Αμφιβολίες για την χορήγηση οξυγόνου μετά το έμφραγμα
Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν θέσφατα στην ιατρική και κατά συνέπεια ούτε στην καρδιολογία. Σειρά φαρμάκων που για χρόνια θεωρούνταν αναντικατάστατα όχι μόνο αντικαταστάθηκαν, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν και επιβλαβή.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις διάφορες θεραπείες με επεμβατικές μεθόδους που κάθε ημέρα αναθεωρούνται. Γι’ αυτό δεν δημιουργεί έκπληξη τίποτε απ’ ό,τι αποκαλύπτει καθημερινά η επιστημονική έρευνα. Κλασικό πρόσφατο παράδειγμα, η έρευνα για την ωφελιμότητα του οξυγόνου στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Το οξυγόνο θεωρείται ίσως το βασικότερο συστατικό της ζωής. Χωρίς οξυγόνο και νερό δεν υπάρχει ζωή. Αλίμονο στον φοιτητή της Ιατρικής που θα ξεχνούσε να πει στις εξετάσεις του ότι η παροχή οξυγόνου ήταν μεταξύ των πρώτων μέτρων που ο γιατρός πρέπει να πάρει για να αντιμετωπίσει το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Οι κινητές μονάδες είναι εφοδιασμένες με συσκευές οξυγόνου για να παρέχουν οξυγόνο στον εμφραγματία που μεταφέρουν.
Ομως, στη βιβλιογραφία τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν – πειραματικές κυρίως – μελέτες που υποστήριζαν ότι το οξυγόνο προκαλεί αγγειοσύσπαση, δηλαδή σπασμό των αρτηριών, και αυξάνει τις οξειδωτικές ρίζες που αποτελούν στοιχείο καταστροφής των κυττάρων του σώματος.
Ετσι, μια μελέτη που πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας («Circulation»), το οποίο χαρακτηρίζεται και ως το «ευαγγέλιο της καρδιολογίας», δεν αιφνιδίασε τους ειδικούς.
Στη μελέτη αυτή χορηγήθηκε σε αρρώστους οξυγόνο με μάσκα κατά την οξεία φάση του εμφράγματος μέσα στο ασθενοφόρο και παρατηρήθηκε ότι τα ένζυμα καταστροφής του καρδιακού κυττάρου (τροπονίνη – κρεατινική κινάση) ήταν περισσότερο αυξημένα συγκριτικά με τους αρρώστους που αντί για οξυγόνο τους χορηγούνταν αέρας με μάσκα.
Εξι μήνες αργότερα οι ερευνητές μέτρησαν την έκταση του εμφράγματος με μαγνητική τομογραφία. Το εντυπωσιακότερο εύρημα της μελέτης ήταν ότι τόσο στην οξεία φάση του εμφράγματος όσο και ύστερα από έξι μήνες βρέθηκε ότι οι ασθενείς που λάμβαναν οξυγόνο ήταν εκείνοι που είχαν μεγαλύτερα σε έκταση εμφράγματα.
Κατά συνέπεια, προκύπτει ότι το οξυγόνο όταν χορηγείται στην οξεία φάση του εμφράγματος όχι μόνο δεν ωφελεί, αλλά αντίθετα βλάπτει. Αυτή η μελέτη, εφόσον επιβεβαιωθεί και από άλλες μελέτες, ανατρέπει ένα ακόμα θέσφατο της ιατρικής.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία tanea.gr