Πώς μπορώ προσαρμοστώ στη ρουτίνα της δουλειάς και της οικογένειας μετά από τις καλοκαιρινές μου διακοπές, που αποτέλεσαν μια πνοή έξω από καθημερινό άγχος της επιβίωσης;
Για όσους κατάφεραν με τους κόπους μιας χρονιάς να πάνε διακοπές φέτος, το τέλος του καλοκαιριού συμβολίζει έναν μικρό θάνατο. Είναι η απώλεια μιας προσωρινής αίσθησης ελευθερίας, μιας πίστης ότι μπορείς να είσαι σχεδόν καλά παρά τις όποιες δυσκολίες, μίας αίσθησης ότι η χαρά και η ευτυχία είναι κάπου εκεί και μπορείς να τις αγγίξεις έστω και λίγες μέρες.
Η επιστροφή λοιπόν εν καιρώ κρίσης εντείνει μια ήδη υπάρχουσα μελαγχολία, ένα άγχος επιβίωσης, μια αγωνία για το αύριο, μια θλίψη για τις συνθήκες της ζωής, μια νοσταλγία για το χθες, έναν φόβο για το αύριο.
Η μετάβαση στην καθημερινότητα μπορεί να γίνει πιο ανακουφιστική ως διαδικασία, εάν μπορέσετε να βρείτε σημαντικά για εσάς νοήματα σε μικρές χαρές της καθημερινότητας, οι οποίες είναι υποκειμενικές για τον καθέναν μας.
Σπάστε τις άμυνες και δείτε με γυμνό μάτι τις δυσκολίες που σας περιβάλλουν. Μιλήστε για αυτές με ανθρώπους που εμπιστεύεστε και ξεδιπλώστε τους τα συναισθήματά σας. Για όσους έχουν εργασία, εκείνη μπορεί να είναι δυνάμει θεραπευτική.
Το καθημερινό πρόγραμμα και οι στόχοι δίνουν μια εσωτερική τάξη σε μια κατά τα άλλα χαοτική καθημερινότητα που διέπεται από μελαγχολία και ελλείμματα.Η εργασία είναι αντικαταθλιπτική. Μην ξεχνάτε να δίνετε χρόνο και χώρο στον εαυτό σας για να μπορείτε να ανασυγκροτείστε.
Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsi@hol.gr , twitter @myrsi1
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Weekend