Ποιος δε θυμάται να παίζει σε μια παιδική χαρά; Ακόμα και αν είσαι μεγαλύτερος σε ηλικία να κυλιέσαι σε μια αλάνα, να παίζεις σε αυλές και ήσυχα δρομάκια; Το ραντεβού με τους φίλους και συμμαθητές στη σχολική αυλή και στην παιδική χαρά της γειτονίας(ενίοτε πηγαίναμε και στις παραδιπλανές και ας μας αναζητούσαν οι μανάδες μας!).
Κρατήστε αυτό το υπέροχο συναίσθημα από τις αναμνήσεις των παιδικών σας χρόνων και συνδυάστε το με το γεγονός ότι εδώ και χρόνια τα παιδιά δεν παίζουν σε παιδική χαρά! Είτε γιατί αλλάξαν οι εποχές, είτε γιατί αλλάξαν τα ενδιαφέροντα ή επειδή οι καιροί έγιναν πιο επικίνδυνοι. Κατηγορούμε την τηλεόραση, τα βιντεοπαιχνίδια, τα κινητά και τις ταμπλέτες ότι έχουν απορροφήσει τα παιδιά μας και δεν ζουν την πραγματική ζωή.
Δεν κοινωνικοποιούνται, δεν δραστηριοποιούνται, δεν αθλούνται καθόλου. Με συνέπεια να υπάρχει μια συνεχή αποχαύνωση του νου μέσα από υπολογιστές και βιντεοπαιχνίδια με σκηνές βίας. Επιπρόσθετα να έχουμε αυξητικό αριθμό στην παιδική παχυσαρκία, στον παιδικό διαβήτη και άλλες ασθένειες.
Πως όμως να παίξει ένα παιδί όταν δεν υπάρχουν οι ανάλογοι χώροι; Που να πάει ένας γονέας τα παιδιά του και να νιώσει ασφαλής να τα αφήσει να παίξουν ανέμελα; Και τι ακριβώς γίνεται με τις οικογένειες των παιδιών με αναπηρία; Μπορούν έστω να βρουν καταφύγιο στις κλασσικές εναπομείναντες παιδικές χαρές χωρίς να φοβούνται ότι το παιδί θα τραυματιστεί γιατί δεν έχουν κατασκευαστεί με τις ανάλογες προδιαγραφές;
Δυστυχώς σχεδόν καμία παιδική χαρά που δεν έχει φτιαχτεί βάσει προτύπων, δεν μπορεί να φιλοξενήσει παιδιά με αναπηρία, ανεξαρτήτου ηλικίας ή είδους αναπηρίας. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε προσβάσιμο ένα χώρο μόνο εάν διαθέτει ράμπες ή μεγάλες διαστάσεις ώστε να μπορεί να κινηθεί ένα αμαξίδιο. Ένας προσβάσιμος χώρος όμως για παιδιά θα πρέπει να είναι φτιαγμένος με μια ολοκληρωμένη μελέτη και σχεδιασμό εξ αρχής. Με ειδικό δάπεδο, ειδικά σχεδιασμένα παιχνίδια, χώρος που να μπορεί να φιλοξενηθεί ένα παιδί σε περίπτωση κακοκαιρίας, ειδικές τουαλέτες και δωμάτια για να αλλάξει ένας γονέας το παιδί ή και μόνο του αν είναι αυτοσυντηρούμενο.
Αυτά στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει ποτέ. Και για να μη νομίζετε ότι μόνο η χώρα μας έχει ελλείψεις σε αυτό τον τομέα, σχεδόν παγκοσμίως οι περισσότερες χώρες υστερούν σε αυτό τον τομέα. Στις ΗΠΑ εδώ και 5 χρόνια υπάρχει ειδικός νόμος που επιβάλει οι νέες κατασκευές να είναι προσβάσιμες σε παιδιά με αναπηρία και όμως λίγες είναι διαθέσιμες(συγκριτικά με τον πληθυσμό). Μετά την Αμερική η χώρα με τις περισσότερες προσβάσιμες παιδικές χαρές είναι η Αυστραλία που γενικότερα είναι πολύ προηγμένη και ευαισθητοποιημένη στο αντικείμενο της αναπηρίας. Ακολουθεί το Ισραήλ και η Βρετανία.
Μέσα από το παιχνίδι μπορούν τα παιδιά να μάθουν πώς να αξιοποιούν τις δυνατότητες τους, τις ικανότητες τους, να γνωρίσουν καλυτέρα τον εαυτό τους. Να βοηθηθούν στην κοινωνικοποίηση και να υπάρξει εξάλειψη του ρατσισμού των Αμεα.
Μέχρι να σας χρειαστεί πιθανόν να μην είχατε σκεφτεί αν υπάρχουν ή ίσως να θεωρούσατε και δεδομένο πως μπορούν όλα τα παιδιά να παίξουν στους ίδιους χώρους. Το ίδιο πίστευε και η Krystyn LaBate μέχρι πριν 3 χρόνια όταν γέννησε το γιο της Giovanni. Όταν όμως διαγνώστηκε με φλοιώδη δυσπλασία και κεφαλική διαταραχή, έμαθε πως αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ζει στη Νέα Υόρκη και γρήγορα απογοητευμένη από την έλλειψη πόρων σε ασθένειες ανάλογες όπως αυτές του γιου της, αποφάσισε να ξεκινήσει ένα ίδρυμα, έναν οργανισμό που θα δουλεύει για να βελτιώσει τις ζωές αυτών των παιδιών.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός σε συνεργασία με την πόλη του Milton της Νέας Υόρκης κατασκεύασαν μια παιδική χαρά για παιδιά με ή χωρίς αναπηρία όπου μπορούν να παίζουν μαζί αρμονικά και να τη μοιράζονται. « Οτιδήποτε μπορεί να γίνει για να εξομαλύνει τις ζωές αυτών των παιδιών και να τους δώσει τις δυνατότητες που έχουν και τα ¨τυπικά αναπτυσσόμενα¨ παιδιά είναι υπέροχο για μένα».
Δείτε το σχετικό βίντεο
Ας ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα. Μέσα από την έρευνα μου ανακάλυψα ότι: στην Καβαλά είχε ξεκινήσει μια ανάλογη προσπάθεια που έμεινε ανολοκλήρωτη. Στη Σαλαμίνα κάποιοι κάτοικοι θέλησαν να προτείνουν στο Δήμο τους να κατασκευαστεί κάτι ανάλογο όμως καμία περαιτέρω εξέλιξη επί του θέματος.
Πριν 3 χρόνια δημιουργήθηκε ένας φορέας ή σύλλογος(;;) με την ονομασία Changing Greece και προσπάθησε να συγκεντρώσει χρήματα ώστε να υπάρξει μια: συλλογική χρηματοδότηση μιας παιδικής χαράς για ΑμεΑ στο νομό Αττικής και μιας δεύτερης στον νομό Θεσσαλονίκης. Αν το ποσό που θα συγκεντρωθεί είναι μικρότερο του στόχου, θα διατεθεί για την προσαρμογή υφιστάμενων παιδικών χαρών στις ανάγκες ΑμεΑ.
Αυτό ήταν το μήνυμα τους και ο σκοπός τους, όπως είχε αποσταλεί και σε δελτίο τύπου. Αναζητώντας σήμερα δε θα βρείτε ούτε το site τους, ούτε άλλο ενεργό τρόπο επαφής μαζί τους. Τι συνέβη πραγματικά με τα χρήματα που μαζευτήκαν τότε, ίσως δε θα το μάθουμε και ποτέ.
Φωτεινό παράδειγμα ευτυχώς αποτελεί ο Δήμος Παλαιού Φάληρου με την πρώτη υπαίθρια παιδική χαρά για Αμεα που εγκαινιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι. Διαθέτει γήπεδο μπάσκετ, ποδηλατοδρόμιο αλλά και γήπεδο Μπότσια(άθλημα για αθλητές με αναπηρία) το οποίο είναι το επίσημο άθλημα των Special Olympics. Το έργο υλοποιήθηκε με πόρους του δήμου και το συνολικό κόστος ανέρχεται στα 23.500 ευρώ.
Δε ξέρω αν μου ξέφυγε κάτι που να αφορά την Ελλάδα, αν όμως όχι, τότε είναι κρίμα να διαθέτουμε μόνο μια εγκατάσταση και ειδικά όταν το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Ίσως οι δήμοι τις χώρας μας απλά να προτιμούν να διαθέτουν τα χρήματα τους μόνο στους ανθρώπους χωρίς αναπηρίες. Και αν σκεφτεί κανείς όμως ότι πληρώνουμε φόρους για να γίνονται έργα στους δήμους που κατοικούμε, τότε λίγο – πολύ όλοι έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης να ξυπνήσουμε τους υπευθύνους!
Μια μητέρα στην Αμερική μέσα από την προσωπική της ιστορία κατάφερε σε λίγο χρόνο να πιέσει τους ιθύνοντες της περιοχής που κατοικεί, μέσω του ΜΚΟ που δημιούργησε. Ένας κόσμος διαφορετικός γεννιέται σε χώρες που σέβονται και εκτιμούν πραγματικά τα Αμεα και όχι μόνο για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Τα μέσα υπάρχουν, τα χρήματα που χρειάζονται είναι λίγα(εν συγκρίσει με άλλες κατασκευές και έργα) νομίζω αυτό που μένει είναι η αυτοδιάθεση των οικογενειών στο να κυνηγήσουν το αυτονόητο για τα παιδιά τους.
Αν θέλετε και εσείς τα παιδιά σας να φύγουν από τις ψηφιακές οθόνες, αν δε σας ενοχλεί να λερωθούν λίγο και να μεγαλώσουν μέσα από παρέες, φίλους, παιχνίδι και δημιουργία, τότε είστε έτοιμοι να διεκδικήσετε ένα καλύτερο μέλλον για αυτά. Ένα χώρο που όλα τα παιδιά μαζί, ανεξάρτητα της κατάστασης τους, θα μπορούν να παίζουν αρμονικά.
Θέλω να κλείσω αισιόδοξα με ένα σχετικό αφιέρωμα στις 30 πιο εντυπωσιακές προσβάσιμες παιδικές χαρές του κόσμου. Οι εικόνες μιλούν από μονές τους και δείχνουν πως τίποτα δεν είναι αδύνατον, ακόμα και να δούμε παιδιά με αναπηρία να παίζουν μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους.
Δείτε εδώ τις 30 πιο εντυπωσιακές προσβάσιμες παιδικές χαρές του κόσμου
30. A Dream Come True – Harrisonburg, Virginia
29. Westchester Recreation Center – Los Angeles, California
28. Brooklyn’s Playground – Pocatello, Idaho
27. Hadley’s Park – Potomac, Maryland
26. Fairmount Carousel Playground – Riverside, California
25. Millstone Creek Park – Westerville, Ohio
24. Friendship Park – Ra’anana, Israel
23. Everybody’s Tree House – Germantown, Tennessee
22. Signal Centers Therapeutic Playground for the Arts – Chattanooga, Tennessee
21. Rocket Park – Grand Junction, Colorado
20. Jacob’s Park – Boynton Beach, Florida
19. Stewart Vincent Wolfe Creative Playground – Yuma, Arizona
18. Reese’s Retreat – Pasadena, California
17. Zachary’s Playground – Lake St. Louis, Missouri
16. Taylor’s Dream – Fort Wayne, Indiana
15. Clemyjontri Park – Fairfax County, Virginia
14. Tony Stewart Playground – Columbus, Indiana
13. JT’s Grommet Island Beach Park and Playground for Every“BODY” – Virginia Beach, Virginia
12. Harambee Park – Boston, Massachusetts
11. Can-Do Playground – Wilmington, Delaware
10. Livvi’s Place – Five Dock, New South Wales, Australia
9. Lake Macquarie Variety Playground – Lake Macquarie, New South Wales, Australia
8. Hope Park – Frisco, Texas
7. Matthew’s Boundless Playground – Kissimmee, Florida
6. The Play Park – Exeter, U.K.
5. Helen Diller Playground – San Francisco, California
4. Playground Without Limits – Houston, Texas
3. Jake’s Place – Cherry Hill, New Jersey
2. Tatum’s Garden – Salinas, California
1. Shiver Me Timbers Millennium Park – Lake Charles, Louisiana
Βογιατζής Ηλίας
Πηγή: TheMighty , www.special-education-degree.net , newsitamea.gr