Η στέρηση διαλείμματος χρησιμοποιείται δυστυχώς συχνά ως συνέπεια (sic), δηλαδή τιμωρία, για μη αποδεκτές συμπεριφορές στην τάξη.
Οι δάσκαλοι δηλαδή παραδέχονται πως το πιο ευχάριστο πράγμα για ένα παιδί στο σχολείο είναι το διάλειμμα και πιστεύουν πως αν το παιδί στερηθεί κάτι που θέλει, θα μάθει να φέρεται καλύτερα.
Όχι γιατί θα έχει καταλάβει για ποιο λόγο χρειάζεται να φέρετε καλύτερα, αλλά για να μη χάσει αυτό που θέλει.
Πόσο χαμηλή αξία δίνουμε στο σχολείο, όταν αναγνωρίζουμε πως το διάλειμμα είναι το καλύτερο που συμβαίνει ε;
Ένα παιδί με μη αποδεκτή συμπεριφορά είναι είτε ένα παιδί που δεν έχει τα εργαλεία για να φέρεται κατάλληλα είτε είναι συναισθηματικά απορρυθμισμένο.
Η στέρηση διαλείμματος σίγουρα δε δείχνει στο παιδί ποιος είναι ο τρόπος που θέλουμε να φέρεται.
Ένα παιδί που είναι σε συναισθηματική ένταση έχει ανάγκη από παιχνίδι και σωματική κίνηση για να ρυθμιστεί συναισθηματικά.
Η στέρηση διαλείμματος επιβαρύνει τη συναισθηματική του κατάσταση αυξάνοντας τις πιθανότητες για νέες μη αποδεκτές συμπεριφορές.
Το διάλειμμα δεν είναι προνόμιο. Είναι δικαίωμα.
Χρειάζεται άμεσα να διεκδικηθεί να υπάρχει ΡΗΤΗ οδηγία από το υπουργείο που να το απαγορεύει.
Φιλιώ Κατσαρού: Εκπαιδεύτρια γονέων- Ειδικός Θεραπευτικού παιχνιδιού-Εκ. Προσωποκεντρική Σύμβουλος ψυχικής υγείας
infokids.gr