Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες θρομβώσεις στις αρτηρίες και στις φλέβες.
Οι θρομβώσεις αυτές προκαλούνται από αντισώματα που στρέφονται κατά φωσφολιπιδίων και πρωτεϊνών.
Οι θρομβώσεις στο αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορεί να συμβούν σε κάθε αγγείο και σε κάθε όργανο. Το πιο συχνό σύμπτωμα αποτελούν οι θρομβώσεις των φλεβών των κάτω άκρων.
Τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια σε νέα άτομα (ηλικίας μικρότερης των 50 ετών), η πνευμονική εμβολή και το έμφραγμα αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα θρομβώσεων σε όργανα.
Σε πολλές γυναίκες, το μόνο σύμπτωμα είναι οι αποβολές στο δεύτερο ή στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, οι οποίες οφείλονται σε θρόμβωση του πλακούντα.
Άλλα χαρακτηριστικά ευρήματα του συνδρόμου είναι ο ελαττωμένος αριθμός αιμοπεταλίων και η δικτυωτή πελίδνωση (ερυθροϊώδες εξάνθημα με τη μορφή διχτυού, κυρίως στα κάτω άκρα).
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορεί να ανευρίσκεται σε ασθενείς που δεν έχουν κλινικές ή εργαστηριακές ενδείξεις μιας άλλης συστηματικής νόσου. Τότε χαρακτηρίζεται πρωτοπαθές αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο.
Η νόσος με την οποία συσχετίζεται πιο συχνά είναι ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος.
ΠΗΓΗ: www.onmed.gr