Ένα γενετικό τεστ μπορεί μια μέρα να προβλέπει τις πιθανότητες που έχουν οι νεαροί ενήλικες να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ αργότερα στη ζωή, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν ανακάλυψαν ότι ηλικιωμένοι με υγιείς νοητικές λειτουργίες οι οποίοι όμως έφεραν μεγάλο αριθμό γενετικών μεταλλαγών που σχετίζονται με τη νόσο, είχαν μικρότερο ιππόκαμπο στον εγκέφαλό τους (σ.σ. είναι η δομή που σχετίζεται με τη μνήμη) και απέκτησαν μεγαλώνοντας χειρότερη μνήμη – και το εύρημα του ιππόκαμπου επιβεβαιώθηκε και σε νεαρούς ενήλικες οι οποίοι έφεραν μεγάλο αριθμό γενετικών μεταλλαγών.
«Αυτό υποδηλώνει ότι ο γενετικός κίνδυνος για νόσο Αλτσχάιμερ μπορεί να επηρεάζει τον ιππόκαμπο νωρίς στη ζωή, αυξάνοντας μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ελίζαμπεθ Μορμίνο, εκπαιδεύτρια στη Νευρολογία στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.
Στο πλαίσιο της μελέτης, η δρ Μορμίνο και οι συνεργάτες της υπέβαλλαν σε τεστ DNA 166 πάσχοντες από Αλτσχάιμερ και περισσότερους από 1.000 υγιείς συνομηλίκους τους, για να τους δώσουν μία βαθμολογία αναλόγως με τις υψηλού κινδύνου γενετικές μεταλλαγές που έφεραν.
Επιπλέον, εξέτασαν τη νοητική λειτουργία τους και το μέγεθος του ιπποκάμπου στον εγκέφαλό τους, ενώ τους παρακολούθησαν επί σειρά ετών για να καταγράψουν την πορεία της υγείας τους.
Η μέση ηλικία αυτών των εθελοντών ήταν τα 75 χρόνια.
Στη συνέχεια, εξέτασαν τις ίδιες γενετικές μεταλλαγές και το μέγεθος του ιπποκάμπου σε περισσότερους από 1.300 υγιείς νέους, ηλικίας 18-35 ετών.
Όπως διαπίστωσαν, μεταξύ των ηλικιωμένων χωρίς άνοια, όσοι είχαν υψηλή βαθμολογία στο τεστ γενετικής επικινδυνότητας είχαν μικρότερο ιππόκαμπο και περισσότερες πιθανότητες κακής μνήμης κατά την έναρξη της μελέτης.
Στην πραγματικότητα, η υψηλή βαθμολογία στο τεστ γενετικής επικινδυνότητας ευθυνόταν για το 2% της συνολικής διαφοράς στη μνήμη και για άλλο ένα 2% της διαφοράς στο μέγεθος του ιπποκάμπου μεταξύ των γερόντων με καλή και με κακή μνήμη.
Στη διάρκεια τριών ετών παρακολούθησης, οι εθελοντές με υψηλή βαθμολογία στο τεστ γενετικής επικινδυνότητας είχαν περισσότερες πιθανότητες επιδείνωσης των νοητικών λειτουργιών τους, καθώς και εκδήλωσης νόσου Αλτσχάιμερ ή ήπιας νοητικής διαταραχής (είναι μία κατάσταση που συχνά προηγείται της νόσου Αλτσχάιμερ).
Μάλιστα με κάθε αύξηση στην βαθμολογία του τεστ γενετικής επικινδυνότητας, διπλασιαζόταν ο κίνδυνος εμφάνισης ήπιας νοητικής διαταραχής, νόσου Αλτσχάιμερ αλλά και εξέλιξης της νόσου.
Στο σκέλος της μελέτης με τους νέους, η υψηλή βαθμολογία στο τεστ γενετικής επικινδυνότητας συσχετίσθηκε με μικρότερο ιππόκαμπο, αν και η επίδραση του κινδύνου ήταν χαμηλότερη απ’ ό,τι στο σκέλος της μελέτης με τους ηλικιωμένους.
Οι ερευνητές λένε ότι αν και χρειάζονται πολλές ακόμα έρευνες, σιγά-σιγά βρίσκουν την πραγματική βαρύτητα κάθε γενετικής μεταλλαγής που συσχετίζεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ και εκτιμούν πως τελικά θα φθάσουν σε ένα γενετικό τεστ που θα αποτυπώνει τον κίνδυνο για καθένα από εμάς, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να λαμβάνουμε εγκαίρως μέτρα.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neurology».
Πηγή : tanea.gr