Πριν λίγες ημέρες διάβασα μια ιστορία που δημοσίευσε η φίλη μου Αναστασία. Δεν ήταν δική της, κάποιος άγνωστος ή άγνωστη την έχει γράψει. Μπορεί και ένα παιδί. Η ιστορία, απλή και σοκαριστική. Όπως είναι συνήθως και η αλήθεια. Ο μικρός Βασίλης και το τέρας που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά. Παράλληλα ο δάσκαλος που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όμως ξεχνάει το καθήκον του. Καλύτερα όμως να τη μοιραστώ μαζί σας και ας μιλήσουμε μετά την ανάγνωση σας.
Δεν έχει τίτλο, οπότε για χάρη του άρθρου θα την ονομάσω «Τα τέρατα του Βασίλη».
Τη Δευτέρα, ο Βασίλης δεν είχε έτοιμη την εργασία του. Κι όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε γιατί είπε “επειδή ένα τέρας έσκισε το τετράδιο”. Τότε του είπε “λες ψέματα, ξέρεις ότι τέρατα δεν υπάρχουν κι αν δε φέρεις την εργασία σου δεν θα κάνεις διάλειμμα”.
Την Τρίτη, ο Βασίλης είχε στομαχόπονο. Και όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε γιατί του συμβαίνει αυτό απάντησε ” επειδή ένα τέρας μου πήρε το δείπνο, ακόμα και το παγωτό μου.” Τότε ο δάσκαλος είπε ′′Βασίλη σου έχω πει κι άλλη φορά πως τα τέρατα δεν είναι αληθινά. Θα μείνεις νηστικός μέχρι το μεσημεριανό.”
Την Τετάρτη, ο Βασίλης είχε το δεξί του μάτι καλυμμένο με έναν επίδεσμο. Όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε πώς συνέβη αυτό απάντησε “ένα τέρας έτρεχε πίσω μου κι έπεσα πάνω στην πόρτα.”
′′Βασίλη παρακαλώ” είπε ο δάσκαλος ′′δεν θέλω να ακούσω άλλο.”
Την Πέμπτη, ο Βασίλης αρνήθηκε να καθίσει κι όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε γιατί, είπε “ένα τέρας μου χτύπησε τον πισινό επειδή άρχισα να κλαίω.”
′′Βασίλη” είπε ο δάσκαλος “έχεις ξεφύγει τελείως κι αν συνεχίσεις με αυτές τις ιστορίες θα σε βάλω τιμωρία όρθιο στη γωνία.”
Την Παρασκευή ο Βασίλης δεν ήρθε στο σχολείο. Όταν ο δάσκαλος έμαθε το γιατί έκανε προσευχή στον Θεό ελπίζοντας ότι ο Βασίλης θα επιβιώσει. Ένα τέρας που απειλούσε με μαχαίρι το Βασίλη είχε νικήσει…..κι ο Βασίλης ξαπλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου πάλευε για τη ζωή του.
Γι’ αυτό παρακαλώ να θυμάσαι πως αυτά τα τέρατα κάποιες φορές είναι πραγματικά. Άκου προσεκτικά τις παιδικές ιστορίες. Μπορεί να βρεις μια πληγωμένη καρδιά που έχει ανάγκη να τη θεραπεύσεις.
Ο συγγραφέας άγνωστος. Ο πόνος στα παιδιά όμως πολύ αληθινός!
(Το βρήκα στο διαδίκτυο και ένιωσα ότι έπρεπε να το μοιραστώ. Αν γνωρίζεις κάποια παρόμοια περίπτωση μίλα. Κάποιο παιδί μπορεί να το έχει ανάγκη.)
Το τέρας της βίας και του εκφοβισμού.
Αυτούσια σας μετέφερα την ιστορία όπως την βρήκα, ακόμα και το σχόλιο της παρενθέσεως στο τέλος. Πέρασαν 10 μέρες από όταν τη διάβασα και έχει μείνει στο μυαλό μου να γυροφέρνει. Σε πόσες σκέψεις με έβαλε, για ένα θέμα που το γνωρίζω ήδη. Την παιδική κακοποίηση και τον εκφοβισμό. Έχω ασχοληθεί επαγγελματικά και έχω γράψει άρθρα για αυτό. Σε μια προσπάθεια να διορθώσουμε όλοι μας, τα λάθη μας απέναντι στα παιδιά.
Οι σκέψεις που με βασάνισαν ήταν κυρίως: πόσα παιδιά μιλούν καθημερινά για τέρατα και δε τους δίνουμε σημασία; Γιατί νομίζουμε πως έχουν υπερβολική φαντασία ή φταίει κάποιο παιχνίδι τους. Πως το φαντάστηκαν ή το ονειρεύτηκαν, αφότου παρακολούθησαν ένα παιδικό πρόγραμμα; Ως επι το πλείστων, η φαντασία των παιδιών τρέχει βάσει όσων είδαν, άκουσαν ή διάβασαν. Είναι όμως και αυτές οι φορές που λένε την αλήθεια. Λένε μια ιστορία με βάσει όσα βίωσαν. Και εμείς οι μεγαλύτεροι οφείλουμε να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το παραμύθι από την πραγματικότητα. Εμείς, όχι το παιδί!
Δε ξέρω τι σκέψεις κάνατε όσο διαβάζατε την ιστορία. Εγώ σκέφτηκα πως ο Βασίλης ήταν θύμα βίας και ξυλοδαρμού από κάποιον μέσα στο σπίτι του. Ο Βασίλης έπεσε θύμα εκφοβισμού από άλλα παιδιά μέσα στο σχολείο του. Ότι αυτό το τέρας με το μαχαίρι, θα μπορούσε να είναι ένα μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί ή κάποιος ενήλικας. Γονέας ή συγγενικό πρόσωπο ή κοντινό φιλικό πρόσωπο της οικογένειας. Οποίος και αν ήταν, ο Βασίλης κινδύνεψε με τη ζωή του.
Ακούστε τα παιδιά σας και τις ιστορίες τους.
Κινδύνεψε γιατί δεν του έμαθαν να μιλάει και να κατονομάζει. Γιατί δεν τον άφησαν να μιλήσει ανοιχτά. Γιατί ήταν μικρός και φοβόταν. Γιατί ακόμα και η στάση του καθηγητή εμπεριέχει ψυχολογική βία, όταν του απάντησε πως θα μείνει νηστικός ή θα τον βάλει τιμωρία. Ο Βασίλης δεν είχε φωνή, δεν μπορούσε να ακουστεί. Ένα μόνο, μικρό παιδί, σε ένα εχθρικό σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον. Δεν έχει σημασία αν η ιστορία είναι πλασματική η αληθινή. Έχουμε ακούσει και διαβάσει πολύ χειρότερες που πραγματικά συνέβησαν.
Η βία στο σπίτι, στο σχολείο, στις εξωσχολικές δραστηριότητες, στις αθλητικές ομάδες, υπάρχει και όποιος το αμφισβητεί, έχει λόγο. Ακούστε το παιδί σας όταν μιλάει, αφήστε να πει ολόκληρη την ιστορία του. Μόνο έτσι θα καταλάβετε αν πρόκειται περί φανταστικού γεγονότος ή αν πρέπει να ανησυχήσετε. Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Πριν τρελαθεί ή πάθει κάτι χειρότερο το παιδί, ας το ακούσουμε. Τα τέρατα πολλά εκεί έξω, πάντα ήταν πολλά. Τώρα όμως είναι πιο εύκολο να τα αποκαλύψουμε, να τα βγάλουμε από το σκοτάδι που βρίσκουν καταφύγιο.
Αν γνωρίζετε για κάποιο παιδί (και όχι μόνο) που έχει πέσει θύμα βίας ή κακοποίησης, μπορείτε επώνυμα ή ανώνυμα να το καταγγείλετε. Στο Αστυνομικό Τμήμα, στις εισαγγελικές αρχές ή να αναζητήσετε φορείς όπως:
- Γραμμή Ελπίδας: 800 11 16000
- Εθνική, Γραμμή SOS 1056 (Το χαμόγελο του παιδιού)
- org.gr, +30 210 3231704
Κείμενο – σύνταξη: Βογιατζής Ηλίας για newsitamea.gr
*Η ιστορία του Βασίλη δεν γνωρίζουμε σε ποιον συγγραφέα αποδίδεται.
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com