Η ποδάγρα δεν είναι μια τυχαία ασθένεια: απασχολεί τους γιατρούς εδώ και αιώνες, ενώ έχει επηρεάσει ακόμα και την τέχνη! Εσείς πόσα γνωρίζετε για τη “νόσο των βασιλέων”;
Οι λαίμαργοι αριστοκράτες και βασιλείς που καταβρόχθιζαν και έπιναν για τρεις έκαστος, ταλαιπωρούνταν από «ποδάγρα» ή αλλιώς ουρική αρθρίτιδα, μα δεν το ήξεραν. Αυτή η πάθηση των αρθρώσεων έρχεται ως αποτέλεσμα εναπόθεσης σε αυτές κρυστάλλου ουρικού μονονατρίου. Η διατροφή είναι το κλειδί για να ξεπεράσουμε την πιθανότητα να μας συμβεί ή και να την καταπολεμήσουμε: δεν τρώμε τροφές πλούσιες σε πουρίνες.
Πουρίνες είναι τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που ο οργανισμός μας μετατρέπει σε ουρικό οξύ. Έχουμε και λέμε: εντόσθια, κηνύγια, αμύγδαλα, θαλασσινά (μύδια, χτένια), σαρδέλες, αντζούγιες, ρέγκα, σκουμπρί, μαγιά(!) απαγορεύονται.
Επειδή ακριβώς όλα αυτά αποτελούν αγαπημένες επιλογές για τους βασιλείς που ήταν και καλοφαγάδες, η ποδάγρα θεωρείται…η νόσος τους. Λέγεται ότι από ποδάγρα υπέφεραν ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Καρλομάγνος, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Νεύτων και Χένρι Τζέημς, ποιος ξέρει και πόσοι ακόμα.
Η ασθένεια είναι χρόνια-ο πόνος υποχωρεί, αλλά μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιστρέψει- και βασανιστική. Τα βασικά της συμπτώματα είναι τα πρησμένα πόδια, ιδίως το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού. Συνήθως, οι αρθρώσεις προκαλούν έντονο πόνο ενώ εμφανίζουν ερεθισμό και πρήξιμο.
Η λέξη «ποδάγρα» ανάγεται στον Ιπποκράτη (πόδι και άγρα=πιάσιμο). Οι πρώτοι γιατροί που την μελέτησαν, ταλαιπωρήθηκαν από την εξής απορία: είναι κληρονομική η εν λόγω ασθένεια ή δεν είναι; Επηρεάζεται δηλαδή από την διατροφή ή, αν κάποιος είναι να την πάθει, θα την πάθει ό, τι και αν τρώει;
Ένας αριστοκράτης ή βασιλιάς μεταφέρεται από τους υπηρέτες του, ανήμπορος να περπατήσει λόγω της ποδάγρας. (έργο του 1530)
Χειροποίητο, αλκοολούχο γιατροσόφι που «όλα τα γιατρεύει, όλα τα μαχαιρώνει»! (έργο του 1179)
Μέχρι σήμερα πιστευόταν ότι η «νόσος των Βασιλέων», οφειλόταν σε καταχρήσεις ως προς την υπερκατανάλωση αλκοόλ και κόκκινου κρέατος. Μια μελέτη όμως του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ έδειξε ότι τελικά η πάθηση έχει μάλλον γενετικό υπόβαθρο.
Οι επιστήμονες είδαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας ήταν διπλάσιος σε άτομα των οποίων οι γονείς είχαν εμφανίσει την εν λόγω πάθηση, ενώ στην περίπτωση των διδύμων ο κίνδυνος αυξανόταν κατά οκτώ φορές. Οι ειδικοί προχώρησαν σε ανάλυση στοιχείων που ανήκαν σε συνολικά 4,2 εκ. οικογένειες από την Ταϊβάν, των οποίων τα μέλη είχαν εμφανίσει ουρική αρθρίτιδα. Φάνηκε λοιπόν, ότι η πάθηση είχε μερικώς γενετικό υπόβαθρο γεγονός που σημαίνει, ότι μπορούσε να «κληροδοτηθεί» από τη μια γενιά στην επόμενη. «Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την υποψία ότι η ουρική αρθρίτιδα αποτελεί “οικογενειακή υπόθεση”» , δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης δρ Τσανγκ Φου Κουό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπάρχουν ενδείξεις ότι πέρα από τις αρθρώσεις, η ουρική αρθρίτιδα σχετίζεται με καρδιαγγειακά νοσήματα και νεφρική ανεπάρκεια.
-Μειώστε την πρόσληψη λιπαρών. Επιλέξτε άπαχα γαλακτοκομικά προϊόντα και τυριά.
-Μειώστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και προτιμήστε πουλερικά και ψάρια στις ποσότητες που ορίζει ο γιατρός.
-Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ. Αυξήστε την κατανάλωση υγρών στη διάρκεια της μέρας.
-Αυξήστε την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, φρούτα).
-Προσπαθήστε να αποκτήσετε σταδιακά και να διατηρήσετε ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος. Αποφύγετε την απότομη απώλεια βάρους.
-Αποφύγετε μεγάλα και βαριά γεύματα αργά τη νύχτα.
Τρόφιμα που επιτρέπονται
-Γάλα
-Γιαούρτι
-Τυρί
-Αβγά
-Ψωμί άσπρο
-Δημητριακά (όχι τα ολικής αλέσεως)
-Ζυμαρικά
-Φρούτα
-Ξηροί καρποί (εκτός από τα αμύγδαλα)
Και σε πιο μικρές ποσότητες
-Κοτόπουλο, γαλοπούλα, κόκκινο κρέας (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι), μπέικον
-Ψάρια, οστρακοειδή (εκτός από αυτά που απαγορεύονται), αστακός, καβούρια στρείδια
-Αρακάς, φασόλια, σπανάκι, φακές, σπαράγγια, μανιτάρια, κουνουπίδι, σπαράγγια
-Πατάτες τηγανητές, ψωμί και δημητριακά ολικής αλέσεως.
in.gr