14χρονη ΑΜΕΑ διήνυσε 42 χιλιόμετρα με αναπηρικό αμαξίδιο στο Μαραθώνιο και μας δίνει μαθήματα ζωής.
Για τη Μαριάννα Αυγουστάκη ο Μαραθώνιος ήταν άλλο ένα όνειρο ζωής – «Μας έχει δώσει πολλά μαθήματα ζωής από την ημέρα που γεννήθηκε» δηλώνει ο υπερήφανος πατέρας της
5 ώρες σχεδόν έπειτα από την αφετηρία του 36ου Μαραθωνίου Αγώνα, μια ομάδα νεαρών ατόμων εισέρχεται στο Καλλιμάρμαρο. Λίγα μέτρα πριν από τον τερματισμό, σταματούν. Ένα από τα μέλη της παρέας, η 14χρονη Μαριάννα Αυγουστάκη, που γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα, είναι δεμένη στο αναπηρικό αμαξίδιο.
Τα ξαδέλφια της, οι φίλοι της, όλοι πρώην και νυν αθλητές κολύμβησης και πόλο του Ναυτικού Ομίλου Ρεθύμνης που τη συντρόφευαν στα 42 χιλιόμετρα του Μαραθωνίου Αγώνα, την σηκώνουν από το καροτσάκι προκειμένου να διανύσει πεζή τα τελευταία μέτρα. Τη χειροκροτούν, φωνάζουν ρυθμικά το όνομά της και της δίνουν δύναμη. Αυτή ωστόσο δεν την χρειάζεται. Είναι πιο δυνατή από τον καθένα. Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μάρκος ο οποίος περιέγραψε τον Μαραθώνιο Αγώνα καταγράφει με το κινητό του τηλέφωνο τις απίστευτες σκηνές.
Η Μαριάννα Αυγουστάκη ήταν ένα από τα τουλάχιστον 6 άτομα με ειδικές ανάγκες τα οποία έλαβαν μέρος στο 36ο Μαραθώνιο Αθήνας. Το νούμερο συμμετοχής της ήταν 5577 και στη φανέλα της είχε σήμα μια πεταλούδα, μια κουκουβάγια, καθώς και μια συγγραφική πένα. Ήταν μαθήτρια του δημοτικού όταν η Μαριάννα πήρε βραβείο στην κατηγορία του παιδικού λογοτεχνικού παραμυθιού για το κείμενό της με θέμα “Το σχολείο των ονείρων μας”. Το μεσημέρι της Κυριακής εκπληρώθηκε ένα άλλο όνειρό της. Να τρέξει στο Μαραθώνιο, όπως είχε η ίδια εκφράσει την επιθυμία της πριν από μερικά μόλις χρόνια βλέποντας τον αδελφό της και τα ξαδέλφια της να τρέχουν. Για αυτό και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη στην αφετηρία.
Για τη Μαριάννα Αυγουστάκη ο Μαραθώνιος ήταν άλλο ένα όνειρο ζωής – «Μας έχει δώσει πολλά μαθήματα ζωής από την ημέρα που γεννήθηκε» δηλώνει ο υπερήφανος πατέρας της
5 ώρες σχεδόν έπειτα από την αφετηρία του 36ου Μαραθωνίου Αγώνα, μια ομάδα νεαρών ατόμων εισέρχεται στο Καλλιμάρμαρο. Λίγα μέτρα πριν από τον τερματισμό, σταματούν. Ένα από τα μέλη της παρέας, η 14χρονη Μαριάννα Αυγουστάκη, που γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα, είναι δεμένη στο αναπηρικό αμαξίδιο.
Τα ξαδέλφια της, οι φίλοι της, όλοι πρώην και νυν αθλητές κολύμβησης και πόλο του Ναυτικού Ομίλου Ρεθύμνης που τη συντρόφευαν στα 42 χιλιόμετρα του Μαραθωνίου Αγώνα, την σηκώνουν από το καροτσάκι προκειμένου να διανύσει πεζή τα τελευταία μέτρα. Τη χειροκροτούν, φωνάζουν ρυθμικά το όνομά της και της δίνουν δύναμη. Αυτή ωστόσο δεν την χρειάζεται. Είναι πιο δυνατή από τον καθένα. Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μάρκος ο οποίος περιέγραψε τον Μαραθώνιο Αγώνα καταγράφει με το κινητό του τηλέφωνο τις απίστευτες σκηνές.
Η Μαριάννα Αυγουστάκη ήταν ένα από τα τουλάχιστον 6 άτομα με ειδικές ανάγκες τα οποία έλαβαν μέρος στο 36ο Μαραθώνιο Αθήνας. Το νούμερο συμμετοχής της ήταν 5577 και στη φανέλα της είχε σήμα μια πεταλούδα, μια κουκουβάγια, καθώς και μια συγγραφική πένα. Ήταν μαθήτρια του δημοτικού όταν η Μαριάννα πήρε βραβείο στην κατηγορία του παιδικού λογοτεχνικού παραμυθιού για το κείμενό της με θέμα “Το σχολείο των ονείρων μας”. Το μεσημέρι της Κυριακής εκπληρώθηκε ένα άλλο όνειρό της. Να τρέξει στο Μαραθώνιο, όπως είχε η ίδια εκφράσει την επιθυμία της πριν από μερικά μόλις χρόνια βλέποντας τον αδελφό της και τα ξαδέλφια της να τρέχουν. Για αυτό και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη στην αφετηρία.
Στη διαδρομή η Μαριάννα τραγουδούσε μουσικά κομμάτια και συμμετείχε στα συνθήματα με τους συνοδούς της. “Σε όλη τη διαδρομή δεν σέρναμε εμείς την Μαριάννα. Εκείνη μας “έσερνε” με τη δύναμή της. Μας έλεγε τραγούδια όπως “Ο αμαξάς (Καροτσέρη, Καροτσέρη)” ανέφερε ο ξάδελφός της Γιώργος Ασουμανάκης. Κάποιος θεατής της έδωσε ένα κλαδί ελιάς.
Η προετοιμασία άρχισε πριν από 3 εβδομάδες, όταν η Μαριάννα παρέλαβε το ειδικό αναπηρικό αμαξίδιο αξίας 4.500 ευρώ, που ήταν δωρεά τραπέζης. “Προλάβαμε να κάνουμε μόλις τέσσερις – πέντε προπονήσεις οι οποίες δεν ξεπέρασαν κάθε φορά τη μιάμιση ώρα. Για το λόγο αυτό ρώτησα την Μαριάννα εάν πιστεύει πως θα τα καταφέρουμε, επειδή άλλο πράγμα η προπόνηση μιας ώρας και άλλο οι πέντες ώρες του αγώνα. “Εγώ ορίζω το σώμα μου”, μου απάντησε. Η διαδρομή ήταν πολύ κουραστική για εκείνη, ωστόσο μόνο μια φορά μας ζήτησε να της χαλαρώσουμε λίγο τη ζώνη γιατί πονούσε. Μετά τον αγώνα είπε στον πατέρα της, ότι στεναχωριέται που μας κούρασε. Όμως εμείς, όταν την είδαμε να γελάει και να χαίρεται που τερμάτισε, νιώσαμε το αίσθημα της απόλυτης ευτυχίας” σημειώνει ο ξάδελφός της.
Στον τερματισμό περίμενε την Μαριάννα ο αδελφός της, Μάρκος Αυγουστάκης. Πριν από 2 μήνες χειρουργήθηκε στο γόνατο εξαιτίας προβλήματος μηνίσκου και έκανε αγώνα δρόμου έτσι ώστε να προλάβει να τρέξει μαζί με την αδελφή του. Στο 15ο χιλιόμετρο του Μαραθωνίου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Εκεί ήταν και ο πατέρας τους, Χάρης Αυγουστάκης, ο οποίος έχει συγκινηθεί από χαρά και υπερηφάνεια.
Ο Μαραθώνιος δεν ήταν ο πρώτος “αγώνας” τον οποίον έδωσε η Μαριάννα. Μάχεται από την πρώτη στιγμή που άνοιξε, πρόωρα, τα ματάκια της. Όταν γεννήθηκε, δεν είχε προλάβει να κλείσει ούτε 6 μήνες στην κοιλιά της μητέρας της. Αμέσως οι γιατροί έβαλαν το βρέφος σε θερμοκοιτίδα και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, κατάφερε να επιβιώσει. Ωστόσο, δεν είχε προλάβει να αναπτυχθεί. Οι γιατροί διέγνωσαν μεικτή σπαστική τετραπληγία και αναπηρία 90%. Όλη της τη ζωή η Μαριάννα κάνει φυσικοθεραπείες και διαβάζει. Πέρυσι τελείωσε την Α΄ Γυμνασίου με βαθμού 18,4. “Μας έχει δώσει πολλά μαθήματα ζωής από την ημέρα που γεννήθηκε” τονίζει ο γεμάτος υπερηφάνεια, πατέρας της Χάρης Αυγουστάκης.
ΠΗΓΗ: www.diaforetiko.gr