” Οι ψυχές των ανθρώπων δεν είναι χώρος αναμονής. “
Η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι αεροδρόμιο. Δεν μπορείτε να έρχεστε και να φεύγετε όποτε θέλετε. Η ψυχή του ανθρώπου είναι ιερή. Δεν μπορείτε να μπαίνετε μέσα με τα λερωμένα σας παπούτσια και να στρογγυλοκάθεστε όποτε σας αρέσει και ύστερα να ζητάτε να σας τα καθαρίσουνε πριν φύγετε. Όχι, δεν θα έρχεστε ακάλεστοι. Θα κοιτάτε πρώτα το ρολόι σας. Θα ρωτάτε. Δεν είναι χώρος αναμονής η ψυχή. Να περνάτε την ώρα σας και να δροσίζεστε για να φύγετε. Θα προσέχετε, όπως προσέχετε όταν μπαίνετε σε έναν ναό. Θα είστε καθαροί και σίγουροι ότι εκεί που θα μπείτε δεν θα πληγώσετε κανέναν. Θα φοράτε τα καλά σας για να μπείτε σε μια ψυχή μέσα. Θα ντύνεστε σαν Κυριακάτικο πρωινό.
Θα είστε διάφανοι και ειλικρινής. Αλλιώς μην μπαίνετε στον κόπο να ακουμπήσετε πάνω σε έναν άνθρωπο τα βρώμικα χέρια σας. Μην περιμένετε να σας εξαγνίσει η καλοσύνη του. Ούτε η αντοχή του την ανεπάρκεια σας. Να πλησιάζετε με ντροπή τον καθένα, αλλιώς να τον αφήνετε στην ησυχία του. Δεν σας ζήτησε να γίνετε ο ήρωας του, μην γίνεστε ούτε ο δήμιος του. Αφήστε ήσυχες τις ψυχές των ανθρώπων.
Δεν είναι πέτρα η ψυχή. Οι ιστοί της αρρωσταίνουν και αιμορραγούν. Και εσείς δεν είσαστε ικανοί να σταματήσετε αυτό το βάσανο, ούτε καν να τρέξετε να φέρετε μια γάζα να ακουμπήσετε πάνω στην πληγή αυτή. Πόσο μάλλον να την γιατρέψετε.
Μπέττυ Κούτσιου