Το πολύ σκληρό νερό μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο για έκζεμα στην βρεφική ηλικία, σύμφωνα με μία νέα βρετανική μελέτη.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο King’s College στο Λονδίνο (KCL) ανέλυσαν δείγματα νερού από τα σπίτια 1.300 οικογενειών που είχαν μωρά ηλικίας τριών μηνών και εξέτασαν τα μωρά, διαπιστώνοντας πως όσα ζούσαν σε σπίτι όπου το νερό είχε υψηλή σκληρότητα, διέτρεχαν αυξάνει κατά σχεδόν 90% υψηλότερο κίνδυνο να πάσχουν από δερματικό έκζεμα.
Το έκζεμα είναι μία δερματοπάθεια που προσβάλλει περίπου ένα στα πέντε βρέφη και προκαλεί ξηρότητα, φλεγμονή και έντονο κνησμό (φαγούρα) στο δέρμα.
Οι παράγοντες που το πυροδοτούν πιστεύεται ότι είναι η διαταραχή στο φραγμό του δέρματος και το ξηρό δέρμα, που εν μέρει οφείλονται σε γενετική προδιάθεση, κατά τον δερματολόγο Μάρκο Μιχελάκη.
«Ο δερματικός φραγμός είναι ένα προστατευτικό στρώμα που αποτελεί τμήμα της επιδερμίδας και προφυλάσσει το δέρμα από την απώλεια νερού και την εισβολή μικροοργανισμών» εξηγεί.
«Εκτός από τους γενετικούς παράγοντες, στη διαταραχή αυτού του φραγμού μπορεί να συμβάλλουν και περιβαλλοντικοί, στους οποίους ενδέχεται να συμπεριλαμβάνεται η σκληρότητα και το χλώριο του οικιακού νερού, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες της τελευταίας δεκαετίας.
»Ωστόσο τα ευρήματα αυτά στα βρέφη δεν είναι οριστικά και η έρευνα συνεχίζεται. Αν όμως επιβεβαιωθούν αυτά τα πρώτα ευρήματα, μπορεί οι επόμενες γενιές να προστατευθούν από μεγάλη ταλαιπωρία».
Πιο καλά τεκμηριωμένο είναι ότι η σκληρότητα του νερού μπορεί να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα στην δερματίτιδα εξ επαφής (είναι μια μορφή εκζέματος) των παιδιών σχολικής ηλικίας, προσθέτει ο δρ Μιχελάκης. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι τα μέταλλα που περιέχει το σκληρό νερό μειώνουν τα επίπεδα υγρασίας στο δέρμα και έτσι ευνοούν την ξηρότητα και τη φλεγμονή.
Η σκληρότητα του νερού εκφράζει την συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου, και εξαρτάται από τα πετρώματα από τα οποία έχει περάσει το νερό. Το σκληρό νερό δεν αφρίζει καλά όταν χρησιμοποιείται μαζί με σαπούνι για πλύσιμο, αφήνει λευκά αποθέματα (πουρί) στην εσωτερική επιφάνεια οικιακών ειδών και συσκευών (π.χ. γίνονται άσπρες οι κατσαρόλες), καθώς και στις βρύσες, ενώ κάνει τα ρούχα σκληρά.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Αλλεργίας & Κλινικής Ανοσολογίας» (JACI).
Όπως γράφουν οι ερευνητές του KCL, εξέτασαν την περιεκτικότητα του νερού στα σπίτια των βρεφών σε άλατα και σε χλώριο, ενώ τα υπέβαλλαν σε κλινική εξέταση για ατοπική δερματίτιδα (παιδικό έκζεμα) και αξιολόγησαν τη λειτουργία του δερματικού φραγμού τους, μετρώντας την απώλεια νερού μέσω της επιδερμίδας (TEWL) στο υγιές (μη ατοπικό) δέρμα του μπράτσου τους.
Τα υπέβαλλαν επίσης σε εξετάσεις για μεταλλάξεις του γονιδίου FLG το οποίο κωδικοποιεί μία σημαντική πρωτεΐνη του δερματικού φραγμού. Οι μεταλλάξεις αυτές οδηγούν σε διαταραχή του δερματικού φραγμού, η οποία πιστεύεται ότι επιτρέπει στα αλλεργιογόνα να εισβάλλουν στο δέρμα και να προδιαθέσουν το σώμα προς μία αλλεργική αντίδραση.
Τέλος, ρώτησαν τους γονείς των παιδιών για το αν χρησιμοποιούν αποσκληρυντικό νερού στο σπίτι, τη συχνότητα με την οποία έκαναν μπάνιο τα μωρά, τα είδη των προϊόντων μπάνιου (π.χ. σαπούνια, αφρόλουτρα) που χρησιμοποιούσαν, καθώς και το αν χρησιμοποιούσαν μαλακτικό στα ρούχα.
Η ζωή σε ένα σπίτι με πολύ σκληρό νερό συνδέθηκε με αύξηση έως 87% του κινδύνου να έχει το μωρό έκζεμα, ανεξάρτητα από την περιεκτικότητα του νερού σε χλώριο. Ο κίνδυνος ήταν πιο μεγάλος στα μωρά που έφεραν μεταλλάξεις του γονιδίου FLG, αν και η διαφορά δεν ήταν στατιστικώς σημαντική.
Οι τυχόν συσχετίσεις με τη συχνότητα του μπάνιου, τη χρήση σαπουνιών και σαμπουάν, και τις συνήθειες φροντίδας του δέρματος και υγιεινής δεν θεωρήθηκαν αξιόπιστες.
Οι ερευνητές προγραμματίζουν τώρα νέες μελέτες στις οποίες θα εξετάσουμε αν η εγκατάσταση ενός αποσκληρυντικού συστήματος στα σπίτια παιδιών υψηλού κινδύνου για έκζεμα κατά την εποχή της γέννησης, μπορεί να τα προστατεύσει από αυτή τη δερματοπάθεια, καθώς και αν η μείωση των επιπέδων χλωρίου στο νερό παρέχει πρόσθετο όφελος.
Πηγή : tanea.gr