Η υπόθεση με τη μικρή Ευαγγελία από την Κρήτη συνεχίζει να προκαλεί συγκίνηση ακόμα και μετά το θάνατο του παιδιού. Μεγαλείο ψυχής από τους γονείς του παιδιού…
Η μικρή Ευαγγελία πέθανε καιοι γονείς της, στην Κρήτη, συγκλονίζουν ξανά. Πρόκειται για μια συγκινητική κίνηση ανθρωπιάς, μέσα από τον πόνο του χαμού του παιδιού τους, που έκαναν τις προηγούμενες ώρες οι γονείς της μικρής Ευαγγελίας από τα Χανιά.
Ο Αλέκος και η Γεωργία Καστρινάκη δώρισαν στο Σύλλογο υποστήριξης οικογενειών με παιδιά που νοσούν από σοβαρές ασθένειες, μη αντιμετωπίσιμες στην Ελλάδα «Φάρος Ζωής», τα χρήματα που προορίζονταν για τις θεραπείες της κορούλας τους για να βοηθήσουν τις περιπτώσεις των παιδιών που έχει αναλάβει το σωματείο.
Οι γονείς της μικρής Ευαγγελίας επέστρεψαν 185.000 ευρώ
Το ποσό που κατατέθηκε φτάνει τις 185.000€ και πρόκειται να μοιραστεί ανάλογα με τις ανάγκες στις δυο περιπτώσεις που έχει αναλάβει ο Σύλλογος. Αυτές του μικρού Παναγιώτη Τσολάνα , που διαγνώστηκε με Νευροβλάστωμα 4ου σταδίου πριν 3 χρόνια και του μικρού Χριστόφορου Κωνσταντόπουλου. Η μητέρα του μικρού Χριστόφορου απηύθυνε το δικό της μήνυμα στους γονείς της Ευαγγελίας λέγοντας: «Η συγκίνηση μας ειναι μεγάλη, ο θαυμασμός μας για την κίνηση αυτή απεριόριστος και το ευχαριστώ μας φαίνεται πολύ λίγο. Το αγγελούδι αυτό ήταν και θα ειναι πάντα στις καρδιές μας. Τα δάκρυα μας ειναι λύπης και χαράς μαζί…»
Η μικρή Ευαγγελία που συγκλόνισε τη χώρα
Το χρονικό
Η μικρή Ευαγγελία είχε διαγνωστεί με επιθηλιακό όγκο Wilms. Μετά από μακρά νοσηλεία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά της σε εξειδικευμένο νοσηλευτικό ίδρυμα στο Λονδίνο.
Τα χρήματα χάρη σε μια πανελλήνια κινητοποίηση συγκεντρώθηκαν, ο οργανισμός του μικρού παιδιού φάνηκε αρχικά να ανταποκρίνεται στην πειραματική θεραπεία. Μια επιπλοκή όμως στάθηκε μοιραία.
Ραγίζουν καρδιές οι συγγενείς της μικρής Ευαγγελίας
“Έρχονται στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου, που η έλευση μιας αθώας ψυχής δίνει νοημα στην ύπαρξη μας, και λέξεις όπως ανιδιοτελής αγάπη, στοργή και τρυφερότητα δεν φτάνουν να περιγράψουν τα συναισθήματα αυτά, ακόμα και αν το άπειρο πολλαπλασιαστεί με την αιωνιότητα,γιατί απλά οι λέξεις δεν φτάνουν. Παρ’όλα αυτά,καιροί και περιστάσεις φέρνουν έτσι τα πράγματα,που αυτα τα μεγέθη έρχεται να τα αντικαταστήσει ο πόνος η θλίψη,η οργή και ενα τεραστιο ΓΙΑΤΙ;
Αλλά και πάλι οι λέξεις δεν φτάνουν… Τέτοια η καρδιά μου,που θα έλεγε και ο Καζαντζάκης. Ωστόσο η πίστη στον Θεό,και η βεβαιωμένη προσδοκία για όλα όσα έχει υποσχεθεί Αυτός,μας δίνουν παρηγοριά και ελπίδα! …επειδή έρχεται η ώρα,κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία,θα ακούσουν τη φωνή Του και θα βγουν! (Ιωάννης5:28,29)
Η ανάσταση του Ιησού είναι η εγγύηση,και αυτές οι μέρες δεν αργούν…. Εις το επανιδείν λοιπόν Βαγγελιτσα μου ευχομαι από εδω και στο εξής τα επόμενα δάκρυα,να είναι δάκρυα χαράς! Θα σε αγαπώ για ΠΑΝΤΑ! Η οικογένεια”