Έχετε νιώσει ποτέ την αναπνοή σας να «πιάνεται» όταν έχει πολλή ζέστη και υγρασία; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι: ο συνδυασμός αυτός σε πολλούς ανθρώπους αποδεικνύεται δυσβάσταχτος για το αναπνευστικό.
Αν μάλιστα κάποιος πάσχει από νόσημα των πνευμόνων όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή οι λοιμώξεις των πνευμόνων, τότε η κατάσταση μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Οπως εξηγεί ο δρ Δημοσθένης Μπούρος, καθηγητής Πνευμονολογίας στην Α’ Πνευμονολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Η Σωτηρία», η αναπνοή είναι ο ένας από τους δύο βασικούς μηχανισμούς που διαθέτει ο οργανισμός για να ρυθμίζει την εσωτερική θερμοκρασία του (ο άλλος είναι η εφίδρωση). Ετσι, με κάθε εισπνοή προσλαμβάνουμε οξυγόνο και με κάθε εκπνοή αποβάλλουμε υδρατμούς για να δροσιστεί το σώμα.
Η ζέστη όμως καταπονεί όλο τον οργανισμό και εκείνος, προκειμένου να διατηρήσει σταθερή τη θερμοκρασία του, χρησιμοποιεί πρόσθετη ενέργεια για να το δροσίσει. Αυτή η πρόσθετη δαπάνη ενέργειας αυξάνει αναλογικά τις ανάγκες του σώματος σε οξυγόνο, με συνέπεια να πέφτουν τα επίπεδά του και να νιώθει κανείς ότι του λείπει επειδή δεν αναπνέει καλά.
Επιπλέον, η εισπνοή θερμού αέρα μπορεί να ασκήσει αποξηραντική ή ερεθιστική δράση στους αεραγωγούς οδηγώντας σε βρογχόσπασμο (συστολή των αεραγωγών), ο οποίος μειώνει το μέγεθος του αεραγωγού δυσκολεύοντας τη διέλευση του αέρα και εντείνοντας το αίσθημα της δύσπνοιας.
«Ο διαταραγμένος μηχανισμός ρύθμισης της εσωτερικής θερμοκρασίας του σώματος μπορεί επίσης να παίξει ρόλο στην αντίδραση του αναπνευστικού στη ζέστη» προσθέτει ο καθηγητής.
«Οταν το σώμα δεν μπορεί να δροσιστεί επαρκώς, η συνέπεια είναι υπερθερμία που μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα θερμικά νοσήματα όπως οι κράμπες, η εξάντληση και η θερμοπληξία. Η υπερθερμία προκαλεί αύξηση του καρδιακού παλμού και αυξημένη παροχή αίματος στο δέρμα προκειμένου να διεγερθεί η αποβολή θερμότητας από το σώμα. Αυτό όμως περιορίζει την παροχή οξυγονωμένου αίματος σε ζωτικά όργανα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι πνεύμονες».
Ο υγρός αέρας, από μόνος του, είναι πιο δύσκολο να εισπνευσθεί διότι είναι λιγότερο πυκνός από τον φυσιολογικό αέρα. Ετσι, όλα αυτά μπορεί να έχουν ως συνέπεια αφύσικα γρήγορη ή βαθιά αναπνοή (ταχύπνοια ή υπέρπνοια, αντιστοίχως) που στόχο έχει να αυξηθεί ο αερισμός και να ομαλοποιηθούν τα επίπεδα του οξυγόνου.
Τι να κάνετε
Οι επιδράσεις αυτές είναι πολύ εντονότερες στους πάσχοντες από αναπνευστικά προβλήματα, στους οποίους ήδη οι ανάγκες σε οξυγόνο είναι αυξημένες γι’ αυτό και πρέπει να λαμβάνουν ορισμένα μέτρα όταν έχει πολλή ζέστη, τονίζει ο δρ Μπούρος. Να ποια είναι:
* Τις πολύ ζεστές και υγρές ημέρες, ιδίως όταν υπάρχουν και υψηλά επίπεδα ρύπων στη ατμόσφαιρα, μείνετε στο σπίτι σας εφόσον είναι δροσερό και έχει καλή ποιότητα αέρα (λ.χ. χωρίς καπνούς από τσιγάρα, αρώματα, μυρωδιές από καθαριστικά προϊόντα, μούχλες). Ειδάλλως, πηγαίνετε από νωρίς σε έναν κλιματιζόμενο δημόσιο χώρο.
* Να κρατάτε τα παράθυρα και τις πόρτες κλειστά για να διατηρείτε το σπίτι δροσερό και τους ρύπους μακριά. Να έχετε όμως αναμμένο ανεμιστήρα και το βράδυ, αν έχει δροσιά και τα επίπεδα των ρύπων είναι χαμηλά, ανοίξτε πόρτες και παράθυρα για να αερίσετε και να δροσίσετε το σπίτι.
* Να παίρνετε σωστά τη φαρμακευτική αγωγή σας. Αν έχετε αμφιβολία, συμβουλευθείτε τον πνευμονολόγο σας.
* Να αποφεύγετε τις κοπιώδεις δραστηριότητες όταν νιώθετε πως έχει πολλή ζέστη.
* Ενημερωθείτε από τον γιατρό για τις προειδοποιητικές ενδείξεις (συμπτώματα) αναζωπύρωσης της πνευμονοπάθειάς σας.
* Να πίνετε άφθονα υγρά, κυρίως νερό, να τρώτε ελαφρά και θρεπτικά φαγητά και να φοράτε ελαφρά και δροσερά ρούχα, για να μην υπερθερμαίνεστε.
Πηγή : tanea.gr