Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος “έφυγε” από τη ζωή πριν από 15 χρόνια, αλλά υπάρχει μία γυναίκα που φροντίζει τον τάφο του στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Πρόκειται για μια γυναίκα που θαυμάζει το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και γι’ αυτό έχει αφιερώσει την ζωή της σ’ αυτόν τον σκοπό.
Η 72χρονη γυναίκα, Μαρία, διηγείται στην «Espresso» τη συγκλονιστική ιστορία της, καθώς βρίσκεται στο ίδιο σημείο, κάθε μέρα, είτε με χιόνια, είτε με καύσωνα, για οκτώ και πλέον ώρες, φροντίζοντας το μνήμα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, αυτοβούλως.
Το χρέος στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο
Ιερείς και άνθρωποι του Α’ Νεκροταφείου υπογράμμισαν ότι «η γυναίκα αυτή αγάπησε τον Χριστόδουλο όσο κανείς άλλος. Και το θεωρεί χρέος της να τον υπηρετεί και μετά την κοίμησή του». Τον όρκο αυτόν έδωσε στα παιδιά και τα εγγόνια της, επισημαίνοντας «όσο ζω θα τον φροντίζω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου».
Η κυρία Μαρία, από το Παλαιό Φάληρο, είναι συνταξιούχος, έχει παντρέψει τα παιδιά της και έχει αποκτήσει εγγόνια και αποφάσισε να ταχθεί εκεί, φροντίζοντας τον τάφο του Χριστοδούλου.
Όποιος βρεθεί στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας, θα δει την 72χρονη γυναίκα να μιλάει στους επισκέπτες για τον Χριστόδουλο, για την ιστορία του και τους πληροφορεί για το αρχιερατικό μνημόσυνο που θα τελεστεί τη μέρα της κοίμησής του.
Όπως σημειώνει «κάθε πρωί είμαι εδώ στις 6. Παίρνω το λεωφορείο από το Παλαιό Φάληρο και έρχομαι για να φροντίσω το μνήμα του Αρχιεπισκόπου μας» και συμπληρώνει «ο άνθρωπος αυτός μίλησε και στη δική μου καρδιά όταν έβγαζε τους λόγους του. Τα λόγια του ακόμα και σήμερα αντηχούν στα αυτιά μου. Ποιος άλλος έχει πει στην Εκκλησία “Ελάτε όπως είστε”; Ποιος άλλος έδινε σε ρακένδυτους ανθρώπους χέρι βοηθείας και τους καλούσε να βρίσκονται στους κόλπους της Εκκλησίας; Για όλα αυτά, εγώ έχω υποχρέωση να τον υπηρετώ μέχρι το τέλος της ζωής μου».
Ερωτηθείσα αν πραγματικά πηγαίνει κάθε μέρα εκεί, απάντησε «φυσικά. Δεν έχω λείψει ποτέ, ούτε μία μέρα. Ποιος θα φροντίσει τα λουλούδια του τάφου, ποιος θα πλύνει το μνήμα; Δεν τελειώνουν όλα με την ταφή ενός ανθρώπου. Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, πρέπει να φροντίζεις και για την τελευταία του κατοικία».
Πριν από μερικά χρόνια, η διοίκηση του νεκροταφείου, βλέποντας την 72χρονη να ταλαιπωρείται και να παρευρίσκεται στο μνήμα του ιεράρχη, της απαγόρευσε να πηγαίνει, με σκοπό να μην πάθει κάτι η υγεία της, αλλά έπεσε σε μαρασμό.
Οι δικοί της άνθρωποι, μέρα με τη μέρα, την είδαν να λιώνει σαν το κερί και στο άκουσμα αυτό, ένας από τους πιο πιστούς ιερωμένους του μακαριστού Χριστοδούλου, μαθαίνοντας πως η γυναίκα μαράζωνε, μεσολάβησε προκειμένου να της επιτραπεί και πάλι η είσοδος.
Όσον αφορά τις αντιδράσεις του κόσμου όταν τη βλέπουν, τονίζει «ο κόσμος με αγαπάει και με βλέπει με συμπάθεια. Όσοι έρχονται στο νεκροταφείο, έρχονται και στο μνήμα του Χριστόδουλου. Όλοι τον λατρεύουν και όλοι έχουν να μου πουν μια ιστορία μαζί του. Δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς. Αλλιώς η Ελλάδα μας δεν θα ήταν έτσι τώρα», ενώ για την οικογένειά της είπε «έχω και παιδιά και εγγόνια, τα οποία υπερλατρεύω το ίδιο με τον Χριστόδουλο».
Στην ερώτηση αν είχε γνωρίσει τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, απαντάει με συγκίνηση «μία φορά τον είχα γνωρίσει από κοντά και μου έχει μείνει το πρόσωπό του. Πόσο φωτεινό και καθαρό ήταν, αλλά και πώς μου μίλησε. Με πόση αγάπη. Λες και με ήξερε. Επίσης, τον έχω δει όραμα μπροστά μου, όμως είναι πολύ προσωπικό θέμα και δεν θα ήθελα να το πω στον κόσμο».
Η φράση που είπε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και άγγιξε τη γυναίκα
Τέλος, για τα λόγια που την άγγιξαν από τον Χριστόδουλο, κατέληξε «όταν τον άκουσα να λέει “Ελάτε όπως είστε, όποιοι και αν είστε”. Αυτά τα λόγια με έκαναν να τον λατρέψω και να λέω ότι είναι ο Αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας».
