Αυτό το άρθρο είναι για σένα που φοβάσαι φέτος να βγεις στην παραλία. Είναι και για σένα που ντρεπόσουν από πέρσι ή εδώ και πολλά χρόνια να βουτήξεις στα γαλανά νερά. Ένα άρθρο και για σένα που βρήκες το θάρρος να πας μέχρι τη θάλασσα.
Όμως αναρωτιέσαι ποιοι θα δουν τις ουλές σου, τα σημάδια στο κορμί, εκείνα τα ράμματα που έγιναν κληρονομιά σου. Είναι ένα κείμενο για όλους όσους έχουν τους λόγους του να ντρέπονται ή να «κολλάνε» να βγουν στην παραλία. Ξέρετε κάτι; Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: η παραλία είναι για όλους, όχι για λίγους! Κλισέ θα σκεφτούν μερικοί, ξύδι θα τους απαντήσω εγώ και εσείς.
Δεν χρωστάς για να δώσεις σε κανέναν λογαριασμό.
Προσπαθείς να καλύψεις τα σημάδια από τη γέννα του παιδιού σου. Μπορείς και παραπάνω από ένα. Βάζεις ένα τέτοιο μαγιό που να καλύπτει το μισό σου κορμί, για να μη χαλάσεις την αισθητική του δίπλα. Με το που βγεις από τη θάλασσα τυλίγεσαι αμέσως με την πετσέτα. Όχι γιατί κρυώνεις αλλά να μειώσεις τις πιθανότητες να ενοχληθεί η θέα του παραδιπλανής.
Έχεις όμως σκεφτεί πως αυτές ίσως να είναι οι δικές σου ανασφάλειες και ο διπλανός να μην τον νοιάζει καν; Ότι μπορεί κάποτε να βρέθηκε ένας ανόητος που σχολίασε αρνητικά και από τότε να νομίζεις πως όλοι είναι σαν αυτόν ή αυτήν;
Δεν χρωστάς να δώσεις εξηγήσεις και λογαριασμό σε κανέναν και καμία κυράτσα. Είτε έχουν όντως θέμα, είτε είναι μέσα στο μυαλό σου, εσύ θα πρέπει να ηρεμήσεις και να απολαύσεις την ημέρα σου στην αμμουδιά. Ποιοι είναι δηλαδή αυτοί δίπλα σου. που εσύ νιώθεις πως οφείλεις να τους δείξεις αυτόν τον υπερβάλλων σεβασμό; Αν είναι επειδή τους βλέπεις με καλοχτισμένα κορμιά και γυμνασμένους μυς, δε σημαίνει απαραίτητα πως ενοχλούνται με σένα. Άσε που μπορεί και να τους αρέσει, μη ξεχνάς πως τα ετερώνυμα έλκονται. Στο λέω εκ πείρας.
Εσύ τώρα θα επιμείνεις και θα πεις: μα κύριε μου, έχω δει πως με κοιτάνε και με χλευάζουν ή χασκογελούν.
Άφησε τους να κάνουν τη μίζερη ζωή τους. Ζηλεύουν γιατί δε θα είχαν ούτε τόσο δα από το θάρρος σου σε αντίθετη περίπτωση. Λιμοκτονούν γιατί δεν αντέχουν την απόρριψη, πρώτα στον εαυτό τους και μετα από τους άλλους. Φοβισμένα και ανασφαλή πλάσματα είναι όσοι γελούν εις βάρος κάποιου που είναι σε διαφορετικά κυβικά από αυτούς. Πίστεψε με, έχουν πρόβλημα και με τον εαυτό τους.
Αν είναι αρκετά ψηλοί ή κοντοί, αν είναι αρκετά αδύνατοι ή όχι. Αν πρέπει να γίνουν ξανθιές, μελαχρινές ή κοκκινομάλλες. Τόσα αν στον εγκέφαλο τους που δεν έχει χώρο για σοβαρή σκέψη, για αυτό σου λέω άφησε τους ρηχούς ανθρώπους.
Παραδίδεις μαθήματα θάρρους και δεν το ξέρεις.
Όταν έχεις την κοιλιά σου και βγαίνεις με άνεση στην παραλία. Όταν έχεις τις μπουτάρες σου και βουτάς χαλαρά χωρίς να σε νοιάζει τίποτα. Παραδίδεις μαθήματα στη κάθε γενιά και στα παιδιά. Γιατί μερικά από αυτά μεγαλώνουν σε σπίτια που τους πιπιλίζουν τον εγκέφαλο να μη βάλουν ούτε έξτρα γραμμάριο. Κάποια άλλα με γονείς που τους λένε πως οι χοντροί θα έπρεπε να είναι κρυμμένοι. Ξαφνικά σκας μύτη εσύ και το παιδί θαμπώνεται.
Σου λέει υπάρχει και η άλλη πλευρά, δες τη χαρούμενη που παίζει με το νερό η γεματούλα κυρία. Δες τα παιδιά της πόσο χαρούμενα είναι. Δες τους φίλους γύρω από τον κύριο με την φουσκωτή κοιλιά.
Τα παιδιά όλα τα βλέπουν και όλα τα μαθαίνουν. Δεν είναι δική σας και δική μου δουλειά να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά όλου του κόσμου. Κάπως έτσι όμως θα μάθουν πως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Ώστε να νιώσουν πιο άνετα αύριο με τον εαυτό τους, να μη μεγαλώσουν φοβισμένα μετα από την κατανάλωση ενός παγωτού. Θα διαπιστώσουν πως η ευτυχία δεν κρίνεται σε μια ζυγαριά επάνω, ούτε στο μέγεθος από το μπλουζάκι που φοράς.
Σίγουρα δεν εννοώ να φτάσουμε στο άλλο άκρο και για πρωινό τα παιδιά να τρώνε γαριδάκια και για βραδινό σουβλάκια.
Σας προλαβαίνω πριν ξεκινήσετε τις τρελές σκέψεις. Θέλω να βρείτε την ισορροπία και να διαδώσετε αυτό το μήνυμα παντού. Μικροί και μεγάλοι να μάθουν να ζουν με την ελευθέρια που αρμόζει σε κάθε άνθρωπο. Και όχι με τους περιορισμούς ενός περιοδικού με εξώφυλλα γεμάτα πεινασμένα μοντέλα. Δεν είναι ότι μου φταίνε τα μοντέλα σε κάτι. Έχουν κάνει την επιλογή τους και μπράβο τους που τα έχουν καταφέρει. Με ενδιαφέρει όμως αν έχουμε στη ζωή τη δική μας και στη ζωή των παιδιών μας, όλα τα σωστά μοντέλα!
Τα σωστά πρότυπα δεν είναι σε κουτάκια περιοδικού.
Όταν θα σας ρωτήσουν ποια είναι τα σωστά μοντέλα, να δείξετε τους πυροσβέστες. Που είναι κάποιοι σαν ντουλάπες και άλλοι με τα πάχη τους. Το έργο τους όμως δε μετριέται με κοιλιακούς αλλά με τη μανικά και τη μάχη στις φωτιές. Να τους δείξετε τις δασκάλες που όλο το χρόνο προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά σας καλύτερους ανθρώπους. Και κάποιες από αυτές έχουν βάλει κιλάκια, γιατί η ζωή τους αφορά τα γράμματα, τις τέχνες και όχι την πείνα και τη δίαιτα.
Τα άλλα πρότυπα είναι οι πιλότοι, οι αστυνομικοί, οι χοροδιδάσκαλοι, οι καθηγητές πανεπιστήμιου, οι υπάλληλοι καθαριότητας, οι γιατροί, οι επιστήμονες, ο φούρναρης και ο καφετζής. Πρότυπα είναι όλοι τους, όχι μόνο όσοι ξημεροβραδιάζονται στα γυμναστήρια. Ναι, πρότυπα είναι και οι σωστοί γυμναστές. Που δεν προσπαθούν να ξεκινήσουν ανταγωνισμό μεταξύ σας, που είναι εκεί για να σε γυμνάσουν και όχι να σε κρίνουν που έφαγες μια πάστα. Που θα καταλάβουν τι περνάς, θα σε στηρίξουν και ψυχολογικά, χωρίς να σε βλέπουν ως ένα μάτσο μυς που χρειάζονται να διορθώσουν.
Αυτοί που δεν είναι πρότυπα είναι οι κουτσομπόληδες, οι κυράτσες, οι ξινοί σε θάλασσες και ακτές. Που η ζωή του όλη είναι μια κακομιζέρια, που περιμένουν να δουν κάτι άσχημο στον άλλον για να σχολιάσουν. Και αν δεν βρουν τίποτα, θα το εφεύρουν από το κουτό και φτωχό μυαλό τους. Για αυτό σας λέω, μην κολλάτε στις θάλασσες. Ούτε φέτος, ούτε ποτέ.
Όλοι μας κουβαλάμε τα δικά μας απωθημένα, αυτό δε μας δικαιολογεί για να γκρεμίζουμε τους ουρανούς των άλλων. Άσε εμένα να πλατσουρίζω ανέμελος, με το μαγιό που έτσι τσιτώσει πάνω μου και εσύ κοίτα από την άλλη πλευρά. Γιατί κάτω από τον ήλιο είμαστε όλοι ίσοι!
Σύνταξη – επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας για newsitamea.gr
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com