Διδακτική ιστορία:
« Mια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα.
Ύστερα από τρεις μέρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πια, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι:
— Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
— Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις.
— Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα;
— Όχι.
— Σου έκανα κανένα κακό;
— Όχι.
— Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις;
Αφού σκέφτηκε λίγο, το φίδι απάντησε:
— Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις!»
Δε νομίζω να σοκάρεστε! Ούτε να μη σας έχει συμβεί να νιώθετε ότι κάποιοι από τον περίγυρό σας άλλοτε αρκετά «μακρινοί» κι άλλοτε πολύ «κοντινοί» να δείχνουν με κάθε τρόπο -συγκαλυμμένα πολλές φορές μα και κάποιες εντελώς απροκάλυπτα- πόσο πολύ ζηλεύουν τη λάμψη σας!
Ακόμη κι αν δε τους έχετε πειράξει ποτέ! Ακόμη κι ας ξέρουν ότι ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνετε…
Δυστυχώς υπάρχουν κι αυτοί! που με τα μοχθηρά βλέμματά τους μπορούν να φτάσουν στον πυρήνα της ύπαρξής σας καταστρέφοντας τη καλή διάθεσή σας και κάνοντάς σας ν’ αναρωτηθείτε για την καλοπροαίρετη στάση σας!
Μην πτοείστε! Και μη χαλιέστε!
Σε όσους δεν αντέχουν να σας βλέπουν να λάμπετε! κάντε τους δώρο την πλήρη αδιαφορία σας!
Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που ΔΕΝ αντέχουν τη λάμψη μας…
Το πρόβλημα είναι δικό τους!…
Να είστε πυγολαμπίδες στα σκοτάδια των ανθρώπων π’ αγαπάτε κι ας σας κυνηγούν πολλές φορές φίδια…
Κάποτε θα βαρεθούν, ή θα σκάσουν απ’ το κακό τους, ή μπορεί και να δηλητηριαστούν στο ίδιο το δηλητήριό τους!
Της Χριστίνας Ζαμπούνη.
ΠΗΓΗ: www.anapnoes.gr