Ευρυαγγείες: Υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία αλλά απαιτεί ειδικό γιατρό.

«Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η κλινική εξέταση των ευρυαγγειών από τον αγγειοχειρουργό, προκειμένου να  διαγνώσει πιθανή σύνδεσή τους με τυχόν πρόβλημα πιο μεγάλων κεντρικών φλεβικών κλάδων, παρά το γεγονός ότι η παρουσία τους είναι κάτι περισσότερο από εμφανής, προκειμένου να επιλεγεί η προσωποποιημένη για κάθε ασθενή, κατάλληλη και αποτελεσματική θεραπεία τους», επισημαίνει ο Αγγειοχειρουργός Αλέξανδρος Ματθαίου, τονίζοντας συγχρόνως πως «σαφώς δεν πρέπει να αγνοηθεί και η αντιαισθητική εικόνα ενός ποδιού με ευρυαγγείες που είναι δυνατόν να επηρεάσουν την αυτοεκτίμηση ενός ασθενούς».

Η διαφορά τους από τους κιρσούς είναι ότι έχουν μικρή διάμετρο και εντοπίζονται πολύ κοντά στην επιφάνεια του δέρματος, κατά κανόνα στα πόδια αλλά και το πρόσωπο, είναι εξαιρετικά συχνές και αποτελούν ένδειξη φλεβικής ανεπάρκειας πρώτου βαθμού, ενώ είναι δυνατόν να συνδυάζονται με τους κιρσούς.

«Οι ευρυαγγείες είναι διατεταμένες φλέβες και ουσιαστικά αποτελούν παθολογικές φλέβες, των οποίων οι βαλβίδες έχουν υποστεί βλάβη, με αποτέλεσμα το αίμα να ρέει σε κατεύθυνση αντίθετη από την φυσιολογική και σε μεγαλύτερο όγκο οδηγώντας στη διάτασή τους. Ενώ προέχει η αντιαισθητική εικόνα των ποδιών, εντούτοις είναι δυνατόν να υπάρχουν και συμπτώματα, όπως βάρος στα πόδια, κνησμός, καύσος και σπανιότερα πόνος στους αστραγάλους, με τον ασθενή το πρωί να αισθάνεται καλύτερα ενώ κατά την διάρκεια της ημέρας τα συμπτώματα επιδεινώνονται σταδιακά μέχρι το βράδυ», συμπληρώνει ο κ. Ματθαίου.

Η θεραπεία

Εκτός από την απαραίτητη εξειδίκευση στη διάγνωση των ευρυαγγειών, εξειδικευμένη πρέπει να είναι και η θεραπεία τους, καθώς ενώ θεωρητικά συνεπάγονται φλεβική ανεπάρκεια πρώτου βαθμού, αποδεικνύονται δύσκολες στην αντιμετώπισή τους. Αυτό, δείχνει την ανάγκη για την όσο το δυνατόν έγκαιρη θεραπεία τους, η οποία συνήθως περιλαμβάνει ενέσεις σκληρυντικού αφρού σε συνδυασμό με δερματικό λέιζερ που πραγματοποιούνται με απλή επίσκεψη στο ιατρείο, με μέσο όρο 3-4 συνεδρίες για κάθε πόδι, με τον ασθενή να συνεχίζει κανονικά τη δραστηριότητά του μετά από κάθε συνεδρία.

ΠΗΓΗ: www.iatropedia.gr