Oι άνθρωποι βλέπουν ό,τι τους βολεύει κι ακούνε μόνο ό,τι θέλουν.

Κάποιες φορές δεν μπαίνουν καν στον κόπο ν’ ακούσουν. Είναι αυτοί κι ο εαυτούλης τους και κανένας άλλος δε χωράει μέσα εκεί, παρά μόνο για να καλύψει τις δικές τους ανάγκες.

Δεν ακούνε τις κραυγές αυτών που τους αγαπούν οι άνθρωποι, όταν τους φωνάζουν «αγάπησέ με», «νιώσε με», «άκουσέ με». Είναι πολύ απασχολημένοι με τις δικές τους επιθυμίες και φυσικά το μεγάλο τους «εγώ».

Όταν δε σ’ αγαπούν, ακόμη κι ένα μήνυμα τους κουράζει. Οτιδήποτε χρειαστεί να κάνουν για σένα το θεωρούν περιττό και χάσιμο χρόνου. Δεν είναι άμυνα, δεν είναι εγωισμός, είναι κάτι χειρότερο. Είναι απλά μια ωμή αδιαφορία, που έρχεται να χτυπήσει ανελέητα το αίσθημα που σου χάρισαν απλόχερα με τον έρωτά τους λίγες ώρες πριν.

Και προκαλεί παράνοια να σου λένε πως δε νοιάζονται κι όμως το χέρι τους να βαδίζει απαλά στο σώμα σου. Να σου φωνάζουν αλύπητα με τις σιωπές τους, όταν απλά θες ν’ ακούσεις μια καλημέρα, ένα «πώς είσαι;», ένα «μου λείπεις». Κι ακόμα χειρότερα προκαλεί παράνοια το ότι θέλουν εσένα, όχι όμως μόνο εσένα.

Προκαλεί παράνοια το ότι σε γεμίζουν μ’ ελπίδες για αγάπη και γρήγορα τα γλυκά τους πρόσωπα μεταμορφώνονται σε απαίσια τέρατα που σου ρουφάνε το αίμα και μετά σε παρατάνε. Γυμνό κι ανήμπορο να κατανοήσεις τι μόλις έγινε.

Σε παρατάνε και πάνε στο επόμενο θύμα. Κι εσύ με τις πληγές που σου άνοιξαν, μένεις στάσιμος εκεί. Περιμένοντας. Κλειδωμένος σ’ ένα τρομαχτικό παρόν που συνεχώς επαναλαμβάνεται. Κάποτε δεν έχεις τη δύναμη να ψάξεις για το κλειδί που θα σε οδηγήσει στο μέλλον και θα σ’ ελευθερώσει απ’ τα ψέματα και τα κούφια λόγια. Παραδίνεσαι. Και κάποτε ψάχνεις μανιωδώς, μα δεν το βρίσκεις πουθενά. Κουράζεσαι.

Είσαι ακόμη ένα θύμα, που έπεσε στην παγίδα ενός άντρα ή μιας γυναίκας από αυτούς τους πολλούς που τα θέλουν όλα –και έρωτα και σώμα και αγάπη– , όμως δεν έχουν τίποτα να δώσουν. Δεν έρχονται μόνο για μια βραδιά στη ζωή σου. Μακάρι να ήταν έτσι. Έρχονται και μένουν γεμάτοι υποσχέσεις και τρυφερά λόγια. Είναι αυτοί που έχουν χάσει το δρόμο τους, που χρειάζονται κάποιον δίπλα τους μόνο και μόνο για να του ρουφούν τη ζωή και για να μπορούν να προχωρούν γεμάτοι αυτοπεποίθηση και δήθεν μαγκιά στην κοινωνία.

Όχι, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιοι είναι αυτοί. Είναι ανάμεσά μας. Έχω μόνο κάποια χαρακτηριστικά να σου δώσω, μπας και μπορέσεις να γλυτώσεις. Είναι ωραίοι, πετυχημένοι και γοητευτικοί. Είναι οι άνδρες κι οι γυναίκες που ο καθένας ονειρεύεται. Στην αρχή μόνο, προτού προφτάσεις να δεις βαθιά στην ψυχή τους κι ανακαλύψεις τα ψέματά τους.

Κι ελπίζω τότε να μην είναι για σένα αργά.

Γράφει η Πράξια Αρέστη

ΠΗΓΗ: www.anapnoes.gr  ,  www.pillowfights.gr