«Τεράστια απειλή για τον πλανήτη» η ανθεκτική ελονοσία
Ελονοσία ανθεκτική στο καλύτερο φάρμακο εναντίον της εντοπίστηκε στα σύνορα της Μιανμάρ με την Ινδία και πλέον αποτελεί «τεράστια απειλή για την παγκόσμια υγεία», προειδοποιεί διεθνής ομάδα επιστημόνων.
Η ανθεκτική στην αρτεμισινίνη ελονοσία πρωτοεμφανίστηκε το 2008 στα σύνορα Ταϋλάνδης-Καμπότζης, εξαπλώθηκε στο Λάος, το Βιετνάμ και την Μιανμάρ (ή Μπούρμα) και τώρα δείχνει έτοιμη να εισέλθει στην δεύτερη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, την Ινδία των 1,2 δισεκατομμυρίων κατοίκων.
Όπως γράφουν οι ειδικοί στην επιθεώρηση «Lancet Infectious Diseases», εξέτασαν δείγματα αίματος από 940 πάσχοντες από ελονοσία από 55 περιοχές της Μιανμάρ, διαπιστώνοντας πως η ανθεκτική μορφή της νόσου είναι εκτεταμένη.
Μάλιστα, ανθεκτικά βακτήρια εντοπίσθηκαν σε δείγματα που προέρχονταν από την περιοχή Σαγκάινγκ που βρίσκεται 25 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ινδία.
Το γεγονός αυτό, γράφουν οι επιστήμονες, είναι «ανησυχητικό» και απειλεί να ακυρώσει όλη την πρόοδο που έχει γίνει στην αντιμετώπιση της ελονοσίας την τελευταία 15ετία και χάρη στην οποία μειώθηκαν σχεδόν κατά το ήμισυ οι θάνατοι από τη νόσο (είναι πλέον περίπου 584.000 ετησίως).
Η ελονοσία είναι μία παρασιτική νόσος που μεταδίδεται με το δάγκωμα των κουνουπιών. Αντιμετωπίζεται με συνδυασμό ειδικών φαρμάκων, στα οποία όμως το παράσιτο μπορεί να αναπτύξει αντοχή με το πέρασμα του χρόνου.
Ειδικά στην Ασία, από τη δεκαετία του ’50 έχει καταγραφεί αντοχή στο ανθελονοσιακό χλωροκίνη, από τη δεκαετία του ’90 στην σουλφαδοξίνη και την πυριμεθαμίνη, και τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται αντοχή στην αρτεμισινίνη, η οποία επί δεκαετίες εθεωρείτο το καλύτερο φάρμακο εναντίον της, γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς».
«Η αντοχή στην αρτεμισινίνη είναι πλέον εμφανής σε όλη τη νοτιοανατολική Ασία και έφτασε κοντά στα σύνορα με την Ινδία, γεγονός που συνιστά σαφή απειλή», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τσαρλς Γούντροου, από την Ερευνητική Μονάδα Τροπικής Ιατρικής MORU του Πανεπιστημίου Mahidol και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, στην Ταϊλάνδη.
Και πρόσθεσε πως ο ρυθμός εξάπλωσης της ανθεκτικής ελονοσίας την τελευταία επταετία είναι ταχύτερος από τον ρυθμό εφαρμογής μέτρων αναχαίτισης του προβλήματος ή τον ρυθμό εισαγωγής νέων ανθελονοσιακών φαρμάκων.
Πηγή : Web Only tanea.gr