Προειδοποίηση: Εξαιτίας της υπερβολικής παραμόρφωσης του παιδιού της ιστορίας, οι αναγνώστες ίσως θεωρήσουν κάποιες από τις εικόνες σκληρές.
Ο Yahya El Jabaly είναι ένα 3χρονο αγόρι που ζει κοντά στο Tangier του Μαρόκο. Όταν γεννήθηκε, κάποια τμήματα του προσώπου του έλειπαν. Εξαιτίας προγεννητικών διαταραχών που παρεμπόδισαν τη συνένωση των οστών του με φυσιολογικό τρόπο, ο Yahya δεν έχει μάτια, άνω γνάθο και στο σημείο όπου θα έπρεπε να βρίσκεται η μύτη του υπάρχει μία τρύπα.
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, το παιδί αντιμετωπίζει καθημερινά αναρίθμητες δυσκολίες στη ζωή του. Εκτός του ότι είναι τυφλό, δεν μπορεί να μιλήσει και συνεπώς δεν παίζει με τα άλλα παιδιά στο χωριό του. Οι γονείς του καλύπτουν το πρόσωπό του όταν βρίσκονται έξω για να τον προστατέψουν από τα επίμονα βλέμματα του κόσμου. Η οικογένεια έκανε τα πάντα για να βρει χειρουργό που θα συμφωνούσε να αναπλάσει το πρόσωπό του όμως κάτι τέτοιο στάθηκε αδύνατο. Σε όλους όσους είχαν μιλήσει τους είπαν ότι η εγχείριση ήταν πολύ επικίνδυνη με μεγάλες πιθανότητες θνησιμότητας. Εκτός από την επικινδυνότητα της εγχείρισης, εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλά τμήματα του προσώπου είναι ακάλυπτα από δέρμα και εκτίθενται, ενέχει πάντοτε σοβαρός κίνδυνος μόλυνσης.
Όμως, χάρη στη δύναμη του διαδικτύου, όλα αυτά επρόκειτο να αλλάξουν. Μία ημέρα, ένας φίλος του πατέρα του πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσει μία φωτογραφία του παιδιού στο Facebook, ζητώντας βοήθεια.
Έπειτα από μήνες αναμονής, έφτασε μία απάντηση από την άλλη άκρη του πλανήτη. Η Fatima Baraka, μία συμπατριώτισσά τους από το Μαρόκο, που ζούσε στην Αυστραλία, συγκινήθηκε από την ιστορία του μικρού αγοριού που ζούσε κοντά στον τόπο καταγωγής της. Όντας η ίδια επιζήσασα από τον καρκίνο του μαστού, αποφάσισε να προσπαθήσει και να βοηθήσει την οικογένεια.
Η Fatima ήρθε σε επαφή με ένα γνωστό χειρουργό στην Αυστραλία, τον Tony Holmes, ο οποίος είναι γνωστός λόγω του ότι κατάφερε να διαχωρίσει με επιτυχία δύο σιαμαία δίδυμα, την Trisna και την Krisna από το Μπαγκλαντές. Ο γιατρός δέχτηκε να βοηθήσει, κάτι που προκάλεσε μεγάλη χαρά στη Fatima.
«Πιστεύω πως είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να μοιάζει με άνθρωπος και αυτό το παιδί δεν μοιάζει», ανέφερε ο Δρ. Holmes.
Η γενναιοδωρία της Fatima δεν τελείωσε εκεί. Φιλοξένησε την οικογένεια στην Αυστραλία, κατά την περίοδο της θεραπείας και έκανε έρανο έτσι ώστε να μπορούν να καλυφθούν τα έξοδα της εγχείρισης. Η οικογένεια ταξίδεψε με αεροπλάνο στη Μελβούρνη, όπου συνάντησαν τη Fatima και το γιατρό.
Η Fatima είπε: « Μπήκε κατευθείαν στην καρδιά μου. Το αγαπώ αυτό το μικρό αγόρι. Δεν βλέπω ένα παραμορφωμένο παιδί παρά ένα όμορφο, μικρό παιδί, μία όμορφη ψυχούλα. Αυτό βλέπω».
Ο μικρός Yahya έπρεπε να υποβληθεί σε μία σειρά εξετάσεων, για να διαπιστωθεί ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στην εγχείριση. Όταν όλα τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων βγήκαν θετικά, προγραμματίστηκε σύντομα η επέμβαση κρανιοπροσωπικής ανακατασκευής. Ο γιατρός σχεδίασε να επανενώσει τα δύο μέρη του πρόσθιου μέρους του κρανίου και να σχηματίσει μία μύτη. Καθώς οι φωνητικές χορδές του Yahya ήταν ανέπαφες, ίσως να μπορούσε μ’ αυτόν τον τρόπο να μιλήσει.
Η εγχείριση ήταν πολύπλοκη και επικίνδυνη ακόμη και γι’ αυτόν τον κορυφαίο Αυστραλό χειρουργό. Ήταν αποφασισμένος να βοηθήσει όμως γνώριζε ότι υπήρχε μία μικρή περίπτωση το μικρό αγόρι να πεθάνει εάν εμφανίζονταν απρόβλεπτες επιπλοκές.
«Η μεγαλύτερη ανησυχία μου ήταν το εάν ήταν κατάλληλος για εγχείριση καθώς δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί πραγματικά τόσο ο οργανισμός του όσο και ο εγκέφαλός του», ανέφερε ο Δρ. Holmes.
Η πρώτη εγχείριση διήρκεσε για 20 ώρες και ο Yahya απέκτησε ένα νέο πρόσωπο.
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό.
Έπειτα από 18 μήνες στην Αυστραλία, το 5χρονο αγόρι έχει επιστρέψει στο σπίτι.
Ο Yahya πρέπει να υποβληθεί και σε άλλες μικρότερες εγχειρίσεις ως μέρος της ανακατασκευής όμως, ήδη από τώρα, η ζωή του έχει βελτιωθεί ανυπολόγιστα. Χάρη στο ταλέντο της αφοσιωμένης χειρουργικής ομάδας και, πάνω από όλα, χάρη στη γενναιοδωρία και την αγάπη μίας ξένης που βρισκόταν μίλια μακριά, ο Yahya δεν χρειάζεται πλέον να καλύπτει το πρόσωπό του και μπορεί να είναι άφοβος και περήφανος γι’ αυτό που είναι.
Επιμέλεια κειμένου:Σωτηριάδου Χριστίνα