Eνα φοιτητικό διαμέρισμα στην Πάτρα που μοιάζει με καμπίνα σκάφους
Συχνά τα φοιτητικά διαμερίσματα είναι αρχιτεκτονικά αδιάφορα. Όμως, αυτό δεν ισχύει γι’ αυτό που θα δείτε παρακάτω.
Το αρχιτεκτονικό γραφείο ARCH-INTERACT μετέτρεψε ένα παλιό ισόγειο διαμέρισμα στο παλαιό κομμάτι της πόλης της Πάτρας, μόλις 30 τ.μ. σε φοιτητικό στούντιο πολυλειτουργικό και μοντέρνο.
Ο χώρος αυτός, που βρίσκεται στο παλαιότερο κομμάτι της πόλης της Πάτρας, αποτελεί ένα «συμπυκνωμένο», λειτουργικό χώρο, στη λογική της κάψουλας ή της καμπίνας σκάφους, και στοχεύει στην ικανοποίηση των αναγκών και επιθυμιών ενός νέου φοιτητή.
Το μικρό αυτό διαμέρισμα βρίσκεται σε παρόδια στοά πολυκατοικίας στην περιοχή της Άνω Πόλης της Πάτρας, κοντά στο Κάστρο. Οι αρχιτέκτονες αναδιαμόρφωσαν το διαμέρισμα με σκοπό την ενοικίασή του από φοιτητή.
Στις σχεδιαστικές τους αποφάσεις, οι «αδυναμίες» του διαμερίσματος λειτούργησαν ως κινητήριος δύναμη στην συνολική έμπνευση, ενώ κύριος στόχος του σχεδιασμού είναι η βέλτιστη αξιοποίηση των περιορισμένων τετραγωνικών (30 τ.μ.) παρέχοντας την μέγιστη λειτουργικότητα.
Όπως σημειώνουν οι αρχιτέκτονες, αντιμετώπισαν τον σχεδιασμό με την λογική της κάψουλας και του σκάφους διατηρώντας ένα ύφος ανάλαφρο και ταυτόχρονα εκλεπτυσμένο. Η κάθε ζώνη του διαμερίσματος αποδίδεται με τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία.
Παλιό ισόγειο διαμέρισμα μετατράπηκε σε μοντέρνο φοιτητικό στούντιο
Κεντρικό στοιχείο του καθιστικού είναι η βιβλιοθήκη με τη σύνθεση διαφορετικών υλικών, όπως ξύλο και μέταλλο.
Η κρεβατοκάμαρα σηματοδοτείται από το στρώμα του κρεβατιού, η ζώνη μελέτης είναι η επιφάνεια του γραφείου, η ζώνη του καθιστικού είναι ο καναπές.
Όλες οι παραπάνω λειτουργίες ενσωματώνονται και αλληλοεπιδρούν με την ειδική κατασκευή της βιβλιοθήκης.
Πρόκειται για κεντρικό στοιχείο του καθιστικού, με τη σύνθεση διαφορετικών υλικών, όπως ξύλο και μέταλλο, αλλά και διαφορετικών υφών, όπως συμπαγείς και διάτρητες επιφάνειες.
Στην συνέχεια συναντάμε τον χώρο της κουζίνας, τους αποθηκευτικούς χώρους, τις ντουλάπες και στο βάθος το μπάνιο του διαμερίσματος.
Οι αρχιτέκτονες μελέτησαν το χώρο έτσι ώστε ο χρήστης να μην νιώθει ότι βρίσκεται σε βιτρίνα, αλλά ούτε και να νιώθει κλειστοφοβικά.
Σημαντική σχεδιαστική πρόκληση αποτέλεσε επίσης η διαμόρφωση της μοναδικής όψης του διαμερίσματος προς στο επίπεδο του πεζοδρομίου. Οι σχεδιαστές μελέτησαν διεξοδικά την διαχείριση της «επιδερμίδας» και του «ορίου».
Στόχος ήταν να εξασφαλιστεί η αίσθηση ιδιωτικότητας στο εσωτερικό του διαμερίσματος ώστε ο χρήστης να μην νιώθει ότι βρίσκεται σε βιτρίνα, αλλά ούτε και να νιώθει κλειστοφοβικά.
Η νέα όψη που διαμορφώθηκε αποτελεί μία σύνθεση σταθερών και ανοιγοανακλινόμενων υαλοπετασμάτων.
Στην βάση της όψης έχουν χρησιμοποιηθεί κλειστά στοιχεία, στην ενδιάμεση ζώνη υαλοπετάσματα αμμοβολής ενώ στην τελευταία ζώνη διάφανα υαλοπετάσματα. Με τον τρόπο αυτό, η ορατότητα εσωτερικά και εξωτερικά του διαμερίσματος διαβαθμίζεται παρέχοντας στον χρήστη την απαραίτητη ιδιωτικότητα.