Δύσκολα οι γονείς καταφέρνουν ν’ αντισταθούν και να μην ενδώσουν στις απαιτήσεις των παιδιών τους.

Η εξήγηση, σύμφωνα με τους ειδικούς είναι απλή: Το «ναι» είναι πολύ πιο εύκολο από το «όχι» που συνήθως συνοδεύεται από και κλάματα, φωνές, πείσματα και διαμαρτυρίες.

Ωστόσο, όταν υποχωρείτε στα αιτήματα του παιδιού βραχυπρόθεσμα το σπίτι μπορεί να φαίνεται πιο ήρεμο, όμως μακροπρόθεσμα, όταν δίνετε στο παιδί τη δυνατότητα να έχει υπερβολικά πολλές επιλογές, μπερδεύεται.

«Το παιδί μπορεί πολύ εύκολα να “πιάσει” το πόσο υποχωρητικός μπορεί να είναι ο γονιός του, με αποτέλεσμα να τον εκμεταλλεύεται, καθώς έτσι ενισχύεται η κτητικότητα και η παιδική απαιτητικότητα. Το αν θα είναι κακομαθημένο σχετίζεται από τη μία με την ισορροπία των ρόλων των γονιών του, την επικοινωνία τους, τη συνεννόηση μεταξύ τους και την κοινή στάση ζωής. Από την άλλη σχετίζεται με το πόσο μπορεί το ίδιο να επιβάλλει την θέλησή του σε εκείνους, στο συγγενικό περιβάλλον και μεγαλώνοντας, το ίδιο επιθυμεί να κάνει και με όλους τους άλλους ανθρώπους», σημειώνει η Μαρίνα Μόσχα, Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή.

Σήμερα πια έχει αποδειχτεί ότι όταν οι γονείς θέτουν χαμηλά όρια, τα παιδιά είναι λιγότερα ασφαλή και έχουν μειωμένη αυτοκυριαρχία της συμπεριφοράς τους. Οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ώστε να διαχωρίζουν τα δικά τους συναισθήματα και τις αντιδράσεις τους από τη στάση που ωφελεί την ανάπτυξη των παιδιών. Η κατανόηση των ορίων μαθαίνει στα παιδιά την αυτοπεποίθηση και την επιτυχημένη στάση απέναντι στα πράγματα.

Όπως μάλιστα τονίζει η κυρία Μόσχα, «η καλή επικοινωνία στο ζευγάρι είναι το παν, όχι μόνο για την δική μας καλή σχέση αλλά και για τα μηνύματα που άθελά μας περνάμε εμείς οι μεγάλοι στα παιδιά μας, υποτιμώντας τα πολλές φορές: “μικρό είναι , τι καταλαβαίνει;” Και όμως τα παιδιά έχουν κεραίες πολύ ευαίσθητες που μπορούν εύκολα να καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους, ακόμη και να δεν μπορούν να το εκφράσουν με λογάκια…».

ΠΗΓΗ: www.mothersblog.gr