Τι πραγματικά κάνει η νόσος του Αλτζχάιμερ στον εγκέφαλο;
Τι προκαλεί τη νόσο του Αλτσχάιμερ;
Σύμφωνα με πηγές του Αμερικανικού Συλλόγου της νόσου του Αλτσχάιμερ, η ασθένεια αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων και δεν προκαλείται από μια μεμονωμένη αιτία. Ωστόσο, οι ειδικοί συμφωνούν ότι το Αλτσχάιμερ πηγάζει από την ανώμαλη συσσώρευση πλακών (συσσώρευση θραυσμάτων αμυλοειδούς βήτα πρωτεΐνης) μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο. Μέσα από το κάθε στάδιο του Αλτσχάιμερ, μπερδεμένα κομμάτια από αυτές τις πλάκες καταστρέφουν περισσότερα κύτταρα του εγκεφάλου, προκαλώντας τελικά μοιραία βλάβη.
Τα στάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ
Το πρώιμο στάδιο
Τα πρώιμα στάδια της νόσου μπορεί να ξεκινήσουν 20 χρόνια ή περισσότερα πριν από τη διάγνωση. Σε αυτό το σημείο, οι πλάκες και οι “ενώσεις” του εγκεφάλου αρχίζουν να σχηματίζονται σε μέρη του, που αφορούν στη μάθηση, τη μνήμη, τη σκέψη και τον σχεδιασμό. Δυστυχώς, οι ιατρικές εξετάσεις δε μπορούν ακόμα να ανιχνεύσουν το Αλτσχάιμερ στα αρχικά του στάδια.
Ήπιο έως μέτριο στάδιο
Η νόσος Αλτσχάιμερ εξελίσσεται σε μέτρια στάδια, καθώς όλο και περισσότερες πλάκες και “ενώσεις” αναπτύσσονται σε περιοχές του εγκεφάλου, που είναι σημαντικές για τη μνήμη, τη σκέψη και τον προγραμματισμό, και κατόπιν εξελίσσονται σε τομείς που επηρεάζουν την ομιλία. Αυτές οι αλλαγές προκαλούν αισθητή απώλεια μνήμης, σύγχυση και προβλήματα επικοινωνίας που μπορούν να επηρεάσουν τις δραστηριότητες ενός ατόμου και την προσωπική του ζωή. Συχνά, το Αλτσχάιμερ διαγιγνώσκεται σε αυτό το στάδιο.
Τα ήπια έως μέτρια αυτά στάδια της νόσου μπορεί να διαρκέσουν από 2 έως 10 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, το άτομο μπορεί να δυσκολευτεί να αναγνωρίσει τους φίλους και τα μέλη της οικογένειάς του ενώ μπορεί επίσης αντιμετωπίσει προβλήματα και αλλαγές στη συμπεριφορά του.
Προχωρημένο στάδιο
Το πιο σοβαρό στάδιο της νόσου του Ατσχάιμερ μπορεί να διαρκέσει 1 έως 5 έτη. Σε αυτό το στάδιο το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού περιβλήματος του εγκεφάλου, που οι επιστήμονες έχουν χαρτογραφήσει τη σκέψη, τη μνήμη, την κίνηση και άλλες λειτουργίες, έχει μόνιμη βλάβη.
Η εξόντωση των κυττάρων προκαλεί τη συρρίκνωση του εγκεφάλου και σε αυτό το σημείο, ο ασθενής δε μπορεί πλέον να αναγνωρίσει τους φίλους και την οικογένειά του ενώ πολύ πιθανό είναι να έχει χάσει την ικανότητά του να επικοινωνεί και να φροντίζει τον εαυτό του.