Ο Γιώργος Ν. Ευγενειάδης είναι καθηγητής Ειδικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθηγητής Μεταδευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΙΕΚ-ΣΕΚ-ΚΔΒΜ) και εκπαιδευτής ΕΦΕΤ Υγιεινής και Ασφάλειας Χειριστών των Τροφίμων. Φέτος εργάζεται ως αναπληρωτής στο ΕΕΕΕΚ Ν. Ηρακλείου Αττικής στο τμήμα Μαγειρικής-Ζαχαροπλαστικής και η ειδικότητα του είναι Τεχνολόγος Τροφίμων. Ο Γιώργος όμως είναι πολλά περισσότερα από όσα υποδεικνύουν οι τίτλοι του, είναι ο άνθρωπος που μέσα από τη δουλεία του και το κέφι του, μεταδίδει την θετική του ενέργεια στα παιδιά που διδάσκει.
Έχει φρέσκιες και πρωτότυπες ιδέες, υπέροχες και εύκολες συνταγές που μαθαίνουν τα παιδιά, τα εμπλέκει στη διαδικασία της μαγειρικής και της ζαχαροπλαστικής. Η πρακτική άλλωστε είναι και ο καλύτερος τρόπος για να εκπαιδευτείς με τον πιο όμορφο και δημιουργικό τρόπο. Εκτός από τη συνέντευξη του ζήτησα να μας χαρίσει μια συνταγή που να μπορεί να φέρει εις πέρας ο καθένας σπίτι του και εννοείται παρέα με τα παιδιά σας στην κουζίνα και τον ευχαριστώ για αυτό.
Ας γνωρίσουμε τον Γιώργο Ευγενειάδη σε μια χορταστική συνέντευξη εφ όλης της ύλης γύρω από την αναπηρία, την ειδική εκπαίδευση και τη σωστή διατροφή
Έχεις πλούσια δραστηριότητα στο χώρο της αναπηρίας μέσα από το εκπαιδευτικό χώρο που βρίσκεσαι. Παρόλα αυτά όσο σε γνωρίζω έχω την εντύπωση ότι για σένα είναι κάτι παραπάνω από δουλειά και αφιερώνεις πολύ προσωπικό χρόνο. Τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο καθημερινά να πεις: ας ξεκινήσουμε παιδιά;
Πραγματικά! Είναι σαν να βρίσκεσαι μέσα στην τάξη μας. Αυτό που λέω κάθε πρωί στην τάξη είναι: ” Λοιπόν παιδιά πάμε ! Πλένουμε χεράκια, βάζουμε ποδιές και .. Ξεκινάμε! “. Ο ενθουσιασμός των μαθητών είναι πολύ μεγάλος που αμέσως ξεκινάει ένα ταξίδι στον κόσμο των γεύσεων, της δημιουργικότητας, της συνεργασίας, της χαράς και τελικά …της μάθησης! Πως να αντισταθώ σ’ αυτά τα κίνητρα και πως να μην εμπνευστώ μέσα από αυτά;
Στο χώρο της αναπηρίας και της ειδικής εκπαίδευσης, ένα σημαντικό κομμάτι είναι η αποδοχή των γονέων για τα παιδιά με αναπηρία. Πόσο πιστεύεις ότι η ενασχόληση των παιδιών με τη μαγειρική-ζαχαροπλαστική, δίνει ένα στήριγμα στους γονείς και τους βοηθά να καταλάβουν πόσο ικανά μπορούν να είναι τα παιδιά τους;
Η αναπηρία είναι πολύ δύσκολη στα μάτια ενός γονέα, τη βιώνει με διαφορετικά συναισθήματα σε σύγκριση με ένα εκπαιδευτικό. Στο σχολικό περιβάλλον ενός ειδικού σχολείου και στη πλαισίωση και προσέγγιση των μαθητών ένας εκπαιδευτικός μπορεί να δώσει κίνητρα στους μαθητές του και να βγάλει τον καλύτερο τους εαυτό. Η μαγειρική-ζαχαροπλαστική λόγω της φύσης τους ως δημιουργικά αντικείμενα ενισχύουν ακόμη περισσότερο το κομμάτι της ανάπτυξης ενός μαθητή. Η ανάπτυξη αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με το μαθησιακό κομμάτι αλλά και με το κοινωνικό και συναισθηματικό. Οι γονείς παρακολουθώντας την εξέλιξη των παιδιών τους μέσα από τη μαγειρική πολλές φορές εκπλήσσονται τόσο πολύ που δεν μπορούν και οι ίδιοι να το πιστέψουν όταν τους το αναφέρω. Το στήριγμα σε αυτή την περίπτωση είναι δεδομένο.
Ξέρω ότι τα παιδιά απολαμβάνουν το μάθημα μαζί σου. Θεωρείς ότι αυτό γίνεται επειδή νιώθουν πιο ελεύθερα να δημιουργήσουν, να εκφραστούν και να φτιάξουν κάτι μόνα τους;
Η απόλαυση είναι αμοιβαία. Πρωταρχικός μου στόχος είναι να περνάμε καλά. Οι μαθητές κουβαλάνε τις περισσότερες φορές τόσα προβλήματα στη πλάτη τους που το εκπαιδευτικό κομμάτι πρέπει να γίνει στιγμή απόλαυσης, έκφρασης και ελευθερίας. Το τελικό αποτέλεσμα εύγευστο, τις περισσότερες φορές, τους ανταμείβει.
Η εμπιστοσύνη που τους εμπνέεις πόσο εύκολο είναι να την κερδίσεις, ειδικά όταν κάθε χρόνο έχεις μια νέα τάξη και πρέπει να χτίσεις τη σχέση με τους μαθητές από την αρχή;
Πραγματικά αυτό είναι πολύ δύσκολο για έναν αναπληρωτή. Όχι μόνο ως προς τους μαθητές του αλλά και ως προς τη διοίκηση του σχολείου και το μόνιμο προσωπικό. Άλλωστε οι ίδιοι οι μαθητές είναι καχύποπτοι και αρνητικοί σε κάθε αλλαγή εκπαιδευτικού. Κάθε νέα αρχή θέλει πολύ δουλειά και υπομονή χωρίς να σε καταβάλει η απογοήτευση. Αν καταφέρεις να περάσεις αυτή τη νοητή γραμμή, τότε τα πράγματα δια μαγείας λύνονται και είναι μαγικά.. Έχεις όμως να αντιμετωπίσεις μια άλλη δύσκολη στιγμή, τη στιγμή του αποχωρισμού…
Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα σε βοηθά να πραγματοποιήσεις όσα θα ήθελες; Τι ελλείψεις υπάρχουν και τι θα ήθελες να αλλάξεις αν μπορούσες;
Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα όπως και σε πολλές άλλες χώρες είναι παρωχημένο. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από έναν αναπληρωτή εκπαιδευτικό να παράγει ουσιαστικό έργο. Κατ´ αρχήν θα πρέπει να ξεπεράσει το γεγονός ότι είναι ένα “αναλώσιμο προϊόν” για το κράτος και το εκπαιδευτικό σύστημα και του χρόνου ίσως να βρεθεί χωρίς εργασία, ακόμη και αν προσέφερε ουσιαστική δουλεία κατά τις προηγούμενες χρονιές.
Μόλις ξεπεράσει αυτό, θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τη κάθε διοίκηση του σχολείου, να αποπνέει εμπιστοσύνη και να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος ώστε να εργαστεί εποικοδομητικά. Στο μέλλον ονειρεύομαι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν ενισχύει τον ανταγωνισμό, δεν ενθαρρύνει την ομοιομορφία και σέβεται την διαφορετικότητα. Επιβραβεύει την προσπάθεια, ενθαρρύνει τη συνεργασία, εφαρμόζει σχολικές δράσεις και δραστηριότητες, αποτελεί χώρο έμπνευσης για τους μαθητές. Όχι, εμένα η ισοπεδωτική ομοιομορφία του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας δε με βοηθάει, με βοηθούν όμως οι μαθητές μου… Είμαι ονειροπόλος τελικά ;
Τα παιδιά στην Ελλάδα τρέφονται σωστά; Ενδιαφέρονται οι γονείς για πιο υγιεινά σνακ στο σχολείο, σου ζητούν συμβουλές;
Στο κομμάτι αυτό θα αναφερθώ πιο συγκεκριμένα στην Ειδική Εκπαίδευση. Θυμάμαι όταν ξεκίνησα την κατάρτιση μου στον τομέα αυτό, το πρώτο πράγμα το οποίο μας είπαν οι καθηγητές είναι ότι αυτή είναι συνυφασμένη με τα χαμηλά κοινωνικό-οικονομικά στρώματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πολλοί από τους μαθητές μας δεν έχουν μαζί τους καν δεκατιανό ή το δεκατιανό το οποίο μπορεί να έχουν ή να τους προσφερθεί να αποτελεί το κύριο γεύμα τους. Άλλωστε, μέλημα των περισσότερων διευθύνσεων των σχολείων είναι η παροχή δεκατιανού στους μαθητές. Οπότε πρέπει να καλυφθούν δυο πεδία του να φάνε αλλά και να φάνε σωστά. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι η διατροφή αφορά όχι μόνο τον υπερσιτισμό αλλά και τον υποσιτισμό.
Αντιμετωπίζουμε λοιπόν τον υποσιτισμό περιορίζοντας όμως τον κακοσιτισμό, οπότε τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Φέτος καταφέραμε ψάχνοντας δωρεές να προσφερθεί δωρεάν δεκατιανό στους μαθητές μας.
Τι θα πρότεινες σε γονείς και παιδιά να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν από τις διατροφικές τους συνήθειες, ειδικά για τις ώρες που είναι στο σχολείο;
Σίγουρα προτείνω την αφαίρεση διαφόρων σνακ, όπως πατατάκια και αναψυκτικά που πολλές φορές φέρνουν μαζί τους μαθητές. Σε συνεργασία με τους κοινωνικούς λειτουργούς του σχολείου προτείνω ένα πλήρες πρωινό που μπορεί να αποτελείται από χυμό ή κάποιο φρούτο, ένα τοστ με ημίσκληρο ελληνικό τυρί και ντομάτα ή μια σπανακόπιτα ή τυρόπιτα (σπιτική αν είναι δυνατόν) και ένα παστέλι. Αποτελούν ολοκληρωμένες προτάσεις και προσφέρουν ενέργεια και ικανοποιητική ποσότητα θρεπτικών συστατικών στους μαθητές.
Η παχυσαρκία είναι μια ασθένεια που τα θύματα της καθημερινά αυξάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Διαβήτης, η παιδική παχυσαρκία, τα καρδιαγγειακά νοσήματα πολλαπλασιάζονται. Μπορεί να ανατραπεί μια σχεδόν παγιωμένη κατάσταση ή σε μια παγκοσμιοποιημένη διατροφή οδηγούμαστε όλοι σε κοινές συνήθειες άρα και σε κοινές ασθένειες;
Αν και η μάστιγα της παχυσαρκίας παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί. Είναι αναγκαίο να υπάρχουν στοχευμένες δράσεις για διατροφική εκπαίδευση από επιστήμονες των τροφίμων και της διατροφής σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες. Χρειάζονται συλλογικές προσπάθειες από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, δηλαδή το κράτος, τις μονάδες υγείας τα σχολεία και τις ίδιες τις οικογένειες.
Αυτό που πάντα προτείνω είναι να επικεντρωθούμε στη σωματική δραστηριότητα μιας τουλάχιστον ώρας την ημέρα, στη συμμετοχή στις μαγειρικές παρασκευές στο σπίτι, περιορισμό αγοράς έτοιμων προϊόντων και κατανάλωση φαγητού σε οικογενειακό περιβάλλον. Έπειτα να εστιάσουμε στην μεσογειακή διατροφή και τις παραδοσιακές γεύσεις και συνταγές μας. Όπως επίσης να αποφύγουμε τον υπερβολικό έλεγχο διατροφής των παιδιών μας, την απαγόρευση συγκεκριμένων τροφίμων αλλά και την επιβράβευση με συγκεκριμένα τρόφιμα. Η σωστή ενημέρωση για αναγνώριση και αντιμετώπιση του προβλήματος της παχυσαρκίας μπορεί να ανατραπεί.
Έχεις δημιουργήσει ένα πετυχημένο site, μια σελίδα στο Facebook που τα μέλη της αυξάνονται και έχεις δώσει αρκετές συνεντεύξεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, τι άλλο θες να δημιουργήσεις μέσα στα επόμενα χρόνια; Θα μπορούσα ας πούμε να σε φανταστώ σε ένα δικό σου χώρο που θα έρχονται γονείς και παιδιά να παρακολουθήσουν ειδικά μαθήματα μαγειρικής και σωστής διατροφής!
Τα τελευταία τρία χρόνια δημιούργησα τη δική μου σελίδα το evgegeorge.weebly.com καθώς και στη συνέχεια τη σελίδα Εύγε στο Facebook και το evgespecialeducation στο Instagram. Όλα τα παραπάνω ήταν μια εσωτερική ανάγκη μέσα από την έκρηξη των social media για την ευαισθητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας επί θεμάτων αναπηρίας και δικαιωμάτων, για την ανάδειξη φωνής και ενδυνάμωσης των μαθητών με αναπηρία και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και για την προώθηση ενταξιακών πρακτικών και μιας κουλτούρας αλληλεγγύης και αποδοχής της διαφορετικότητας. Όπως και την ανάγκη για την κατοχύρωση και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μου έργου.
Μελλοντικά σχέδια συνήθως δεν κάνω η αλήθεια. Αφήνω τα πράγματα να κυλήσουν και με πηγή έμπνευσης τους μαθητές μου πάντα προκύπτουν σχέδια και καταστάσεις. Με έχω ήδη φανταστεί σε ένα δικό μου χώρο να επιτελώ το έργο αυτό, αλλά από την άλλη η παραμονή μου στο δημόσιο τομέα αποτελεί πρόκληση για μένα ώστε να μπορέσω να αλλάξω τα δεδομένα όσο γίνεται εκεί. Αυτή τη στιγμή η δημόσια εκπαίδευση έχει στα χέρια της το 20% του πληθυσμού της χώρας και το 100% του μέλλοντος της.
Έχεις αναφέρει σε πολλές συνεντεύξεις σου ότι θα πρέπει να γίνονται δράσεις στην Εκπαίδευση και ειδικότερα στην Ειδική Εκπαίδευση. Μπορείς να μου αναφέρεις κάποιες που έγιναν ή και τυχόν θα γίνουν ;
Η αλήθεια είναι ότι δεν νοείται Ειδική Εκπαίδευση χωρίς δράσεις έξω από το σχολικό πλαίσιο. Οι μαθητές πρέπει να βγούνε έξω από τα πλαίσια της τάξης και του αυλόγυρου και να έρθουν σε άμεση επαφή με την κοινωνία. Μια όμορφη δράση ήταν αυτή που υλοποιήθηκε το 2015 στο ΕΕΕΕΚ Αλεξάνδρειας μαζί με μια ομάδα εκπαιδευτικών και μαθητών όπου δημιουργήσαμε το πρώτο παραμύθι για τη Διαφορετικότητα εμπνευσμένο από τους ίδιους τους μαθητές. Το παραμύθι παρουσιάστηκε από τους μαθητές στη Δημόσια βιβλιοθήκη Βέροιας και συμμετείχε και σε επιστημονικό συνέδριο για την Εκπαίδευση. Το παραμύθι «Ο Βουλής με την Πράσινη Βούλα» είναι διαθέσιμο και στο YouTube σε αφήγηση από τους μαθητές.
Θα πρέπει επίσης να αναφέρω ότι μια από τις καλύτερες εκπαιδευτικές μου εμπειρίες ήταν η τριήμερη εκδρομή που πραγματοποιήσαμε με τους μαθητές του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνάσιου Ελευσίνας στο Βόλο την προηγούμενη σχολική χρονιά. Φέτος, στο ΕΕΕΕΚ Ν. Ηρακλείου συμμετέχουμε στο πρόγραμμα «Εικονικής Επιχείρησης» όπου θα παράγουμε σε συνεργασία με άλλα δυο σχολεία γενικής εκπαίδευσης ένα προϊόν. Αυτή τη στιγμή υλοποιούμε την έρευνα και ανάπτυξη προϊόντος με επισκέψεις των μαθητών μας στο τμήμα εστίασης του ΕΕΑ Μαργαρίτα και στο τμήμα μαγειρικής τέχνης του ΙΕΚ Σιβιτανιδείου Σχολής. Το προϊόν μας θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο στο Εμπορικό Κέντρο The Mall.
Χριστουγεννιάτικα Σοκολατάκια
Τα σοκολατάκια αυτά είναι μια πολύ παλιά συνταγή της αγαπημένης μου θείας Δέσποινας στην οποία αυτοσχεδιάζουμε και τα δίνουμε χριστουγεννιάτικη μορφή ταράνδου.
ΥΛΙΚΑ (για 30 σοκολατάκια)
- Ένα φλιτζάνι του τσαγιού τριμμένη φρυγανιά από σιτάρι και κριθάρι
- Ένα φλιτζάνι του τσαγιού αμύγδαλα ωμά με φλούδα
- Δύο φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη άχνη
- 125 γραμμάρια βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου (μισό πακέτο μιας μικρής πλάκας)
- 2 κουταλιές της σούπας κονιάκ
- 300 γραμμάρια κουβερτούρα
Για τη διακόσμηση
- Λίγα χρωματιστά κουφετάκια
- Λίγες σταγόνες λευκής σοκολάτας σε στρόγγυλο σχήμα
- Λίγα mini Pretzel (πρέτζελ) σπασμένα στη μέση
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
- Σε ένα βαθύ μπολ τοποθετούμε το βούτυρο και τη ζάχαρη άχνη.
- Χτυπάμε με το μίξερ μέχρι να γίνει ένα αφράτο το μείγμα
- Τοποθετούμε τα αμύγδαλα στο μούλτι και τα κάνουμε σκόνη
- Ρίχνουμε τη φρυγανιά, το αμύγδαλο και το κονιάκ και ξανά χτυπάμε μέχρι να σχηματιστεί μια ζύμη (είναι αρκετά τριφτή αλλά όταν την πιέζουμε στα χέρια μας πρέπει να κολλάνε τα υλικά, αλλιώς προσθέτουμε λίγο επιπλέον κονιάκ)
- Προσθέτουμε τη ζύμη στο ψυγείο για μισή ώρα.
- Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν-μαρί
- Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και πλάθουμε μικρές μπαλίτσες στο μέγεθος καρυδιού
- Βουτάμε την κάθε μπαλίτσα στη λιωμένη κουβερτούρα
- Μόλις βγάλουμε την μπαλίτσα από την κουβερτούρα την τοποθετούμε σε ένα ταψί που έχουμε βάλει λαδόκολλα. Τρυπάμε την μπαλίτσα αριστερά και δεξιά στο επάνω μέρος με δυο κομματάκια πρέτζελ και κολλάμε δυο άσπρες σταγόνες λευκής σοκολάτα και ένα χρωματιστό κουφετάκι από κάτω δίνοντας όψη ενός τάρανδου. Βουτάμε την μύτη μιας οδοντογλυφίδας στη λιωμένη σοκολάτα και κάνουμε μια τελίτσα στο κέντρο κάθε άσπρης σταγόνας σοκολάτας δίνοντας σχήμα ματιού.
- Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο και στις υπόλοιπες μπαλίτσες
- Όταν τις ολοκληρώσουμε όλες τις τοποθετούμε στο ψυγείο για μίση ώρα μέχρι να σφίξει η σοκολάτα
- Με τα πρέτζελ που έχουν περισσέψει και δεν έχουμε σπάσει, καθώς και με την υπόλοιπη κομμένη κουβερτούρα μπορούμε να κάνουμε σχέδια ενώνοντας τα σε κυκλικό σχήμα και δίνοντας μορφή ενός στεφανιού.
Καλή επιτυχία σε όλους με τη νοστιμότατη χριστουγεννιάτικη συνταγή. Να ευχαριστήσω το Γιώργο για τη συνεργασία που είχαμε στη διάρκεια της συνέντευξης και κυρίως για όσα προσφέρει στο χώρο της αναπηρίας!
Βογιατζής Ηλίας
*Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείου του κ. Ευγενειάδη και τη συνταγή την εκτέλεσε και τη φωτογράφησε μαζί με τους μαθητές του αποκλειστικά για τους αναγνώστες του Newsitamea.