Ορισμένοι ιοί φαίνεται να έχουν εξελιχθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να “χτυπούν” τους άντρες πιο σκληρά. Αλλά ποιος είναι ο λόγος;
Υπάρχει ένα στερεότυπο σύμφωνα με το οποίο, οι άνδρες όταν αρρωσταίνουν, αντιδρούν λες και ήρθε το τέλος του κόσμου, σε σύγκριση με τις γυναίκες. Ίσως, όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις να κάνουν λάθος όσοι σπεύδουν να κατηγορήσουν τους άνδρες ότι υπερβάλλουν.
Νέα μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Ρόγιαλ Χόλογουεϊ (Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, υποστηρίζει ότι ένα κομμάτι της εξέλιξης φαίνεται να “τα έχει βάλει” με τον αρσενικό πληθυσμό.
Σύμφωνα με όσα προτείνει η εν λόγω μελέτη, την οποία υπογράφουν ο Δρ Fancisco Ubeba από τη Σχολή Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου και ο καθηγητής Μαθηματικής Βιολογίας Vincent Jansen, ορισμένοι ιοί ίσως έχουν εξελιχθεί ώστε να χτυπούν τους άνδρες σκληρότερα και παράλληλα, να προκαλούν ηπιότερα συμπτώματα στις γυναίκες. Γιατί;
Είναι καταγεγραμμένο ότι κάποιοι ιοί, όπως εκείνοι της φυματίωσης, της ερυθράς και της ηπατίτιδας, αλλά και ο ιός Ζίκα, επηρεάζουν πιο “σκληρά” τους άνδρες και προκαλούν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσά τους, σε σχέση με τις γυναίκες.
Διαφορετική η αξία των γυναικών για τους ιούς
Οι ερευνητές του Ρόγιαλ Χόλογουεϊ, προτείνουν πως σε αντίθεση με την πεποίθηση πολλών ότι το φαινόμενο οφείλεται στις διαφορές των ανοσοποιητικών συστημάτων των δύο φύλων, στην πραγματικότητα η αιτία είναι ότι οι γυναίκες είναι πολυτιμότερες ως ξενιστές για ορισμένους ιούς, καθώς παρέχουν “μία επιπλέον οδό μετάδοσης”.
Ειδικότερα, οι συγγραφείς της νέας μελέτης υποστηρίζουν ότι οι ιοί εξελικτικά έχουν συμφέρον να είναι λιγότερο επιβλαβείς για τις γυναίκες, επειδή αυτές μπορούν να μεταβιβάσουν παθογόνα στα παιδιά τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννας και του θηλασμού -σε αντίθεση με τους άνδρες.
Οι ειδικοί έλεγξαν την υπόθεσή τους, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα και δείχνοντας ότι πράγματι, στη θεωρία, η φυσική επιλογή θα πρέπει να ευνοεί την επιβίωση των παθογόνων τα οποία προκαλούν ηπιότερα συμπτώματα και λιγότερους θανάτους στις γυναίκες.
Το φαινόμενο ισχύει εφόσον τα παθογόνα μεταδίδονται τόσο οριζοντίως (μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν σχέση πατέρα-τέκνου) όσο και καθέτως, δηλαδή από τη μητέρα στο παιδί. Κατά μία έννοια, δηλαδή, οι ερευνητές γράφουν ότι οι ιοί χρησιμοποιούν τις γυναίκες ως αποτελεσματικότερο μέσο για να εξαπλωθούν, για αυτό και δεν εμφανίζονται τόσο επιθετικοί στο θηλυκό γένος.
Όπως γράφουν στη δημοσιευμένη μελέτη οι ερευνητές, “η δουλειά μας δείχνει ότι η φυσική εξέλιξη ευνοεί τα παθογόνα που προκαλούν διαφορετική θνησιμότητα σε άνδρες και γυναίκες, όταν μεταδίδονται οριζοντίως και καθέτως”. Ειδικότερα, αυτά τα παθογόνα προβλέπεται να εξελίσσουν μεγαλύτερο βαθμό τοξικότητας και μολυσματικότητας στους άνδρες και χαμηλότερο στις γυναίκες.
Λύση σε ένα γνωστό “μυστήριο”;
Η έρευνα έγινε σε μία προσπάθεια να δοθεί λύση σε ένα “μυστήριο” που προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα εδώ και καιρό: γιατί ο ιός HTLV-1 προχωρά σε λευχαιμία πολύ πιο συχνά στους Ιάπωνες άνδρες σε σχέση με τις ομοεθνείς γυναίκες, αλλά επηρεάζει και τα δύο φύλα με τον ίδιο τρόπο στην Καραϊβική;
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, αυτή η διαφορά μπορεί να εξηγηθεί από τη νέα υπόθεση με βάση την οποία οφείλεται στις διαφορές στις συνήθειες θηλασμού, ανάμεσα στους δύο πληθυσμούς (οι Ιαπωνέζες θηλάζουν πιο συχνά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τις γυναίκες στην Καραϊβική).
“Το μοντέλο μας προβλέπει ότι τα παθογόνα που μεταδίδονται τόσο οριζοντίως όσο και καθέτως μέσω θηλασμού, είναι πιθανότερο να εξελίξουν χαμηλότερη τοξικότητα και μολυσματικότητα στις γυναίκες σε κοινωνίες όπου ο θηλασμός είναι συχνότερος και πιο επιμήκης”, γράφουν ο Δρ Ubeba και ο καθηγητής Jansen.
Το ίδιο μοτίβο, σημειώνεται στη νέα μελέτη, παρατηρείται και στις περιπτώσεις των ιών MTB, HPV και EBV, οι οποίοι χτυπούν πιο “σκληρά” τους άνδρες, ενώ οι ερευνητές προτίθενται να δοκιμάσουν τα μοντέλα τους και σε ασθένειες ζώων οι οποίες φαίνεται, παρομοίως, να προσβάλλουν τα αρσενικά κάθε είδους περισσότερο.
Η νέα μελέτη, φυσικά, δεν αποδεικνύει κάτι, αλλά προτείνει μία νέα εξήγηση. Πάντως, για να ισχύει η νέα υπόθεση, πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος μέσω του οποίου οι ιοί να αναγνωρίζουν εάν βρίσκονται εντός του σώματος ενός άνδρα ή μίας γυναίκας.
Αν και η επιστημονική κοινότητα δεν γνωρίζει πώς ένας ιός θα μπορούσε να κάνει αυτήν τη διάκριση, ο καθηγητής Jansen δηλώνει στον New Scientist ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αδύνατο, καθώς υπάρχουν κάθε είδους ορμονικές και άλλες οδοί οι οποίες είναι διαφορετικές ανάμεσα στα δύο φύλα.
Μάλιστα, ο ίδιος σχολιάζει ότι αν εντοπιστεί ένας σχετικός μηχανισμός στους ιούς (και εφόσον επιβεβαιωθεί η νέα υπόθεση), θα ήταν πολύ καλά νέα, καθώς τότε “θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ιό να νομίζει ότι βρίσκεται σε γυναικείο σώμα αντί σε αντρικό και ως εκ τούτου να λάβει διαφορετική πορεία δράσης”.
Πηγή: www.pathfinder.gr