Η αναπηρία δεν πρέπει να σε κάνει να νιώθεις καταδικασμένος σε απομόνωση
Θέλω να γράψω σε αυτό τον τοίχο πως το πιο σημαντικό για τους ανθρώπους που έχουν αναπηρίες, από οποιοδήποτε λόγο κι αν τους συνέβησαν, πρέπει να νιώθουν ότι συνεχίζουν να είναι μέρος του κόσμου. Όλοι οι ειδικοί (νοσηλευτές, γιατροί, πάσης φύσεως ειδικοί) πρέπει να βλέπουν πάντα τα προβλήματα σε συνάρτηση με την επιθυμία τους να παραμείνουν ενεργά μέλη του κόσμου.
Αν σ’ έναν άνθρωπο προέκυψε μια σωματική αδυναμία, από κάποιο ατύχημα, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να νιώθει καταδικασμένος σε απομόνωση, να νιώθει πως όλοι τον βλέπουν σαν εύθραυστο γυαλί και να μην του δίνουν θάρρος να παλέψει με τις δυσκολίες που συναντά.
Χωρίς τόνωση του ηθικού οι άνθρωποι καταρρέουν καθώς προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει πια στο σώμα τους.
Σ.Κ.