηση/ταυτότητα που δόθηκε από την παράδοσή μας για ένα τέτοιο πράγμα. Το πράγμα αυτό έχει να κάνει με την αυτο-εικόνα η οποία δημιουργείται μεταξύ των ανθρώπων. Αν εγώ λοιπόν μια μέρα νιώθω πολύ καλά, αρκετά όμορφος και με σχετική ευεξία ενδέχεται κάποιος-κάποια να σταθεί και να παρατηρήσει με θαυμασμό κάτι που είμαι ή κάτι που κάνω.
Τότε ίσως αυτός ο θαυμασμός με κάνει να νιώσω ότι είμαι δύο κλικ παραπάνω “καλός” απ’ όσο είμαι. Αν λοιπόν υπερεκτιμήσω “τις δυνάμεις μου” θα έχω περισσότερες προσδοκίες από μένα και αν τελικά αναλάβω κάτι που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το φέρω σε πέρας μπορεί να πάει στραβά. Αν λοιπόν πάει στραβά θα πω “α! είδες! Είπε την καλή κουβέντα και με μάτιασε!” Η εικόνα που έχουμε ανά πάσα στιγμή για τον εαυτό μας μπορεί να τροποποιείται από τις παρατηρήσεις και τις αντιδράσεις των άλλων απέναντί μας. Όπως το είδωλο ενός αντικειμένου μέσα στο νερό την ώρα που πέφτει μια σταγόνα. Η θέση του θαυμαστή είναι κάτι που εξηγήθηκε με διάφορους τρόπους σε διάφορες κουλτούρες.
Οι ανατολίτες σοφοί λένε ας πούμε “να φοβάσαι τον εχθρό σου μα περισσότερο αυτόν που σε θαυμάζει”. Μέσα σε κάθε παράδοση λοιπόν υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι σαν αμυντικές συμβουλές και κάποια άλλα που αποτελούν επιθετικές κινήσεις. Το μπλε μάτι που ματιάζει και η χάντρα που έχει μπλε μάτι και ξεματιάζει μοιάζουν σαν συμβολικές επιθετικές κινήσεις σε μένα απέναντι σε έναν θαυμαστή που “περιμένει το λάθος” και με αγχώνει. Οπότε εγώ του “βγάζω το μάτι και το φοράω κιόλας στο λαιμό”! Δεν αποκλείω αυτή την εξήγηση. Μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς και συνειρμούς που να ταιριάζουν στις δικές σας φαντασιώσεις.
boro.gr