Συνέντευξη του προέδρου της ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη στην εφημερίδα City Press για την κατάσταση στα ΚΕΠΑ.
Τιμωρώντας την αναπηρία
Το πιο απάνθρωπο πρόσωπό της δείχνει η πολιτεία σε χιλιάδες ανάπηρους συμπολίτες μας οι οποίοι παραμένουν εδώ και τρία χρόνια όμηροι ενός ανάλγητου, ανίκανου και ανέντιμου κράτους, που δεν διστάζει να υποβάλλει σε αχρείαστη ταλαιπωρία ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας, καταστρατηγώντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας.
Ρεπορτάζ
ΤΗΣ ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ-ΝΑΝΟΥ
Το πιο απάνθρωπο πρόσωπό της δείχνει η πολιτεία σε χιλιάδες ανάπηρους συμπολίτες μας οι οποίοι παραμένουν εδώ και τρία χρόνια όμηροι ενός ανάλγητου, ανίκανου και ανέντιμου κράτους, που δεν διστάζει να υποβάλλει σε αχρείαστη ταλαιπωρία ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας, καταστρατηγώντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας.
Όπως καταγγέλλει στη «C.P.» ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) Ιωάννης Βαρδακαστάνης, 60.000-70.000 συμπολίτες μας με αναπηρία περιμένουν έως και 14 μήνες να εξεταστούν από τις επιτροπές στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) και, παρ’ ότι η απαράδεκτη καθυστέρηση δεν οφείλεται σε αυτούς, τα ΑμεΑ τιμωρούνται και από πάνω με την προσωρινή διακοπή της αναπηρικής τους σύνταξης ή του αναπηρικού τους επιδόματος. Καθώς όμως για την πλειονότητα των αναπήρων οι ψαλιδισμένες συντάξεις και τα επιδόματα αποτελούν το μοναδικό μέσο επιβίωσης, όσο διαρκεί αυτή η αναμονή, κυριολεκτικά δεν έχουν με τι να ζήσουν. Χωρίς να φείδεται των λόγων του, ο κ. Βαρδακαστάνης χαρακτηρίζει το τρίτο μνημόνιο (όπως και τα δύο προηγούμενα) «δημοσιονομική κοινωνική γκιλοτίνα» για τους ανάπηρους και ξεσπά λέγοντας πως το κράτος είναι «αναπηροκτόνο» και «αναπηροφάγο» και απέχει έτη φωτός από οποιαδήποτε έννοια κράτους πρόνοιας.
Πελατειακή γάγγραινα
«Το σύστημα πιστοποίησης βαθμού αναπηρίας μπάζει, και ευθύνη γι’ αυτό έχει το κράτος μαζί με τους πολιτειακούς παράγοντες οι οποίοι δημιούργησαν τις πελατειακές σχέσεις. Θα έπρεπε να έχουμε διαφανείς διαδικασίες, που να θωρακίζουν τόσο τους ανάπηρους όσο και την πιστοποίηση του βαθμού αναπηρίας. Ωστόσο τα ΚΕΠΑ ξεκίνησαν στραβά και συνεχίζουν να προχωρούν στραβά, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να περιμένουν 12 ή 14 μήνες προκειμένου να περάσουν από επανεξέταση ή και πρώτη εξέταση, μετά την αίτησή τους για αναπηρική σύνταξη. Η μεγαλύτερη καθυστέρηση εντοπίζεται κυρίως στην περιφέρεια και το 70% των ατόμων που βρίσκονται σε πολύμηνη αναμονή πάσχει κυρίως από ψυχιατρικά και νευρολογικά νοσήματα. Το σύστημα δεν σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και, παρ΄ ότι οι επιτροπές αξιολόγησης πλέον έχουν τις σωστές ειδικότητες σε ό,τι αφορά τους γιατρούς που τις επανδρώνουν, αυτό δεν φτάνει. Η πιστοποίηση της αναπηρίας θα έπρεπε να είναι μια ιατρική ειδικότητα από μόνη της, γιατί χρειάζεται εμπειρία. Είναι άλλο πράγμα η ασφαλιστική ιατρική και άλλο το ποσοστό αναπηρίας» λέει ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ. Τώρα, σε ό,τι αφορά τις αχρείαστες επανεξετάσεις ατόμων με μη αναστρέψιμα προβλήματα, ο κ. Βαρδακαστάνης επισημαίνει πως ήδη υπάρχουν οκτώ κατηγορίες που βάσει νόμου κρίνονται άπαξ και θα πρέπει να προστεθούν κι άλλες, αλλά το εγχείρημα να γίνει προσεκτικά, με απολύτως διαφανείς διαδικασίες. Επίσης τονίζει πως το κράτος, εκτός από ανίκανο, είναι και ανέντιμο, καθώς θα έπρεπε να δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα άτομα που καταθέτουν αίτηση για πρώτη σύνταξη και να μην τα αφήνει στην αναμονή ένα χρόνο.
Η αναμονή που σκοτώνει
Σχολιάζοντας, τέλος, την πρόσφατη διάταξη στο σχέδιο νόμου του υπουργού εργασίας Γιάννη Βρούτση, για τη συνέχιση της καταβολής της σύνταξης μέχρι τις 31 Οκτωβρίου του 2013, δηλώνει πως και αυτή είναι ανεπαρκής, καθώς προβλέπει ένα εξάμηνο, όταν πολλοί ανάπηροι περιμένουν πάνω από ένα χρόνο για τη σύνταξη. Και καταλήγει: «Και μόνο το ότι στη γνωμοδοτική επιτροπή του υπουργείου Υγείας για την πιστοποίηση αναπηρίας υπάρχουν εκτός από επιστήμονες και πολιτειακοί παράγοντες το λέει όλα. Έτσι συντηρείται ένα διαβλητό, πελατειακό κράτος».
Η πολύμηνη ομηρία των αναπήρων από τα ΚΕΠΑ απασχόλησε και την αντιπολίτευση, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Κουρουμπλή να κάνει δήλωση σύμφωνα με την οποία το κράτος έχει διαμορφώσει ένα καθεστώς κοινωνικού ολοκαυτώματος και πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα ο νόμος για την κάρτα αναπηρίας, ώστε να σταματήσουν οι επαναλαμβανόμενες αξιολογήσεις των ανάπηρων συμπολιτών μας με μη αναστρέψιμες ασθένειες.
Δυσάρεστες εκπλήξεις και στα φάρμακα
Το δυσοίωνο κλίμα που επικρατεί και οι βάσιμοι φόβοι πως άρρωστοι και ανάπηροι αντιμετωπίζονται σαν πολίτες κατώτερου Θεού ενισχύονται από τις δυσάρεστες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει το υπουργείο Υγείας. Έτσι, μετά τις διαδοχικές αυξήσεις στη συμμετοχή των ασθενών στα φάρμακα, η ηγεσία του υπουργείου σχεδιάζει τώρα να διαμορφώσει εξαρχής τη συμμετοχή των ασθενών, λαμβάνοντας υπόψη και οικονομικά -δηλαδή εισοδηματικά- κριτήρια. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως στην Ελλάδα του μνημονίου πολλοί φορολογούμενοι εξακολουθούν να μη δηλώνουν τα αληθινά τους εισοδήματα, οπότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα, να εμφανιστούν ως προνομιούχοι και να επωμιστούν μεγαλύτερη συμμετοχή από τους αληθινά έχοντες, οι οποίοι συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Μια άλλη δυσάρεστη πιθανότητα είναι να ενταθούν οι ελλείψεις, ακόμα και η απόσυρση φαρμάκων από την εγχώρια αγορά, μετά τις νέες μειώσεις που επήλθαν στις τιμές των φαρμάκων. Σε επιστολή του προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τις διοικήσεις του ΕΟΦ και του ΕΟΠΥΥ, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) επισημαίνει πως στο νέο δελτίο τιμών υπάρχουν σοβαρά λάθη σε παράγωγα αίματος, ορφανά φάρμακα και ανοσοσφαιρίνες, δηλαδή σκευάσματα που προορίζονται για σπάνιες και σοβαρές χρόνιες παθήσεις, συνοδευμένες από αναπηρίες, και πως αν διαταραχθεί ο ομαλός εφοδιασμός της αγοράς, θα επιδεινωθεί άμεσα η υγεία των πασχόντων. Επίσης, στη σχετική επιστολή επισημαίνεται πως στο δελτίο τιμών δεν έχουν περιληφθεί κάποια φάρμακα που ήδη κυκλοφορούν, ενώ έχει γίνει και λανθασμένη αντιστοίχιση γενόσημων σκευασμάτων, αλλά και φαρμάκων που βρίσκονται σε καθεστώς co-marketing.
Θύμα κρατικού ρατσισμού μια ΑμεΑ μητέρα
Τρανό παράδειγμα ταυ αλγεινού τρόπου με τον οποίο οι κρατικοί λειτουργοί φέρονται στα άτομα με αναπηρία αποτελεί η ιστορία της κ. Νίκης Κόφφα-Γκριτζιώτη, μιας ΑμεΑ δημότισσας του Ιλίου με έως πρόσφατα άνεργο σύζυγο και ένα μικρό παιδί διαγνωσμένο με σπάνια νευρολογική διαταραχή, η οποία έχει εκφράσει το παράπονό της και σε προηγούμενο δημοσίευμα της «C.P.». Ωστόσο, παρ’ ότι το δίκαιο, οι ιατρικές γνωματεύσεις και οι ανεξάρτητοι φορείς, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, είναι με το μέρος της, η ίδια και το παιδί της εξακολουθούν να πέφτουν θύματα ενός αδικαιολόγητου ρατσισμού, και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα έπρεπε πάση θυσία να προστατευτούν. Κι όμως, εδώ και ενάμιση χρόνο οι ανάλγητοι κρατικοί μηχανισμοί δεν δέχονται το παιδί της στον 6ο Παιδικό Σταθμό του Δήμου Ιλίου, παρ’ ότι ο μικρός Κώστας πληροί τις προϋποθέσεις και η ένταξή του σε παιδικό σταθμό είναι προς το συμφέρον του παιδιού, σύμφωνα με τις γνωματεύσεις των γιατρών που τον παρακολουθούν. Ο Κώστας πάσχει από μια νευρολογική διαταραχή που λέγεται νευροϊνωμάτωση τύπου I και δημιουργεί καθυστέρηση στην ομιλία, υπερκινητικότητα και διάσπαση της προσοχής. Ο 6ος Παιδικός Σταθμός του Δήμου Ιλίου δέχτηκε προσωρινά το παιδί, αφότου μεσολάβησαν δύο δημοσιεύματα της υπογράφουσας, στην «C.P.» και στον «Ελεύθερο Τύπο», ωστόσο μετά από ελάχιστες μέρες διέκοψε τη φιλοξενία του νηπίου. Στους δε γονείς απέστειλε ένα σωρό έγγραφα, το περιεχόμενο των οποίων εν κατακλείδι είναι ότι ο χρόνος Κώστας, μετά από έναν ολόκληρο δοκιμαστικό μήνα, απέτυχε να προσαρμοστεί. Η μητέρα του διαμαρτύρεται, γιατί το παιδί πήγε στο σταθμό μόλις οκτώ μέρες (τις υπόλοιπες ήταν άρρωστο και υπάρχουν οι ιατρικές γνωματεύσεις που το αποδεικνύουν), και ο Συνήγορος του Πολίτη, που ενημερώθηκε για την υπόθεση, ζητά εγγράφως να προστατευτούν τα δικαιώματα του νηπίου, το οποίο, σύμφωνα με τους γιατρούς, θα ωφεληθεί αν παραμείνει στο σταθμό και συναναστραφεί με συνομήλικούς του. Η ΑμεΑ μητέρα έκανε ένσταση στην απόφαση διακοπής της φιλοξενίας, που απορρίφθηκε, και το θρίλερ συνεχίζεται, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι σε κανένα ιατρικό έγγραφο δεν αναφέρεται ότι το παιδί πρέπει να πάει σε ειδικό σχολείο.