Είναι επίσημο: η κακοκεφιά, η γκρίνια και εν τέλει η δυστυχία του/της συντρόφου μας μπορεί στ’ αλήθεια να μας αρρωστήσει.
Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας μελέτης του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, η οποία βασίσθηκε στην παρακολούθηση επί έξι χρόνια σχεδόν 2.000 ζευγαριών, ηλικίας άνω των 50 ετών.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον ψυχολόγο δρα Μπιλ Τσόπικ, επίκουρο καθηγητή Συμπεριφορικής Επιστήμης στο Μίσιγκαν, ζήτησαν από τα ζευγάρια να απαντήσουν σε ερωτήματα για το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή τους, την κατάσταση της υγείας τους (π.χ. αν έπασχαν από χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης), την ευκολία ή δυσκολία με την οποία έκαναν καθημερινές δουλειές (π.χ. ντύσιμο, πλύσιμο) και πόσο γυμνάζονταν.
Η ανάλυση των απαντήσεών τους έδειξε ότι η ευτυχία του ενός συντρόφου ασκεί άμεσο αντίκτυπο στην υγεία του ετέρου ημίσεώς του άλλου.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι «ακόμα και αν κάποιος είναι ο ευτυχέστερος άνθρωπος επί γης, η υγεία του υπονομεύεται όταν ο/η σύντροφός του είναι δυστυχισμένος», δήλωσε ο δρ Τσόπικ.
Αντιθέτως, όταν το ταίρι μας είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο, η υγεία μας τείνει να είναι σε καλύτερη κατάσταση ακόμα κι αν οι ίδιοι είμαστε γκρινιάρηδες και κακόκεφοι.
«Οι συμμετέχοντες με ευτυχισμένους συντρόφους είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν καλή υγεία, να παρουσιάζουν λιγότερα σωματικά προβλήματα και να γυμνάζονται συστηματικά, σε σύγκριση με όσους ζούσαν με δυστυχισμένους συντρόφους – και τα ευρήματα αυτά ίσχυαν ακόμα και όταν λάβαμε υπ’ όψιν διάφορες καταστάσεις της ζωής που μπορεί να μας κάνουν δυστυχισμένους», είπε ο δρ Τσόπικ.
«Επιπλέον, οι επιδράσεις της ευτυχίας (ή της δυστυχίας) του ενός συντρόφου στον άλλο δεν έφθιναν με το πέρασμα του χρόνου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ασκούν μακροπρόθεσμα οφέλη (ή ζημίες) στην υγεία».
Πολλές μελέτες κατά το παρελθόν έχουν δείξει ότι η ευτυχία κάνει καλό στην υγεία του ατόμου που τη νιώθει ενώ η δυστυχία την βλάπτει. Η νέα μελέτη, όμως, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Health Psychology», δείχνει ότι επηρεάζει και την υγεία όποιου ζει μαζί του.
Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι γνωστό αλλά μπορεί να παίζουν ρόλο τα πάντα – από το στρες που προκαλείται στη σχέση και την υιοθέτηση κακών συνηθειών (π.χ. τσιγάρο, ποτό) για την αντιμετώπισή του έως τους συνεχείς καυγάδες και την απώλεια ενδιαφέροντος για φροντίδα του εαυτού που συμπεριλαμβάνει την παραμέληση του περιοδικού προληπτικού ελέγχου (τσεκ απ).
Πηγή : tanea.gr