Ελληνίδα πρωταθλήτρια νίκησε τη μάχη με τον καρκίνο και κατέκτησε το χρυσό πανελλήνιο μετάλλιο στο καράτε.

Η ιστορία της Τζωρτζίνας Ξένου μόνο συγκίνηση μπορεί να προκαλέσει στο άκουσμά της. Από μικρή, μόλις 3 ετών, η Τζωρτζίνα ήταν αθλήτρια κάνοντας ενόργανη, στίβο και κολύμπι.

Εντούτοις, η μεγάλη της αγάπη ήταν το καράτε όπου διακρίθηκε από τα 11 της χρόνια μιας και κατέκτησε το χρυσό στο Πανελλήνιο και στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα αλλά και το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Τον Δεκέμβριο του 2011, ωστόσο ξεκίνησε ο μεγάλος Γολγοθάς της. «Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που παίρναμε τους ελέγχους, στις 17 Δεκεμβρίου, όταν γιόρταζε ο μεγάλος μου αδελφός» λέει η ίδια στο people και προσθέτει: «Ένιωθα κάτι περίεργους πόνους στην κοιλιά, που την επόμενη μέρα έγιναν εντονότεροι». Ύστερα από απανωτές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε η μικρή, διαπιστώθηκε ότι έπασχε από λέμφωμα Burkitt που παρουσιάζεται στο έντερο. Η διάγνωση ήταν ό,τι χειρότερο θα μπορούσαν να ακούσουν οι γονείς της.

Τελικά οι γιατροί αποφάσισαν να την υποβάλλουν σε χειρουργείο προκειμένου να αφαιρεθεί το κομμάτι του εντέρου της που νοσούσε. Μόνο που έπειτα από την εγχείρηση, το κομμάτι ήταν πολύ μεγαλύτερο από ό,τι υπολόγιζαν. Τους επόμενους μήνες η Τζωρτζίνα έπρεπε να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες και η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν έπρεπε οι γονείς να ανακοινώσουν στη μικρή τους πως θα έχανε τα μαλλιά της. Δεν έκλαψε και δεν φώναξε η Τζωρτζίνα. Το μόνο που ρώτησε τη μαμά της ήταν αν θα ξαναέβγαιναν τα μαλλιά της. «Φυσικά και θα ξαναβγούν» της είπαν όλοι και έτσι ησύχασε. Η μητέρα της ήθελε να ξυρίσει και τα δικά της μαλλιά για συμπαράσταση, ωστόσο η Τζωρτζίνα δεν ήθελε. «Θα βλέπω τα δικά σου μαλλάκια και θα ελπίζω ότι θα έχω ξανά και τα δικά μου» της είπε.

Έπειτα από πέντε μήνες νοσηλείας, πολλές χημειοθεραπείες, πολύ πόνο και κόπο, η Τζωρτζίνα για ακόμα μία φορά έβγαινε νικήτρια από τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της. Και μάλιστα, δέκα μήνες από την τελευταία της χημειοθεραπεία, η Τζωρτζίνα κατάφερε να κερδίσει το χρυσό πανελλήνιο μετάλλιο. Γεννημένη νικήτρια δηλαδή, όπως τιτλοφορείται και το βιβλίο με την συγκλονιστική ιστορία της.