Newsitamea.gr
ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Γιατί η αναπηρία έχει πάντα “λευκό χρώμα”;

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

mamacax-1200x511

Ο ρατσισμός για τα άτομα με αναπηρία δεν είναι δυστυχώς κάτι νέο. Όπως δεν είναι η περιθωριοποίηση για τα Αμεα, ο εκφοβισμός που δέχονται καθημερινά και σε όλη τους τη ζωή. Μια δύσκολη ζωή μέσα από άσχημα, προσβλητικά, περιπαικτικά και ρατσιστικά σχόλια από την καθημερινότητα τους μέχρι και στα μέσα ενημέρωσης.

Τα ίδια τα μέσα που ενίοτε για να συγκινήσουν τον ακροατή/τηλεθεατή/αναγνώστη χρησιμοποιούν τα Αμεα απλά και μόνο για να βγάλουν ένα ακόμα θέμα στη δημοσιότητα και να γεμίσουν το κενό στα άρθρα τους ή να ανεβάσουν λίγο τα νούμερα ακροαματικότητας με την τεχνική του συναισθήματος. Και αν νομίζετε ότι ο ρατσισμός δεν είναι τόσο έντονος θα σας θέσω ένα πιο βαθύ ερώτημα: πόσες φορές έχετε δει ή διαβάσει για ένα άτομο με αναπηρία που είναι διαφορετικής εθνότητας από αυτή των δυτικών ή είναι έγχρωμο και διαφέρει από το συνηθισμένο «άσπρο» χρώμα που έχεις συνηθίσει;

Ο πρόεδρος της Αμερικής είναι έγχρωμος, μερικοί από τους πιο διάσημους και αγαπημένους ηθοποιούς το ίδιο, αθλητές και άνθρωποι των τεχνών είναι έγχρωμοι. Και παρόλα αυτά πως μπορούμε να μιλούμε για εξάλειψη του ρατσισμού όταν αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι το χρώμα τους;

disability-quotes-disability-disabled-people-with-disabilities-quote-attacking-people-with-disabilities-is-the-lowest-display-of-power-i-can-think-of

Ότι τους αποκαλούμε μαύρους, λες και αναφερόμαστε σε μειονότητα; Οι καθαρά μαύροι/έγχρωμοι ανά τον κόσμο (βάσει έρευνας που έγινε το 2016), αγγίζουν το 18,5% του πλανήτη. Το υπόλοιπο 81,5% δεν αποτελείται από λευκούς, μην προτρέχετέ. Υπάρχουν οι μιγάδες, υπάρχουν οι Ασιάτες, υπάρχουν πολλές άλλες φυλές με διαφορετικά χρώματα.

Ας αναλύσουμε λίγο αυτό το 18,5%: παγκοσμίως έχει υπολογιστεί ότι το 10% ενός πληθυσμού είναι άτομα με κάποιου είδους αναπηρία. Δηλαδή από το 1,3 δισεκατομμύρια έγχρωμων ανθρώπων, περίπου 130.000 είναι άτομα με αναπηρία. Σε έναν πλανήτη που ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια κατοίκους, τα Αμεα είναι περίπου 750.000, καθόλου ευκαταφρόνητος αριθμός.

Ευτυχώς στον λεγόμενο δυτικό κόσμο τα άτομα με αναπηρία έχουν ξεκινήσει να κερδίζουν έδαφος όσον αφορά τα δικαιώματα τους. Σε αντίθεση με την Αφρική η με χώρες όπως η Βραζιλία στην απέναντι όχθη, τα Αμεα δεν διεκδικούν σχεδόν τίποτα. Όχι γιατί δε θέλουν αλλά γιατί δε μπορούν! Ο ρατσισμός είναι πολλαπλάσιος, ο εκφοβισμός είναι πιο έντονος, οι αυτοκτονίες έχουν ραγδαίο αυξητικό αριθμό. Πώς να ζήσεις σε μια χώρα που σε περιφρονεί και δε μπορεί να σου προσφέρει ούτε τα βασικά όπως περίθαλψη, πρόνοια και προσβασιμότητα;

NEW YORK, NY - SEPTEMBER 28: Stevie Wonder performs at the 2013 Global Citizen Festival in Central Park to end extreme poverty on September 28, 2013 in New York, United States. (Photo by Kevin Mazur/Getty Images for Global Citizen Festival)

Οι έγχρωμοι σε αυτό τον κόσμο ακόμα έχουν να παλέψουν με τα βασικά τους δικαιώματα, φανταστείτε να ζείτε με αμαξίδιο, με κάποιου είδους τετραπληγία, μια αόρατη ή σπάνια ασθένεια. Κανείς δε θα σου δώσει σημασία. Τον περασμένο Μάιο, δημοσιεύτηκε μια έρευνα που τόνιζε τα εξής: λόγω της προκατάληψης και της άγνοιας, ολόκληρες γενιές έγχρωμων παιδιών με αυτισμό διαγνωστήκαν λανθασμένα με ΔΕΠ-Υ ( διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητας) ή ακόμα χειρότερα με νοητική καθυστέρηση. Άλλα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα είναι πως: θεωρείτο τόσα χρόνια από τους επιστήμονες(;) ότι: οι μαύροι ασθενείς αντέχουν στον διπλάσιο πόνο από τους λευκούς και δε χρειάζεται η ίδια θεραπεία για αυτούς

autismep115art

Αν αυτό δεν είναι ρατσισμός, ακόμα και στον πόνο ή στην θεραπεία, τότε φοβάμαι ότι έχουμε χάσει κάθε μέτρο και ανθρωπιά. Η ίδια η επιστήμη κάνει διαχωρισμό, τα κράτη δεν βοηθούν ¨τριτοκοσμικά¨ κράτη να ορθοποδήσουν, η εκμετάλλευση σε πειραματισμούς ενάντια στην ανθρώπινη ζωή και το σεβασμό μεγαλώνει.

Στην τηλεόραση βλέπουμε εγχρώμους ήρωες με αναπηρία συνήθως ως τους κακούς της ιστορίας, ελάχιστες εξαιρέσεις τους ηρωοποιούν. Δημιουργώντας έτσι ένα αρνητικό προηγούμενο ώστε ακόμα και οι επόμενες γενιές να συνεχίσουν να ζουν στην ίδια προκατάληψη.

Πρέπει να εμπεδώσουμε όμως ότι στη ζωή και στην αναπηρία είμαστε όλοι ίδιοι και όλοι ίσοι! Ότι άτομα με αναπηρία, θα βρείτε σε κάθε χρώμα δέρματος, σε κάθε φυλή και σε κάθε έθνος. Δικαιώματα πρέπει να έχουν όλα τα Αμεα παγκοσμίως όπου και αν ζουν και ανεξάρτητα από χρωματισμούς.

Θα κλείσω δανειζόμενος ένα ποίημα που άλλοι λένε ότι το έγραψε ένα παιδί το 2005 και άλλοι ότι είναι γραμμένο κάπου το 1970 από τον Oglala Lakota. Όποιος και αν το έγραψε, το νόημα του ξεπερνά τις γενιές και θα έπρεπε να μας αγγίζει όλους.

« Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος

Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος

Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος

Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε

Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ

Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός

Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος

Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε

Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος

Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος

Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι

Και λες εμένα έγχρωμο;»

poem

Βογιατζής Ηλίας

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Δασκάλα έγινε δότρια και έσωσε τη ζωή ενός 2χρονου αγοριού…

Efi Nika

Γι’αυτό το είπε τώρα: Η αλήθεια πίσω από την ανακοίνωση της Κέιτ Μίντλετον για τον καρκίνο και ο σοβαρός λόγος

Efi Nika

Πήγε εκδρομή και κατέληξε σε επείγον χειρουργείο: Πώς χάρη σε μια σέλφι 33χρονη διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο

Efi Nika