Απόφοιτη με σύνδρομο Down: Η Ελένη Λουκά αποφοίτησε από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Η ίδια είναι νηπιαγωγός. Η αγάπη της για τα παιδιά είναι ένα κυρίαρχο κομμάτι της ζωής της.
Η Κύπρος πρωτοπόρησε σε κάτι ακόμη. Αυτό, διότι η Ελένη αποτελεί το πρώτο παιδί, με σύνδρομο Down, το οποίο κατάφερε να αποφοιτήσει από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Απόφοιτη με σύνδρομο Down: Οι σπουδές
Φοίτησε στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο και σήμερα είναι και επίσημα πτυχιούχος νηπιαγωγός. Τώρα, ετοιμάζεται ν’ ανοίξει νέα κεφάλαια στη ζωή της και να κάνει σχέδια για νέα «ταξίδια». Πρόκειται για ένα πλάσμα που με την πρώτη ματιά σε κερδίζει. Από παιδί έμαθε πολλά. Έμαθε να παίζει πιάνο, να τραγουδά, έκανε και μαθήματα χορού (αδυναμία της είναι το ζεϊμπέκικο), έμαθε να αγαπά τη ζωή, μα πάνω απ’ όλα να αγαπά τα πάντα γύρω της και πιο πολύ τους ανθρώπους.
Στο Πανεπιστήμιο, έμαθε πολλά. Λάτρεψε τη θεωρία. Ιδιαίτερα όμως την ψυχολογία γιατί της έδωσε εκείνα τα εργαλεία να καταλάβει όσα νιώθει για τα παιδιά. Άλλωστε ήταν πολύ συνειδητή επιλογή να σπουδάσει νηπιαγωγός για να προσφέρει στα παιδιά. Γιατί τα παιδιά είναι το αύριο του τόπου μας.
Παράλληλα, αναπόσπαστο κομμάτι των σπουδών της ήταν και η σχολική εμπειρία η οποία έδωσε στην Ελένη την ευκαιρία να ζήσει τη διδασκαλία στην πράξη. Μια διαδικασία που θεωρείται εύκολη, αλλά στην πράξη είναι δύσκολη. Μπορεί τα παιδιά να είναι οι πιο δύσκολοι κριτές, ωστόσο έχουν μέσα τους την ενσυναίσθηση. Καταφέρνουν να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να καταλαβαίνουν ποιος τους αγαπά αληθινά.
Απόφοιτη με σύνδρομο Down: Τα μελλοντικά σχέδιά της
Δεν δίστασε ποτέ να «τσαλακώσει» την εικόνα της, να κάτσει στο πάτωμα μαζί με τα παιδιά, να παίξει, να χορέψει και να τραγουδήσει, να ζωγραφίσει, γι’ αυτό και πολλές φορές τα ίδια τα παιδιά νόμιζαν πως πρόκειται για συμμαθήτριά τους. Πλέον, έχει ολοκληρώσει και το τελευταίο μάθημα για την απόκτηση του πτυχίου της και σκοπεύει να εγγραφεί στους καταλόγους των διορισίμων εκπαιδευτικών. Φύσει ανήσυχο πνεύμα, προς το παρόν, κάνει μια μικρή ανάπαυλα και σχεδιάζει το μέλλον της βλέποντας τις επιλογές που έχει μπροστά της!
Μας αποκαλύπτει ότι γράφει τις δικές της ιστορίες και παραμύθια για παιδιά… τις οποίες ενδεχομένως τα επόμενα χρόνια, γιατί όχι, να τις συναντήσετε και στα βιβλιοπωλεία. Το παράδειγμα της Ελένης θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή διαχρονικά για όλα τα άτομα με αναπηρίες, ως προς το θέμα της αποδοχής αλλά και της ένταξης των ατόμων με σύνδρομο Down στην κοινωνία.
Τέλος, σε μια κανονική χώρα, δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση τα όσα πέτυχε ή θα πετύχει στο μέλλον.