διπλανής πόρτας

Σχεδόν κάθε βράδυ, γύρω στις δύο τα ξημερώματα, την άκουγα να κλαίει και να φωνάζει. Το διαμέρισμά μου στο ισόγειο, το δικό της στον τρίτο.