Θα περίμενε οποιοσδήποτε με ανοιχτό μυαλό και ιδέες, πως όσο τα χρόνια περνούν τα φαινόμενα του διαχωρισμού, του ρατσισμού, των φραστικών και σωματικών επιθέσεων θα μειώνονταν. Πως όλο και λιγότεροι θα πίστευαν πως η αναπηρία είναι κάτι άσχημο, απεχθές και δε θα κρατούσαν αποστάσεις. Δυστυχώς συμβαίνει όλο και πιο έντονα και αναρωτιόμουν το γιατί, μέχρι που μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου: έχουμε πόλεμο και θα κερδίσει ο καλύτερος!
Θέλω να την αναλύσω μαζί σας και γιατί όχι να μου πείτε εάν συμφωνείτε ή όχι. Μπορεί να ζούμε σε μοντέρνους καιρούς, οι εποχές να αλλάζουν πιο γρήγορα από ποτέ στην ανθρωπότητα και να μην είμαστε στους δρόμους με όπλα, σίδερα και βόμβες. Να μην κυκλοφορούμε με πυρομαχικά και βόμβες αλλά με ιδέες και ένα κινητό στο χέρι. Και με αυτό ¨πυροβολούμε¨ συνεχώς και αδιακρίτως.
Χτυπάμε το διπλανό μας στο μετρό(στο λεωφορείο, στο τρένο) καθώς προσπαθεί να βγει γιατί ελέγχουμε το διαδικτυακό προφίλ μας. Την ίδια ώρα μπορεί να γράφουμε νέο στάτους: μάθετε να σέβεστε το συνάνθρωπο, δείτε αυτό το βίντεο με τα σκυλάκια που σκότωσαν, έριξαν φόλες στο τάδε πάρκο. Οτιδήποτε είναι viral, δηλαδή νέο θέμα για συζήτηση….άλλα για λίγες ώρες, ίσως μερικές μέρες. Και μετά τέλος, θεωρούμε ότι κάναμε την καλή πράξη της ημέρας μέσω Facebook ή twitter, μας αγαπάνε όλοι τώρα και δείξαμε τον καλό μας χαρακτήρα.
Μόνο που πρέπει να κατανοήσουμε στην Ελλάδα ότι τα προβλήματα δε λύνονται με ένα κινητό, ένα προφίλ στο διαδίκτυο και 5 έξυπνα σχόλια που θα γράψουμε. Αυτό που όλοι λένε ¨από τον καναπέ¨. Όλοι το λένε, το αρνούνται, το φθονούν, το καγχάζουν και κάνουν ακριβώς το ίδιο κάθε μέρα οι ίδιοι!
Έχετε όμως σκεφτεί τις συνέπειες; Ποιες συνέπειες; Τι δηλαδή, πιστεύετε πως όσα γράφετε είναι υπέροχα και δεν έχουν αρνητικές συνέπειες στο συνάνθρωπο; Εσείς οι παντογνώστες δεν έχετε καταλάβει ότι κάνετε περισσότερο κακό αντί για καλό και μάλιστα ποικιλοτρόπως και μακροπρόθεσμα; Θα σας το αναλύσω αμέσως.
Γράφετε ένα στάτους στο προφίλ σας για έναν παχύσαρκο που σας έσπρωξε, μια κοντή κυρία που ήταν και άσχημη, σχολιάζετε κάποιον άλλον κατονομάζοντας τον: τυφλό, μουγκό, κουτσό ενώ δεν είναι(ίσως και να είναι και να το καλύπτει αλλά δεν είναι αυτό το θέμα). Το διαβάζουν οι φίλοι σας και γελάνε, σχολιάζουν το ίδιο καυστικά. Τέλος για εσάς το θέμα, μπορείτε να κοιμηθείτε ήσυχοι/ες.
Μόνο που κάποιοι από τους διαδικτυακούς σας φίλους μπορεί να είναι όντως με κάποια αόρατη ασθένεια, να έχουν περισσότερα κιλά από εσάς, να έχουν προβλήματα ακοής ή όρασης. Διαβάζοντας τα σχόλια σας, δε θα μπορέσουν ποτέ να σας ανοιχτούν, να σας μιλήσουν. Ξέρουν ότι είστε ήδη εχθρός τους, γιατί εσείς δεν έχετε προβλήματα (σιγά, όλοι έχουν απλά εσείς τα κρύβετε) και συναντούν στη ζωή τους άλλο ένα άτομο που λειτουργεί ρατσιστικά και ενίοτε φασιστικά, δηλαδή ένα τραμπούκο.
Μη σας πειράζουν οι λέξεις όπως ο φασισμός, αν δε γνωρίζετε τι είναι, καλύτερα διαβάστε και μάθετε επακριβώς τι σημαίνει. Βρεθήκατε λοιπόν αντί να κάνετε μια καλή πράξη να έχετε πειράξει άλλα άτομα ή οικεία τους πρόσωπα με ότι γράψατε. Το ίδιο ισχύει εάν το κάνετε σε μια παρέα, στο χώρο εργασίας σε κουβέντες με συνάδελφους σας, σε οικογενειακές συγκεντρώσεις που κάποιοι μακρινοί συγγενείς δε θα σας πουν ότι έχουν καρκίνο, Aids, ψωρίαση με το καλησπέρα σας!
Και πάμε στο αγαπημένο θέμα πολλών: σκυλάκια(κυρίως), γατάκια και άλλα ζώα που σε κάποιες χώρες τα σφάζουν βάναυσα. Θα αναρωτηθείτε: μα τι άλλο μπορώ να κάνω εκτός από το να μοιραστώ τα σχετικά βιντεάκια για να βοηθήσω μια κατάσταση στην άλλη άκρη του κόσμου; Η απάντηση απλή: να μη τα μοιραστείτε και να μην τους πληρώνετε! Ναι ναι, εσείς τους πληρώνετε και τους δίνετε κίνητρο να συνεχίσουν. Όσα περισσότερα κλικ ή views έχει η σελίδα ή το συγκεκριμένο post, τόσο ανεβαίνει η επισκεψιμότητα. Και δεν είναι μόνο το Google που πληρώνει βάσει αυτών των αριθμών, αλλά και πολλές παράλληλες εταιρείες. Βλέπεις δεν τους αφορά το θέμα του ποστ/θεάματος αλλά αν το είδαν 50 άτομα ή 500χιλιαδες.
Το συζητούσα πρόσφατα σε μια παρέα και είναι ευκαιρία να αφυπνιστούν κι άλλοι. Όταν μοιράζεστε ή πατάτε like σε σελίδες που υπόσχονται να σώσουν βασανισμένα ζώα, άτομα που είναι άρρωστα και θα λάβουν χρήματα για θεραπεία κλπ, το μόνο που καταφέρνετε είναι ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ POSTS. Καλώς ή κακώς, το Facebook δεν είναι πίσω από όλα αυτά, δε θα δώσει δολάρια για να σωθεί κάποιος, ούτε τα σκυλάκια στην Κίνα θα ζήσουν. Αντιθέτως δίνεται δύναμη(και χρήματα μέσω των διαφημίσεων σε κάθε κλικ που κάνετε) σε αυτούς που τα δημιουργούν τα βίντεο ή τις φωτογραφίες να συνεχίσουν! Προσοχή λοιπόν, μη γίνεσαι και εσύ ένα με τους εγκληματίες!
Το ίδιο ισχύει όταν ανεβάζεις γελοία θέματα που κατακρίνουν την αναπηρία, κάθε είδους αναπηρία. Ξεχνάς ότι έχεις ευθύνη, προσωπική και μεγάλη ευθύνη! Δε θα έπρεπε να είναι αστείο ένας άνθρωπος με αμαξίδιο που έπεσε, μια παχύσαρκη κυρία που δε χωρά να περάσει ανάμεσα σε 2 καθίσματα κλπ. Όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι και αύριο μπορεί να συμβεί σε εμάς κάτι παρόμοιο ή κάτι ανάλογο.
Δε μπορεί να δηλώνεις περίτρανα ότι είσαι κατά του εκφοβισμού(bulling) και να κάνεις ακριβώς το ίδιο. Τότε σημαίνει πως δε ξέρεις την πραγματική έννοια του εκφοβισμού ή ότι δε σε ενδιαφέρει. Οπότε θα σε παραπέμψω και πάλι στο να διαβάσεις για να ενημερωθείς καλύτερα.
Δέχομαι απόλυτα πως όσοι έχουν ανάλογη συμπεριφορά με αυτή που περιγράφω δε το κάνουν από κακία αλλά οι περισσότεροι από άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης. Δεν είναι όμως πανάκεια να λέμε ότι φταίει το σχολείο, οι καθηγητές μας, το σπίτι και οι γονείς μας. Αν είσαι άνω των 18 και ψηφίζεις, οφείλεις να σέβεσαι την κοινωνία που ζεις. Γιατί μπορεί να σε απογοητεύουν πολλά σε αυτή τη χώρα αλλά να μη ξεχνάς ότι η χώρα μας αποτελείται από εμάς τους ιδίους και όχι από τους 300 σε μια Βουλή ηλιθίων(που εμείς ως άλλοι ηλίθιοι ψηφίσαμε) ούτε από τον κρατικό φορέα που κομμάτι του είμαστε όλοι. Έχεις προσωπική ευθύνη για τα πάντα και εσύ!
Αν έχεις φτάσει μέχρι αυτό το σημείο και δεν έχεις κλείσει το άρθρο, τα συγχαρητήρια μου και συνεχίζω. Τα σκουπίδια που κατεβάζεις και κλείνεις πεζοδρόμια, δεν είναι ότι μόνο εμποδίζουν τα αμαξίδια να περάσουν. Εμποδίζουν και τη μητέρα με το μωρό σε ένα καρότσι, την ηλικιωμένη γειτόνισσα μου που κυκλοφορεί με ένα πι και αργά αργά στη μέση του δρόμου γιατί ΕΣΥ της έβαλες εμπόδια!
Εσύ που στη γειτονιά σου έχεις δει κάτι άσχημο και δεν έχεις τηλεφωνήσει στο δήμο να το διορθώσει. Σκέφτεσαι σιγά μη γίνει κάτι και έτσι δεν ασχολείσαι περισσότερο, θα βάλεις να δεις ένα ριάλιτυ ή Netflix και το ξέχασες. Αντί να ξεσηκώσεις τη γειτονιά να πάρουν όλοι τηλέφωνο. (δε ξέρω για εσάς αλλά εμείς στην πολυκατοικία μου και στη γειτονιά μου κάπως έτσι λύνουμε ομαδικά τα προβλήματα μας)
Παρκάρεις σαν γάιδαρος ή γαϊδάρα όπου θες αρκεί να είσαι κοντά στο σπίτι ή όπου στο καλό θες να πας. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει έλεγχος να σου κόψει μια ωραία κλήση! Γιατί δεν έτυχε να περνάω εγώ από εκεί(ή κάποιοι άλλοι ¨τρελοί¨ σαν εμένα) , να σου χτυπήσω το παράθυρο και να σου τονίσω ότι κλείνεις τη ράμπα πεζών και εσύ να με κοιτάς σαν χάνος. Όταν όμως θα χρειαστείς τη ράμπα, θα βρίζεις θεούς και δαίμονες που δε βρίσκεις μια! Ναι μόνο όταν χρειαστούμε και εμείς κάτι, μόνο τότε ενδιαφερόμαστε και ξεσηκωνόμαστε.
Πολλές φορές έχω ερωτηθεί εάν έχω προσωπική εμπειρία ή λόγο που ασχολούμαι με την αναπηρία και η απάντηση είναι όχι. Δεν είναι κανένα μέλος από την οικογένεια μου ή τον πολύ στενό κύκλο μου. Και κυρίως εντυπωσιάζονται με αυτό αλλά και με την ερώτηση. Δε θα καταλάβω ποτέ το γιατί, όταν τους απαντώ ότι το κάνω από ενδιαφέρον, από ανθρωπιά, από σεβασμό, από εκτίμηση. Εσένα σου λείπουν αυτά τα στοιχεία στο χαρακτήρα και δε πράττεις το ίδιο;
Και για να μη σας κουράσω περισσότερο μιας και το σημερινό άρθρο ήθελα να το αφιερώσω σε μια προτροπή αλλαγής αντίληψης των πραγμάτων κλείνω με το εξής: βοήθησε αν θες να βοηθηθείς, στήριξε αν θες να βρεις στήριξη στο μέλλον, μην κάνεις ότι δε θες να σου κάνουν! Όχι για να τα εισπράξεις δανεικά στο μέλλον, αλλά για να ζήσεις ένα μέλλον με ιδανικά. Βάλε τέλος στον πόλεμο που επικρατεί, αυτόν του ισχυρότερου, του πιο υγιή, αυτού με τα λιγότερα προβλήματα, αυτού που αν του χαλάσεις το ροζ συννεφάκι δε θα ξέρει μετά που να πατήσει.
Τέλος στο ρατσισμό, στο φασισμό, στις διακρίσεις, στη μιζέρια, στο ψέμα, στην υποκρισία. Όχι άλλο πόλεμο μεταξύ μας!
Βογιατζής Ηλιας
Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά το newsitamea.gr που μου δίνει το βήμα να εκφραστώ, να αρθρογραφώ και να δημοσιογραφώ ελεύθερα.
.