Περί……..φιλίας , ο λόγος
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται απο «τα πάντα ρει» και την «καθ’ εικόνα πραγματικότητα» , η αξία που παραμένει αλώβητη και ανθεκτική είναι η φιλία, η οποία διανύει φάσεις και διακυμάνσεις, αλλά την δεδομένη στιγμή, θα διαπραγματευτούμε την έννοια της φιλίας, «χωρίς ημερομηνία λήξης», εσαεί.
Οι φιλίες ξεκινούν απο την νηπιακή, παιδική, εφηβική, νεανική, φοιτητική ηλικία και έπειτα στον επαγγελματικό μας «στίβο» και εφεξής. Η κάθε μια ξεχωριστή και διαφορετική φάση, όλες όμως συνδέονται άρρηκτα με την δική μας παρουσία, στις εκφάνσεις της ζωής μας και βεβαια με τις φιλίες που επιλέγουμε πάντοτε την δεδομένη χρονική στιγμή.
Πολλές φορές – εάν όχι τις περισσότερες, οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας και η απόσταση, λειτουργούν «απειλητικά», ως εν δυνάμει κίνδυνοι προς την φιλία. Όταν όμως η φιλία αυτή έχει «δοκιμαστεί» και «τσεκ-αριστεί» ,ουκ ολίγες φορές και απο τις δυο πλευρές, τότε δεν απειλείται απο τίποτε και απο κανέναν!!
Ακόμη, και αν μας χωρίζουν χιλιόμετερα μακριά απο τους φίλους μας, υπάρχει κατανόηση και σύμπνοια. Γιατί πολύ απλά, αυτοί είναι οι φίλοι μας, οι δικοί μας άνθρωποι, η προέκτασή μας, ο δικός μας κώδικας επικοινωνίας, η ξενοιασιά μας, το «αποκούμπι» μας και το ήσυχο λιμανάκι μας έπειτα απο κάθε θαλασσοταραχή και φουρτούνα. Είναι η σιωπή μας και η ακατάπαυστη φλυαρία μας, μαζί.
Η παρουσία τους, δίνει μια ιδιαίτερη «πινελιά» στην καθημερινότητά μας και όλοι μικροί – μεγάλοι -ηλικιακά πάντοτε, τους έχουμε τόσο πολύ ανάγκη! Και βέβαια αναφερόμαστε στους φίλους που γνωρίζουμε πολλά χρόνια στην πραγματική ζωή, πριν τον καταιγισμό της «εικονικής πραγματικότητας» και «την φιλία – πίσω απο την οθόνη του υπολογιστή».
Όλοι έχουμε ακούσει τις ρήσεις «δείξε μου τον φίλο σου, να σου ποιός είσαι» ή «οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται».
Τόσο αληθινές κουβέντες, βγαλμένες μέσα απο τα «καμώματα» και τις δυσκολίες της ζωής. Γιατί στις δυσκολίες φαίνεται πόσο είναι διαθέσιμος ο φίλος να βοηθήσει «στην πράξη» πάντοτε!
Οι φίλοι μας, είναι ο περίγυρός μας, οι άνθρωποι μας, αυτοί που μας ξέρουν απο την «καλή και απο την ανάποδη» πλευρά, αυτοί που δεν μας παρεξηγούν, αυτοί που είναι «πάντοτε εκεί»,όταν τους χρειαζόμαστε και βέβαια γνωρίζουν τις ιδιορυθμίες και τις παραξενιές μας. Μπορεί να μην είναι πολλοί, να είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, ίσως και λιγότεροι, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι ανθεκτικοί, ειλικρινείς και πάνω απ’ όλα μας αγαπούν και στηρίζουν κάθε επιλογή μας!!
Στην κυριολεξία και με δυο φράσεις, η έννοια της φιλίας, αντικατοπτίζεται στην παρακάτω ρύση:
«’Οταν το χέρι πονάει, το μάτι κλαίει
και όταν το μάτι κλαίει, το χέρι απλά σκουπίζει τα δάκρυα !
Λυκούδη Αναστασία Κοινωνική Λειτουργός
.