5 μικρές συμβουλές για να αλληλεπιδράσετε αν έχετε παιδί με αναπηρία
Ένα βράδυ δεν είχα όρεξη να βγω για βραδυνό γεύμα.Έβρεχε και ήθελα να μείνω μέσα.Αλλά η βροχή σταμάτησε και ο αγαπημένος μου σύζυγος, Ραλφ, μ’έπεισε να βγούμε.Έτσι πήγαμε σ’ένα τοπικό σάλαντ μπαρ εστιατόριο.Αφού περάσαμε από το μπουφέ με τις σαλάτες, βρήκαμε ένα σημείο και καθίσαμε.
Ο γιος μου , Σάμιουελ, επίμονα ζητούσε τα δημητριακά του. Ο ήχος που κάνει μου θυμίζει την πάπια.
Ο Ραλφ είπε αστειευόμενος:’’Παιδί μου είσαι ένα ρεκόρ!’’
Μια κυρία που καθόταν σε άλλο τραπέζι , γέλασε.
Είχαμε σχεδόν τελειώσει το γεύμα μας, όταν η κυρία ήρθε στο τραπέζι μας και μας είπε ότι είναι παιδονοσηλεύτρια. Ο Ραλφ καλόπιασε τον Σάμιουελ να της χαμογελάσει. Ναι,το χαμόγελο πιάνει πάντα.
Μας ρώτησε για το μικρό μας γιο και της απαντούσαμε με χαρά στις ερωτήσεις της. Ποιός γονιός δε θέλει να μιλάει για το παιδί του; Ήταν τόσο όμορφα που της λύναμε τις απορίες και που μοιραζόμασταν τη χαρά του γιου μας.
Φύγαμε από το εστιατόριο έχοντας την αίσθηση ότι κάναμε μια νέα φίλη.Αν δεν είχαμε βγει εκείνο το βράδυ,θα χάναμε αυτές τις στιγμές.
Μετά πήγαμε στη Λέσχη του Σαμ. Αυτή τη φορά εσφαλμένα αφήσαμε τα δημητριακά του Σάμιουελ στο αυτοκίνητο. Άρχισε πάλι να βρέχει,μόλις μπήκαμε μέσα και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια γρήγορη βόλτα για ψώνια. Καθώς κατεβαίναμε τον τελευταίο διάδρομο, είδα μια γυναίκα σε αναπηρικό καρότσι με τραχειοτομή. Ανυπομονώντας να συστηθώ, εξήγησα ότι και ο Σάμιουελ είχε τραχειοτομή.Η κυρία χαμογέλασε και μας έκανε μερικές ερωτήσεις για το γιο μας. Ήταν τόσο ζεστή και φιλική,ώστε ένιωσα άνετα να τη ρωτήσω κάτι που πάντα ήθελα να ξέρω:’’Πώς είναι να παθαίνεις εισρόφηση;’’
Μου εξήγησε ότι δεν ήταν ωραία αίσθηση και έμοιαζε σαν να φιμώνεται. Αντί γι’αυτό,χρησιμοποιεί το αντανακλαστικό του βήχα για να αποφύγει την εισρόφηση και δεν το παθαίνει εδώ και 5 χρόνια.
Συναρπαστικό! Κάνουμε εισρόφηση στον Σάμιουελ αρκετές φορές τη βδομάδα. Στοχαζόμουν πώς να τον εκπαιδεύσω να κάνει σκόπιμο βήχα ως εναλλακτική λύση.
Η κυρία με χαρά μοιράστηκε τις εμπειρίες της μαζί μας,ενώ συνεχίσαμε να μιλάμε.Σύντομα ο Σάμιουελ ήταν σχεδόν απαρηγόρητος απαιτώντας τα δημητριακά του.Είπαμε ‘’αντίο’’ στη νέα μας φίλη.Κατευθύνθηκα προς την έξοδο, ενώ ο Σάμιουελ επέστρεψε στο αυτοκίνητο όπου τον περίμεναν τα δημητριακά του.
Περιμένοντας στην ουρά,χαμογέλασα.Πόσα θα χάναμε ,αν δεν είχαμε βγει έξω.
Αν αναρωτιέστε πώς να αλληλεπιδράσεις με ανθρώπους με αναπηρία, η βραδιά μας έξω μας κάνει μερικές νύξεις (και μερικές ακόμα):
1.Μη φοβάσαι να συστηθείς .
Όπως έκανε η νοσηλεύτρια. Ή όπως έκανα εγώ,όταν συναντήσαμε την κυρία στη Λέσχη.
2.Μη φοβάσαι να κάνεις ερωτήσεις.
Ακόμα κι αν είναι μια απλή ερώτηση που αφορά την ηλικία ενός παιδιού.Ποτέ δεν ξέρεις τι θα μάθεις.Μοιράζομαι το είδος νανισμού που έχει ο Σάμιουελ για να δημιουργήσω συναίσθηση.Αν έχεις παιδιά,αυτή η συναίσθηση είναι 100% διδακτική και αξίζει να τη μοιραστείς με τους άλλους.
3.Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά προσπάθησε να μην καρφώνεις τα μάτια σου αδιάκριτα.
Αντί γι αυτό, χαμογέλα. Μπορεί να οδηγήσει σε διάλογο.
4.Μην αγγίζεις το παιδί ή το καρότσι του.
Ακόμα και τις χειραψίες προτιμώ να τις αποφεύγω. Επαγρυπνώ συνέχεια για να είναι ο Σάμιουελ υγιής. Πριν αποκτήσουμε το Σάμιουελ, δε με απασχολούσε.Συνήθως κάθε χρόνο,άρπαζα και ένα κρύωμα. Τώρα σπανίως κρυώνω και δόξα τω Θεώ ούτε ο Σάμιουελ.
5.Μην κάνεις τόση φασαρία για τα παιδιά.
Έχουν υπάρξει πολλοί άνθρωποι που έρχονται και μου σχολιάζουν πόσο πόσο χαριτωμένος είναι ο Σάμιουελ και χρησιμοποιώ αυτήν την ευκαιρία να μοιραστώ κάτι από το μικρό μας θαύμα και μας χαμογελάει,ζεσταίνοντας άλλη μια καρδιά.
Επομένως,την επόμενη φορά που θα είστε έξω,δοκιμάστε μια από αυτές τις προτάσεις.Ποτέ δεν ξέρεις,…μπορεί να κάνεις ένα νέο φίλο.
Επιμέλεια : Σοφία Μ.