Μία δασκάλα, η οποία έγραψε μια αποχαιρετιστήρια επιστολή στους μαθητές της λίγο πριν πεθάνει, θάφτηκε σε ένα φέρετρο που ήταν καλυμμένο με τα σχέδιά τους.
Η Sue East, από το Bath της Αγγλίας, ήταν μόλις 58 όταν πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου μετά από μια σύντομη μάχη με τον καρκίνο.
Λίγο πριν πεθάνει, έγραψε μια αποχαιρετιστήρια επιστολή προς τους μαθητές της για να τους πει ότι «πρόκειται να πεθάνει σύντομα» και να τους ευχαριστήσει για τη «χαρά και τη φιλία τους».
Στο τέλος της επιστολής της, στην οποία σύγκρινε τη ζωή με παραμύθι, έγραψε: “Ποτέ να μην ξεχνάμε ότι παντού υπάρχει νεραϊδόσκονη, σε κάθε κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη είναι.”
Και χθες, σχεδόν 700 μαθητές, γονείς, πρώην μαθητές και μέλη του προσωπικού παρευρέθηκαν στο νεκροταφείο του Bath για να αποχαιρετήσουν την αγαπημένη τους δασκάλα και συνάδελφο.
Οι μαθητές του σχολείου τραγουδούσαν στην κηδεία και κάλυψαν το φέρετρό της με ζωγραφιές με νεράιδες, πεταλούδες, καρδιές και ουράνια τόξα.
Ο φόρος τιμής που απέδωσαν οι μαθητές δηλώνει ότι αγαπούσαν πραγματικά τη δασκάλα τους, την οποία περιέγραψαν ως την καλύτερη και πιο στοργική δασκάλα που είχαν ποτέ.
Και οι συνάδελφοί της την χαρακτήρισαν ως «μία εξαιρετική φίλη και συνάδελφο».
Τα τρία παιδιά της κ. East, ο John, η Susannah και ο Josiah East, διάβασαν τη νεκρολογία στη μητέρα τους, μαζί με τις νεκρολογίες που έγραψαν τα μέλη του προσωπικού και οι στενοί της φίλοι.
Ο μεγαλύτερος γιος της, ο John, είπε πως η μητέρα του συνήθιζε ν’ αναφέρει τα παιδιά ως «πλάσματα».
“Η μαμά ζούσε ελεύθερα και ανιδιοτελώς. Είμαι ευγνώμων που είχαν την άνευ όρων αγάπη της. Η μαμά δεν μας αγαπούσε απλά, αγαπούσε όλα τα «πλάσματα» με τα οποία συνεργάστηκε.”
“Σήμερα είναι όλα εδώ για να αποτίσουν φόρο τιμής στη ζωή της μαμάς μας.”
Η κόρη της, Susannah, είπε: “Η μητέρα μας, μας έλεγε να μη φοβόμαστε το θάνατο και πως υπάρχει νεραϊδόσκονη ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.”
“Σε αγαπώ ως τον ουρανό, μανούλα μου. Μου λείπεις. Ανυπομονώ να σε δω ξανά…”
Και ο μικρότερος γιος της, Josiah, είπε: “Μεγάλωσε τρία παιδιά και ήταν παράλληλα αφοσιωμένη στη δουλειά της ως δασκάλα.”
“Μας δίδαξε ότι η μάθηση είναι πιο σημαντική από τις εξετάσεις και τους αριθμούς.”
“Μας δίδαξε πώς να ζούμε τη ζωή και να δεχτούμε το θάνατο.”
Και οι διευθυντές της κ. East, ο Tam Stephen και ο Jayne Rochford-Smith, αναφέρθηκαν με τα καλύτερα λόγια στη συνάδελφο και φίλη τους.
“Δεν έχει δημιουργήσει μόνο ένα υπέροχο σχολείο, έχει καλλιεργήσει και έχει εμπνεύσει μια ολόκληρη κοινότητα,” είπε ο κος Stephen.
“Η Sue ήταν μία εξαιρετική φίλη και συνάδελφος. Ήταν ένας λαμπρός άνθρωπος, δημιουργικός, που πάλευε για την διαφορετικότητα και την ισότητα.”
“Το φέρετρό της ήταν στολισμένο με ζωγραφιές με νεράιδες, πεταλούδες και ουράνια τόξα από τους μαθητές της, παλιούς και νέους, οι οποίοι τραγούδησαν στην κηδεία της τα αγαπημένα τους τραγούδια…”
.