Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
- επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
- όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
- όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
- όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορά του
Αργοπεθαίνει
- όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
- όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
- και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
- αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
- που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
- που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
- όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
- όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
- όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πάνσοφες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
- όποιος δεν ταξιδεύει,
- όποιος δεν διαβάζει,
- όποιος δεν ακούει μουσική,
- όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του
Αργοπεθαίνει
- όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
- όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
- όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη
Αργοπεθαίνει
- όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
- όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
- ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει
- Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός - χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής. - Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
Το ποίημα είναι της Martha Medeiros και κακώς αποδίδεται στον Pablo Nerouda.
.