Newsitamea.gr
ΠΑΙΔΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Στους γονείς που αναρρώνουν: 5 τρόποι για να αγαπάτε τα παιδιά σας ανεξάρτητα από τον εθισμό σας

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

Από τότε που ήπια τελευταία φορά, έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια. Ο δρόμος από τον εθισμό στην ανάρρωση είναι ταυτόχρονα ένα επίπονο και αισιόδοξο ταξίδι. Και παρόλο τον πόνο, είμαι χαρούμενη γι’ αυτό που είμαι σήμερα.

Όμως, αυτό που με φοβίζει ακόμη και σήμερα είναι η πιθανή επίπτωση αυτής της κατάστασης στα παιδιά μου.

Σε μία κλινική αναφορά από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων (1), ο εθισμός των γονιών στις ουσίες έχει ανεπιθύμητα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στα παιδιά :

– στην πνευματική υγεία

– στη συναισθηματική σταθερότητα

– στη σχολική επίδοση

– στον εθισμό

Σε μία έρευνα αναφέρεται ότι τα παιδιά με ιστορικό εθισμού στην οικογένειά τους έχουν 8 φορές περισσότερες πιθανότητες να γίνουν χρήστες ουσιών στην ενήλικη ζωή τους (2). Και καθώς αυτός ο εθισμός βρίσκεται σε συνδυασμό με μία γενετική προδιάθεση για κατάθλιψη που έχει επηρεάσει την οικογένειά μου για γενιές, προσεύχομαι έτσι ώστε τα παιδιά μου να μην έχουν και αυτά την ίδια ατυχία στη ζωή.

Παρακάτω παραθέτω κάποιες συμβουλές – πράγματα που έχω μάθει μέσα από την περιπέτειά μου:

  1. Να είστε ειλικρινείς για το παρελθόν σας. Το ότι βρίσκεστε σε φάση ανάρρωσης θα σας κάνει να αισθανθείτε ότι βρίσκεστε σε ταπεινωτική θέση εάν είστε ειλικρινείς για το παρελθόν σας. Δεν είναι εύκολο να ξύνει κανείς παλιές πληγές και να θυμάται τα ευαίσθητα σημεία του αναμοχλευθέντα μαζί με αισθήματα ενοχής. Ούτε είναι εύκολο να ανασκαλεύει κανείς τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος του. Και δεν σας συνιστώ να το κάνετε όλο αυτό μόνοι σας. Ελάτε σε επαφή με έναν καλό θεραπευτή, μία ομάδα υποστήριξης ή διαδικτυακή ομάδα αποτοξίνωσης, κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης φάσης της ανάρρωσής σας. Κατά κάποιο τρόπο, ανακαλύπτοντας την αιτία του πόνου, συνειδητοποιούμε τα κίνητρα πίσω από τη συμπεριφορά μας. Και έτσι, μπορούμε να παραδεχτούμε τα λάθη μας και να ζητήσουμε από τα παιδιά μας να μας συγχωρέσουν.
  2. Αφήστε τα να εκφραστούν. Τα παιδιά ίσως να δυσκολεύονται να εκφράσουν τα αισθήματά τους σχετικά με τον εθισμό και την αποτοξίνωση. Κάνετέ τα να αισθανθούν άνετα και κάνετέ τα ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, έτσι ώστε να τα ενθαρρύνετε να μιλήσουν. Κατά τη διάρκεια των λίγων μηνών της ανάρρωσής μου, ο γιος μου φαινόταν σαν να ήθελε κάτι να μου πει αλλά δεν μπορούσε να βρει τις λέξεις. Τον ρώτησα τι σκεφτόταν. Έπειτα από λίγη σκέψη, μου είπε ότι μπορούσε να με συγχωρέσει αλλά δεν μπορούσε να ξεχάσει. Παρόλο που πληγώθηκα που τον άκουσα να εκφράζει τον πόνο του, ήταν σημαντικό και για τους δυο μας.
  1. Αφήστε το χρόνο να θεραπεύσει. Στην αρχή της ανάρρωσής μου, συνειδητοποίησα πως τα παιδιά μου ήταν πληγωμένα και θυμωμένα για την απουσία μου, όταν ήμουν στα χειρότερά μου. Είχαν αντιδραστική συμπεριφορά και το κατανοώ. Κατά τη διάρκεια της απουσίας μου, η γνώμη μου δεν είχε καμία αξία καθώς βασίζονταν αλλού. Και αυτό διήρκεσε μέχρι που ξανακέρδισα την εμπιστοσύνη τους με υπομονή και κατανοώντας ότι η θεραπεία χρειάζεται χρόνο.
  1. Να είστε παρόντες στη ζωή τους. Το ότι είμαι παρούσα στη ζωή των παιδιών μου είναι ένα υπέροχο δώρο που συνεχίζει να είναι αποδοτικό. Καθώς ο γιος μου παίζει στο γήπεδο, βλέπω τη χαρά στα μάτια του επειδή είμαι εκεί και τον παρακολουθώ. Αφού τον βοηθώ με τα μαθήματα, με αγκαλιάζει επειδή ήμουν εκεί. Νιώθω πως αυτές οι στιγμές της απλής παρουσίας μου είναι που κάνουν τη διαφορά.
  1. Χαρείτε το παρόν. Για σχεδόν δύο χρόνια, ένιωθα πως δεν υπήρχα σχεδόν σαν άνθρωπος. Και ακόμη χειρότερα, ένιωθα πως δεν συνεισέφερα τίποτα ως γονιός. Πιστεύω πως η μητρότητα είναι μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες της ζωής και αυτό με κάνει να αισθάνομαι κομμάτια κάθε φορά. Όμως, εάν συνδέσω τη ντροπή εκείνη με αυτό που είμαι τώρα, μειώνω την πιθανότητα να αγαπήσω τα παιδιά μου, παρά τον πόνο. Γι’ αυτό, σας συμβουλεύω από τα βάθη της καρδιάς μου να μην ξεχάσετε ποτέ το χρόνο που χάσατε με τα παιδιά σας. Αλλά χαρείτε το τώρα. Εν ριπή οφθαλμού, τα παιδιά θα φύγουν και θα ζήσουν τη δική τους ζωή. Όμως, έχουμε να εκπληρώσουμε τόσα πράγματα και να δημιουργήσουμε τόσες αναμνήσεις πριν τα αποχαιρετήσουμε και τα παρακολουθήσουμε να ανοίγουν τα φτερά τους.

Θα είναι αυτό αρκετό; Μόνο ο χρόνος θα πει.

Αλλά, ίσως, η δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης που έχουμε για τα παιδιά μας είναι αρκετή για να θεραπεύσει τον πόνο…. Και να αλλάξει τον προκαθορισμένο ρου των γεγονότων.

Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα

Πηγή κειμένου και εικόνας themighty.com

Πηγές 1) Pediatrics July 2016 From the American Academy of PediatricsClinical Report
(2) Merikangas, K. R., Stolar, M., Stevens, D. E., Goulet, J., et al., Familial transmission of substance use disorders.Arch Gen Psychiatry, 1998. 55(11): p. 973-9.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κρίση στον γάμο μετά το 1ο παιδί: γιατί συμβαίνει και πώς να την προλάβετε

Efi Nika

10 πράγματα που κάνουν τα ευτυχισμένα ζευγάρια πριν πάνε για ύπνο

Newsitamea@

Υπεραναλύεις τα πάντα; Τότε, χάνεις αυτές τις 4 χαρές στη ζωή

Efi Nika