Ανάγκη για άμεσες και ουσιαστικές παρεμβάσεις των υποδομών
Η ανάγκη σοβαρής αναβάθμισης των υποδομών τους που αφορούν την φιλοξενία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και θέλουν να αθληθούν ή και να παρακολουθήσουν αθλητικές εκδηλώσεις διαπιστώνεται σε πολλές εγκαταστάσεις στην πόλη των Χανίων.
Aυτό προκύπτει μέσα από την καταγραφή των προβλημάτων σε τέσσερις μεγάλους αθλητικούς χώρους (Εθνικό Στάδιο Χανίων, Κλειστό Κλαδικού, Ανοικτό κολυμβητήριο, κλειστό παλιάς ηλεκτρικής) στην οποία προχώρησε ο κ. Κυριάκος Κουτσουπάκης, εξειδικευμένος γυμναστής για Ατομα με Ειδική αναπηρία (ειδικότητα στην Ειδική φυσική αγωγή) που συνεργάζεται εδώ και 5 χρόνια με το σωματείο «Αρίων» (γυμναστικός σύλλογος για ΑμΕΑ).
Παρά τη σημαντική πρόοδο σε θέματα αθλητισμού των ΑμΕΑ τα τελευταία χρόνια στα Χανιά (αθλητικές επιτυχίες, συμμετοχή νέων ανθρώπων) τόσο οι δημόσιοι όσο και οι ιδιωτικοί αθλητικοί χώροι απέχουν πολύ από το να είναι αξιοπρεπείς.
Όπως εξηγεί στα “Χ.Ν.” ο κ. Κουτσουπάκης η πρόσβαση των ΑμΕΑ πρέπει να βασίζεται στις λεγόμενες “αλυσίδες” και στα “δίκτυα”. Τι είναι αλυσίδα; «Το να υπάρχει πχ. μια στάση λεωφορείου προσβασίμη για το ΑμΕΑ, το λεωφορείο να έχει ράμπα, το γήπεδο να έχει είσοδο από την οποία θα μπορεί να μπει στον αθλητικό χώρο το ΑμΕΑ. Έτσι δημιουργείται μια πρώτη “αλυσίδα” από το σπίτι μέχρι το γήπεδο ούτε ώστε η πρόσβαση να είναι δυνατή ακόμα και για κάποιον έστω με υποβοήθηση. Μια άλλη αλυσίδα αφορά π.χ. την έξοδο από το γήπεδο και την ελεύθερη και άνετη πρόσβαση μέσω πεζοδρομίων στο κέντρο των Χανίων. Ενώνοντας τις δύο αυτές αλυσίδες φτιάχνουμε ένα δίκτυο» απαντάει.
Δυστυχώς όλοι οι βασικοί αθλητικοί χώροι στα Χανιά στερούνται των υποδομών αυτών ώστε να θεωρούνται απόλυτα προσβάσιμοι. Συν τοις άλλοις «έχουμε και εμείς οι αρτιμελείς πολίτες μεγάλη ευθύνη . Οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία του άλλου ως δική μας δυσκολία! Έτσι μόνο δεν θα παρκάρουμε σε ράμπες, δεν θα κλείνουμε εισόδους, θα πιέζουμε τους αρμόδιους φορείς να κάνουν αυτό που πρέπει» λέει ο συνομιλητής μας.
Κάνοντας το “συνήγορο του διαβόλου” λέμε στον κ. Κουτσουπάκη ότι πιθανόν το κόστος των παρεμβάσεων αυτών να είναι μεγάλο και ίσως αυτοί που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα να είναι πολύ λίγοι. «Ο πολιτισμός του κάθε τόπου φαίνεται από το πως αντιμετωπίζει τις ευπαθείς ομάδες. Ναι αν κοιτάξεις έξω και δεις πόσοι κυκλοφορούν με αναπηρικά καροτσάκια ή πόσοι πηγαίνουν σε αθλητικές εγκαταστάσεις να είναι λίγοι. Όμως αυτό μήπως γίνεται επειδή οι άνθρωποι αυτοί μένουν κλειστοί στα σπίτια τους γιατί δεν μπορούν να πάνε πουθενά σχεδόν μέσα στην πόλη, δεν μπορούν να κινηθούν ούτε μόνοι, αλλά ούτε με υποβοήθηση;» είναι η απάντηση. Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη εργασία-έρευνα έγινε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας p-public.
Γιώργος Κώνστας – ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ www.cretalive.gr