Ένα επίδομα που το δικαιούμαι, ένα επίδομα που ήταν και είναι απαραίτητο στην ζωή μου
Όταν αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα υγείας, όσο σοβαρό και αν είναι αυτό, υποφέρεις, πονάς, σκέφτεσαι απαισιόδοξα, σκέφτεσαι θλιβερά, κλαίς αλλά
στο τέλος δεν παύεις να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι. Όταν όμως αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα, που δημιουργείτε από άλλους, υποφέρεις, σκέπτεσαι απαισιόδοξα, θλιβερά και όσο περνάει ο καιρός χάνεις και την τελευταία σου ελπίδα.
Είμαι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ τα τελευταία δέκα χρόνια. Τον Ιανουάριο του 2012 κατέθεσα όλα τα απαραίτητα ιατρικά έγγραφα στην γραμματεία του ΚΕΠΑ της περιοχής μου, προκειμένου να περάσω από τον ιατρό προελέγχου και από την επιτροπή του ΚΕΠΑ, για να μου ανανεωθεί το ποσοστό αναπηρίας και να μου δοθεί ξανά το επίδομα παραπληγίας – ακρωτηρ/μένων (και τα δυο μου είχαν εγκριθεί από τις αρμόδιες επιτροπές το 2009 και έληξαν τον Δεκέμβριο του 2011). Πέρασα από τον ιατρό προελέγχου επιτυχώς καθώς και από την αρμόδια επιτροπή και αρχές του Αυγούστου έλαβα την Απόφαση – Γνωστοποίηση από το ΙΚΑ, σύμφωνα με την οποία μου δινόταν ποσοστό αναπηρίας 70%. Δυστυχώς όμως πάνω στην γνωστοποίηση δεν γινόταν καμία αναφορά για το επίδομα, αν και στην αίτηση που είχα καταθέσει στις 23 Ιανουαρίου 2012, είχα σημειώσει ότι ζητώ το επίδομα για παραπληγικούς και ακρωτηριασμένους, το οποίο ελάμβανα τακτικά τα δυο χρόνια 2009-2011.
Όταν ρώτησα στην γραμματεία του ΚΕΠΑ στην περιοχή, μου είπαν πως με αυτή την Γνωστοποίηση θα μπορούσα να λάβω και το επίδομα. Όταν όμως πήγα στο τμήμα συντάξεων του ΙΚΑ μου είπαν ότι χρειάζεται να γραφεί αναλυτικά πάνω στην παραπάνω γνωστοποίηση η θετική απόφαση των γιατρών ότι μπορώ να ξανά λάβω το επίδομα. Ξανά επέστρεψα στην γραμματεία ΚΕΠΑ και με έστειλαν πάλι στο τμήμα συντάξεων. Στο τέλος, τόσο η γραμματεία όσο και το τμήμα συντάξεων μου είπαν ότι θα πρέπει ο ιατρικός μου φάκελος να ξανά περάσει από Επιτροπή, που θα γνωμοδοτήσει ξανά για το επίδομα. Έκτοτε έχουν περάσει μήνες και ακόμα περιμένω κάποια ενημέρωση από το ΙΚΑ.
Έχω απευθυνθεί πάρα πολλές φορές στο Διοικητή του ΙΚΑ, σε Υπουργούς, σε υπηρεσίες και φορείς αλλά δυστυχώς ποτέ δεν πήρα καμία, μέχρι σήμερα, απάντηση. Έχω γράψει τόσες πολλές επιστολές και σε τόσους πολλούς αποδέκτες, χωρίς ποτέ να λάβω κάποια ανταπόκριση, ακόμα και αρνητική.
Πριν από λίγες ημέρες έμαθα ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετώπισαν και άλλοι συνάνθρωποι μου, που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και είναι μακροχρόνια ασθενείς. Και εκείνοι είχαν καταθέσει γνωματεύσεις για ποσοστό αναπηρίας και για να συνεχίσουν να παίρνουν σύνταξη ή κάποιο παραπληγικό επίδομα. Πήραν το ποσοστό αναπηρίας, με αποφάσεις του ΚΕΠΑ, χωρίς όμως να μπορούν να πάρουν επίσης και την σύνταξη ή το επίδομα που είχαν αιτηθεί και ας είχε γνωμοδοτήσει η επιτροπή των γιατρών θετικά, καθώς οι αποφάσεις δεν μνημόνευαν τίποτα για σύνταξη ή επίδομα.
Λυγίζω και μόνο στην σκέψη ότι κάτι παρόμοιο μπορεί να έχει συμβεί και στην δική μου υπόθεση … και εδώ ακόμα περιμένω καρτερικά τόσο καιρό … τόσους μήνες … να περάσει ξανά ο φάκελος μου από επιτροπή για να εγκρίνουν ένα επίδομα που ….. πιθανόν να μου το έχουν ήδη εγκρίνει. Ένα επίδομα που το δικαιούμαι, ένα επίδομα που ήταν και είναι απαραίτητο στην ζωή μου καθώς είναι μια πολύ σημαντική οικονομική βοήθεια για τα δύσκολα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζω.
Τώρα όμως δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω.
Έχω περίπου δυο χρόνια να υποβληθώ σε εμβολισμούς και η κατάσταση της υγείας μου έχει χειροτερέψει …. το γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν αυτά που γράφω στο μπλογκάκι μου …. υποφέρω από πόνους, έλκη και ζω καθημερινά μόνο με παυσίπονα. Με αυτό το επίδομα πήγαινα στην Αθήνα έκανα τις εξετάσεις μου, ξεπλήρωνα πολλά από τα χρέη των εμβολισμών, με αυτό το επίδομα ζούσα.
Τώρα όμως έχω πάψει πια να ελπίζω και δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω για να διεκδικήσω κάτι που έπρεπε να λαβαίνω εδώ και μήνες …. το αυτονόητο … δεν ξέρω τι να κάνω …. Τι άλλο μπορώ να κάνω.
arteriovenousgr