Αλάτι είναι η κοινή ονομασία του χλωριούχου νατρίου (χημικός τύπος NaCl) και είναι βασικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής.
Το αλάτι είναι πολύ διαδεδομένο στη φύση. Βρίσκεται διαλυμένο στο νερό της θάλασσας και στο νερό ορισμένων λιμνών. Επίσης, βρίσκεται σε στερεή κατάσταση μέσα στη γη, όπως π.χ. στην Πολωνία, στην Αυστρία, στη Γερμανία κλπ (ορυκτό αλάτι ή αλίτης). Η θάλασσα περιέχει αλάτι σε ποσοστό 2,7 – 3,8%. Σε περιοχές, όπου το κλίμα είναι θερμό, το ποσοστό αυτό αυξάνεται ενώ μειώνεται σε θάλασσες όπου εκβάλλουν πολλοί ποταμοί. Το αλάτι είναι απαραίτητο συστατικό κάθε ζωντανού οργανισμού και παίζει σπουδαίο ρόλο στα βιολογικά φαινόμενα.
Oι περισσότερες τροφές που καταναλώνουμε περιέχουν μικρές ή μεγαλύτερες ποσότητες αλατιού.
Συχνά ωστόσο, νιώθουμε έντονη επιθυμία να φάμε κάτι αλμυρό.
Η λιγούρα στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται στο έντονο στρες, στην έλλειψη ύπνου ή στην ανία και σπανιότερα σε κάποιο ιατρικό πρόβλημα.
Επειδή όμως υπάρχει και αυτή η πιθανότητα, δείτε με ποια προβλήματα υγείας μπορεί να συνδέεται η λιγούρα για αλάτι:
Υπεριδρωσία: Η υπερβολική παραγωγή ιδρώτα, κατάσταση γνωστή ως υπεριδρωσία, συνεπάγεται σημαντική μείωση των επιπέδων νατρίου στον οργανισμό, αφού ο ιδρώτας περιέχει νάτριο και άλλους ηλεκτρολύτες. Η φυσιολογική εφίδρωση λόγω ζέστης ή ήπιας σωματικής άσκησης δεν αποτελεί πρόβλημα, αφού ο οργανισμός δεν χάνει μεγάλες ποσότητες νατρίου. Σε περίπτωση έντονης εφίδρωσης συνιστάται η κατανάλωση αθλητικών ποτών, καθώς περιέχουν μεγάλη ποσότητα νατρίου και άλλων ηλεκτρολυτών.
Νόσος του Addison: Όταν τα επινεφρίδια, οι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται ακριβώς επάνω από τα νεφρά, δεν παράγουν επαρκείς ποσότητες ορμονών, τότε διαπιστώνεται η επινεφριδική ανεπάρκεια, ευρύτερα γνωστή ως νόσος του Addison. Οι ορμόνες που παράγουν τα επινεφρίδια ελέγχουν την ανταπόκριση του οργανισμού στο στρες και ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση. Έτσι, η νόσος χαρακτηρίζεται από τα συχνά επεισόδια υπότασης και κατ’ επέκταση από την έντονη επιθυμία για αλμυρά φαγητά. Άλλα συμπτώματα της νόσου του Addison είναι το αίσθημα αδυναμίας, η απώλεια όρεξης, ο στομαχόπονος, η ναυτία, η τάση προς έμετο, η διάρροια, η ζαλάδα, η υπογλυκαιμία, η θλίψη, η ευερεθιστότητα, ο πονοκέφαλος και η ακανόνιστη περίοδος.
Σύνδρομο Bartter: Πρόκειται για κληρονομική πάθηση που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία των νεφρών να απορροφήσουν το νάτριο. Αποτέλεσμα είναι αυτό να χάνεται μέσω των ούρων και ο οργανισμός να το ζητά με τη μορφή λιγούρας. Άλλα συνήθη συμπτώματα του συνδρόμου είναι η δυσκοιλιότητα, η συχνουρία, η υπόταση, οι μυϊκές κράμπες και το αίσθημα αδυναμίας.
www.onmed.gr