Πότε χρειάζεται θεραπεία μετά το τεστ Παπ
Εκατομμύρια γυναίκες έχουν σωθεί από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας χάρη στο τεστ Παπ, μια απλή και ανώδυνη εξέταση που συνιστάται σε κάθε σεξουαλικώς ενεργή γυναίκα.
Τί σημαίνουν, όμως, τα αποτελέσματά του και πότε απαιτείται περαιτέρω θεραπεία;
«Εξαρτάται από την κατάσταση των κυττάρων, τα οποία μπορεί να είναι φυσιολογικά, να έχουν χαμηλού βαθμού αλλοιώσεις (low grade SIL ή LGSIL), σοβαρού βαθμού αλλοιώσεις (high grade SIL ή HGSIL) ή να είναι καρκινικά» απαντά ο καθηγητής της Μαιευτικής & Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δρ Ευάγγελος Παρασκευαΐδης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Κολποσκόπησης & Παθολογίας Τραχήλου.
«Οταν βρεθούν καρκινικά κύτταρα, απαιτείται άμεση θεραπεία. Οταν οι κυτταρολογικές αλλοιώσεις είναι σοβαρού βαθμού, απαιτείται περαιτέρω έλεγχος ο οποίος παραδοσιακά γίνεται με την κολποσκόπηση. Οι χαμηλού βαθμού κυτταρολογικές αλλοιώσεις, τέλος, έχουν υποκατηγορίες».
* Η πρώτη υποκατηγορία είναι οι απλές HPV κυτταρολογικές αλλοιώσεις για τις οποίες συνήθως συνιστάται παρακολούθηση ανά εξάμηνο.
* Η δεύτερη υποκατηγορία είναι οι HPV κυτταρολογικές αλλοιώσεις που συνοδεύονται από χαμηλού βαθμού δυσπλασία (το λεγόμενο CIN1). Το CIN1 είναι η πιο ήπια μορφή προκαρκινικής αλλοίωσης, η οποία στο 90% των περιπτώσεων παραμένει στάσιμη και εν συνεχεία ατροφεί ή υποχωρεί από μόνη της και μόνο στο 10% υπάρχει περίπτωση να εξελιχθεί έπειτα από πολλά χρόνια σε σοβαρού βαθμού αλλοίωση ή και καρκίνο.
* Η τρίτη και η τέταρτη υποκατηγορίες είναι οι HPV κυτταρολογικές αλλοιώσεις που συνοδεύονται από μέτριου και σοβαρού βαθμού δυσπλασία (CIN2 και CIN3 αντίστοιχα) και οι οποίες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε καρκίνο αν δεν γίνει θεραπεία (αυτό παρατηρείται στο 20% από τα CIN2 και στο 30%-40% από τα CIN3).
Το πρόβλημα είναι ότι «δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή αξιόπιστα κριτήρια με τα οποία να μπορεί να προβλέψει ο γιατρός σε ποια γυναίκα θα εξελιχθεί και σε ποια όχι» συνεχίζει ο δρ Παρασκευαΐδης. «Ετσι, σε όλες τις γυναίκες με CIN3 γίνεται θεραπεία, ενώ στις γυναίκες με CIN2 το αν και τι είδους θεραπεία θα γίνει εξαρτάται από ορισμένες παραμέτρους, όπως η ηλικία και το αν έχει ολοκληρώσει την οικογένειά της».
Όπως επισημαίνει, οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες είναι εκείνες με τις οποίες αφαιρείται το προσβεβλημένο τμήμα του τραχήλου. Ωστόσο, στις νέες γυναίκες χωρίς παιδιά, οι οποίες έχουν μικρότερο τράχηλο και αργότερα θέλουν να μείνουν έγκυοι, η αφαίρεση αυτή μπορεί να αυξήσει στατιστικώς σημαντικά τον κίνδυνο προωρότητας (γέννηση πριν από την 37η ή ακόμα και πριν από την 30ή εβδομάδα της κυήσεως), καθώς και τον κίνδυνο αποβολής στο δεύτερο τρίμηνο.
«Δυστυχώς, το 80% των γυναικών με παθολογία τραχήλου είναι νεαρές κοπέλες, σε ηλικίες που δεν έχουν κάνει ακόμα παιδιά (κάτω από 30-32 ετών). Ετσι, τις αξιολογούμε με βάση έναν αλγόριθμο που επινοήσαμε και δοκιμάσαμε τα τελευταία οκτώ χρόνια για να αποφανθούμε πόσο κινδυνεύουν να εξελιχθούν», προσθέτει.
Ο αλγόριθμος περιλαμβάνει 14 παραμέτρους που αφορούν τον τρόπο ζωής και το προσωπικό ιστορικό της γυναίκας (π.χ. κάπνισμα, χρήση προφυλακτικών, εμβολιασμός εναντίον του ιού HPV, ηλικία έναρξης σεξουαλικής δραστηριότητας κ.λπ.) και το μοριακό προφίλ του τραχήλου (π.χ. ποιο στέλεχος του HPV φέρει, αν είναι ενεργός η λοίμωξη κ.λπ.).
Ανάλογα με τα ευρήματα του αλγορίθμου λαμβάνεται η απόφαση για το αν και τι είδους θεραπεία θα γίνει.
Αν όμως η γυναίκα με CIN2 (ή και με CIN1 ακόμα) έχει συμπληρώσει την οικογένειά της και είναι μεγάλης ηλικίας, μπορεί να γίνει αμέσως αφαίρεση του προσβεβλημένου τμήματος του τραχήλου.
Tip
Το κλασικό τεστ Παπ πρέπει να γίνεται περίπου 9-10 ημέρες μετά το τέλος της εμμήνου ρύσεως.
Το «υγρό» τεστ Παπ (κυτταρολογία υγρής φάσεως) μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μέρα του κύκλου, αρκεί να μην υπάρχει έμμηνος ρύση.
Πηγή : tanea.gr