Πολλοί γονείς, ιδιαίτερα εκείνοι που προέρχονται από αυστηρές οικογένειες, προσπαθούν να είναι πιο χαλαροί με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους και επιδιώκουν τα παιδιά τους να τους αντιμετωπίζουν σαν φίλους. Σίγουρα θα έχετε ακούσει κάποιον στο περιβάλλον σας να υποστηρίζει ότι αυτός και το παιδί του είναι οι καλύτεροι φίλοι. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;
Σε αρκετές περιπτώσεις οι γονείς, επειδή φοβούνται ότι δεν θα είναι αρεστοί στα παιδιά τους, αποφεύγουν να τους επιβάλλουν όρια και κανόνες πειθαρχίας. Σε άλλες περιπτώσεις, επειδή οι ίδιοι είχαν βιώσει ως παιδιά την αυταρχικότητα των γονιών τους, φτάνουν στο άλλο άκρο με τα δικά τους παιδιά και συνεχώς υποχωρούν μπροστά στις απαιτήσεις τους. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν ότι κερδίζουν τη «φιλία» των παιδιών τους και πιστεύουν ότι, καθώς αυτά μεγαλώνουν, θα μοιράζονται μαζί τους τα πάντα.Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι γονείς που συμπεριφέρονται ως γονείς και όχι ως «φιλαράκια». Τα παιδιά χρειάζονται όρια, κανόνες και μέτρο. Χρειάζονται κάποιον να τους εξηγεί τι επιτρέπεται και τι όχι, να τους οδηγεί με σταθερά βήματα και να τους επαναφέρει στη τάξη όταν είναι απαραίτητο. Χρειάζονται ένα ασφαλές περιβάλλον, που θα τα βοηθήσει να εξελιχθούν και γονείς-πρότυπα που θα μπορέσουν να μιμηθούν.Μην μπερδεύετε τους ρόλους και μην συγχέετε την αγάπη και την καλή επικοινωνία με την φιλία. Άλλο είναι να αγαπάτε το παιδί σας και να έχετε μια υγιή σχέση μαζί του και άλλο να είστε κολλητοί φίλοι. Κάθε παιδί θα κάνει στη ζωή του πολλούς φίλους, αλλά γονείς έχει μόνο εσάς, γι’ αυτό και πρέπει να σταθείτε πλάι του συναισθανόμενοι πλήρως τη σημασία αυτού του ρόλου.
mother.gr