6 πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια του καρκίνου του ορθού.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές καρκίνου στους ενήλικες, άνδρες και γυναίκες. Κάθε χρόνο σε περισσότερους από 130.000 Αμερικανούς γίνεται η διάγνωση της νόσου και περίπου 60.000 πεθαίνουν από αυτή.

Ένας περίπλοκος συνδυασμός παραγόντων, όπως του τρόπου ζωής, του περιβάλλοντος και της γενετικής, μπορεί να ευθύνεται για τον καρκίνο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να έχουν αδρανή γονίδια που μπορούν να παράγουν καρκινικά κύτταρα. Αυτά τα γονίδια παραμένουν αδρανή, μέχρι να ενεργοποιηθούν από κάποιο εξωτερικό παράγοντα, όπως από μία λοίμωξη, από τον καπνό ή από τοξικές ουσίες στην τροφή, στον αέρα ή στο νερό.

Σημεία και συμπτώματα

• Μερικές φορές κανένα.
• Αιμορραγία από το ορθό.
• Αλλαγή στις συνήθειες της τουαλέτας.
• Κοιλιακός πόνος ή κράμπες.
• Ανεξήγητη αναιμία.
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους.

 
Η οποιαδήποτε ενόχληση στην περιοχή του πρωκτού πρέπει να εκτιμάται άμεσα από ειδικό ιατρό.

Οι περισσότεροι γαστρεντερικοί καρκίνοι συμβαίνουν στο παχύ έντερο και στο ορθό, όπου η τροφή κινείται πιο αργά και οι τοξίνες παραμένουν. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού φαίνεται να είναι πιο συνηθισμένος στα άτομα που καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα ζωικών λιπών και μικρές ποσότητες φρούτων και λαχανικών. Ο κίνδυνος καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού είναι μεγαλύτερος στα άτομα που καπνίζουν, καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και δεν είναι σωματικά δραστήριοι.

Ένα μικρό ποσοστό καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού – μεταξύ 5 και 10% -θεωρείται κληρονομικός. Ένα είδος κληρονομικού καρκίνου ονομάζεται κληρονομικός μη πολυποδιασικός καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού. Τα άτομα με αυτή την πάθηση έχουν 50% πιθανότητες να κληροδοτήσουν το γονίδιο στα παιδιά τους.

Επίσης, έχουν 80% πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε ηλικία μικρότερη του αναμενόμενου. Ακόμα μία κληρονομική πάθηση, που ονομάζεται οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση, παράγει εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες, μικροσκοπικές προκαρκινικές προεξοχές (πολύποδες) στο παχύ έντερο και στο ορθό. Σχεδόν πάντα αναπτύσσεται καρκίνος σε έναν ή περισσότερους πολύποδες, συνήθως μεταξύ των 30 και 50 ετών.

Διάγνωση
Η διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού γίνεται ολοένα και περισσότερο από περιοδικές εξετάσεις. Η αιμορραγία από το ορθό, η αλλαγή στις συνήθειες της τουαλέτας, η ανεξήγητη απώλεια βάρους και ο κοιλιακός πόνος μπορεί επίσης να αποτελούν προειδοποιήσεις της νόσου. Αν έχετε αυτά τα σημεία και τα συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει διαγνωστικές εξετάσεις, όπως κολονοσκόπηση, σιγμοειδοσκόπηση ή ένα βαριούχο υποκλυσμό.

Αν βρεθεί καρκίνος, γίνονται και άλλες εξετάσεις, όπως εξετάσεις αίματος και αξονική τομογραφία, για να εξακριβωθεί εάν έχει εξαπλωθεί σε γειτονικούς ιστούς ή άλλα όργανα.

Πόσο σοβαρός είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού; Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες και στις γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι υπεύθυνος για το 10% των θανάτων από καρκίνο. Όταν διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί σε πρώιμο στάδιο, οι πιθανότητες ίασης είναι πολλές. Τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού έχουν μειωθεί τα τελευταία 20 χρόνια πιθανώς λόγω των αυξημένων εξετάσεων και των αφαιρέσεων των πολύποδων. Δυστυχώς, πολλά άτομα δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια, ακόμα και όταν παρατηρούν προειδοποιητικά σημεία, όπως αιμορραγία από το ορθό ή αλλαγές στις συνήθειες της τουαλέτας.

Θεραπεία
Η εγχείρηση είναι η πιο κοινή θεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού. Στις μισές περίπου περιπτώσεις η εγχείρηση μπορεί να θεραπεύσει αυτή τη μορφή καρκίνου. Αν ο καρκίνος είναι προχωρημένος και έχει κάνει μεταστάσεις, η εγχείρηση μπορεί να μην ενδείκνυται παρά μόνο για την ανακούφιση από την απόφραξη ή την αιμορραγία.

Στους ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού ή σε αυτούς που ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους γύρω ιστούς και στους λεμφαδένες συνιστάται συνήθως χημειοθεραπεία μετά την εγχείρηση. Η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία συνιστώνται πολλές φορές στον καρκίνο του ορθού, είτε πριν είτε μετά από την εγχείρηση. Φάρμακα όπως 5-φλουροουρακίλη, η λεβαμιζόλη, η λευκοβορίνη, μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες επανεμφάνισης του όγκου. Μπορεί επίσης να βελτιώσουν την επιβίωση στα άτομα των οποίων ο καρκίνος έχει κάνει μεταστάσεις στους κοντινούς λεμφαδένες.

Η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για να μειώσει τα σημεία και τα συμπτώματα και να παρατείνει τη ζωή στα άτομα των οποίων ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί πάρα πολύ και η εγχείρηση είναι αναποτελεσματική.

Στην περίπτωση απόφραξης ή αιμορραγίας η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να μειώσει τα σημεία και τα συμπτώματα. Μερικές φορές η απόφραξη μπορεί να υποχωρήσει αν τοποθετηθεί ένας μικρός, διογκούμενος σωλήνας (stent) στο μέρος της στένωσης.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ

Το στάδιο του καρκίνου κατά τη διάγνωση είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει την επιτυχία της θεραπείας και το τελικό προσδόκιμο ζωής του ασθενούς.

Η διαδικασία της σταδιοποίησης περιλαμβάνει την διενέργεια

• αξονικής τομογραφίας κοιλίας-πυέλου-θώρακα
• μαγνητική τομογραφία της πυέλου
• ενδο-ορθικό υπερηχογράφημα.

healthyliving.gr