Οι σχέσεις των ανθρώπων με τα παιδιά τους και τους συντρόφους τους μπορεί να επιδρά καθοριστικά στην πιθανότητα εκδήλωσης άνοιας, υποστηρίζουν βρετανοί ερευνητές.
Συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι που έχουν σχέση κατανόησης και υποστήριξης με τα ενήλικα παιδιά τους είναι λιγότερο πιθανό να εκδηλώσουν άνοια, ενώ το αντίθετο αποτέλεσμα συνεπάγεται μια κακή σχέση με τα παιδιά και τον/την σύντροφο και άλλα άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος.
Οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση της οικογενειακής σχέσης στον κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας, μελετώντας στοιχεία που είχαν συλλεχθεί την περίοδο 2002-2012 και αφορούσαν πάνω από 10.000 άνδρες και γυναίκες, 50 ετών και άνω. Οι συμμετέχοντες δεν είχαν άνοια στην αρχή της μελέτης.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια περιγράφοντας αναλυτικά την υποστήριξη που ελάμβαναν ή όχι, από τουλάχιστον μια βασική τους σχέση, όπως με τα ενήλικα παιδιά τους, του συντρόφους, τους φίλους και/ή τους στενούς συγγενείς, όπως ξαδέρφια, αδέρφια, γονείς και/ή εγγόνια.
Τα ερωτηματολόγια συμπληρώνονταν ανά διετία και παράλληλα οι ερευνητές κατέγραφαν όλες τις νέες περιπτώσεις άνοιας, ενώ αξιολογούσαν και τις κοινωνικές σχέσεις από αρνητικές έως θετικές σε μια κλίμακα από το 1 έως το 4.
Μέχρι το τέλος της μελέτης, το 3,4% των συμμετεχόντων (190 άνδρες και 150 γυναίκες) είχαν εκδηλώσει κάποια μορφή άνοιας.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι όσοι λάμβαναν υποστήριξη από τα ενήλικα παιδιά τους είχαν μειωμένο κίνδυνο άνοιας. Για κάθε μια μονάδα αύξησης της υποστήριξης από τα παιδιά ο κίνδυνος άνοιας μειωνόταν κατά μέσο όρο κατά 17%. Και ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 31% για κάθε μονάδα αύξησης του σκορ αρνητικής κοινωνικής υποστήριξης.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η κοινωνική υποστήριξη προάγει τις υγιεινές συμπεριφορές, όπως μια δραστήρια ζωή, ενώ μια αρνητική σχέση αποθαρρύνει τις καλές επιλογές ενώ προκαλεί και στρες.
Τα στοιχεία δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Alzheimer’s Disease.
ΠΗΓΗ: www.onmed.gr